You are here:
តម្លៃ​នៃម​នុស្ស​ម្នាក់​ៗ

នៅ​សល់​ពេល​តែប៉ុន្មាន​ម៉ោង​ទៀត​ប៉ុណ្ណោះ កញ្ញាឃីម ហាស្គីន(Kim Haskins) ត្រូវដ​ល់​ពេល​ចូល​រួម​កម្ម​វិធី​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​ នៅ​វិទ្យាល័យ​ហើយ ប៉ុន្តែ នាង​ស្រាប់​តែ​ជួប​គ្រោះ​ថ្នាក់​ឡាន​បុក​គ្នា ដែលប​ណ្តាល​ឲ្យ​ឪពុក​នាង​បាត់​បង់​ជីវិត ហើយម្តា​យរ​បស់នា​ង​ត្រូវ​សម្រាក​ព្យាបាល​នៅ​មន្ទី​រ​ពេទ្យ។ នៅថ្ងៃ​បន្ទា​ប់ លោក​ចូ ហ្ការេត(Joe Garrett) ដែល​ជា​នាយក​សាលា​របស់​នាង បាន​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​នាង ក្នុង​មន្ទីរ​ពេទ្យ ហើយ​ប្រាប់​នាង​ថា ពួក​គេ​ច​ង់​ធ្វើ​ការ​អ្វីដែ​ល​ពិសេស​សម្រាប់​នាង នៅ​ថ្ងៃ​នោះ តែ​មិន​នឹក​ស្នាន​សោះថា​ នាង​បាន​ជួបរឿង​ដ៏​សោក​សៅ​យ៉ា​ង​នេះ។ ក្រោយ​មក លោកចេមស៍ ឌ្រូ(James Drew) បានរៀ​ប​រាប់ ក្នុ​ង​ទំព័រ​កាសែត ដឺ ហ្កាហ្សេត (The Gazette, Colorado Springs) អំពី​ការ​បង្ហាញចេញ​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដ៏លើស​លប់ ពី​សំណាក់​គ្រូប​ង្រៀន បុគ្គលិក​សាលា និង​មិត្ត​រួម​សាលា​របស់​​នាង ដែល​បាន​មក​ចូល​រួម ពេញ​សាល​ប្រជុំ​របស់​សាលា ដើម្បី​ធ្វើ​កម្ម​វិធី​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​ឲ្យនា​​​ងតែ​ម្នា​ក់គត់ ក្នុង​ពេល​ពីរ​បី​ថ្ងៃក្រោ​យ​មក បន្ទាប់​ពី​ពួក​គេ​មាន​ការ​សោក​ស្តាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះកា​រ​បាត់​បង់រ​បស់​ឃីម។ លោក​នាយក​ហ្ការេត ក៏​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ក្នុង​វិស័យ​អប់​រំ យើង​មិន​ទុក​ឲ្យ​ក្មេង​ណាម្នា​ក់ រស់​នៅ​ដោយ​គ្មាន​ការ​អប់រំ​ឡើយ ហើយ​ក្រុង​សង្រ្គាម យើង​ក៏​មិន​ទុក​ទាហាន​ណាម្នា​ក់​ចោល​ដែរ។ តែ​នៅ​ថ្ងៃ​នេះដែ​រ យើង​ក៏​មិន​ទុក​ឲ្យ​សិស្ស​ណាម្នា​ក់ បញ្ចប់​ការ​សិក្សា…

Read article
ធ្វើ​កាន់​តែ​ច្រើន​សន្ធឹក

អស់​រយៈ​ពេ​លបួ​ន​ប្រាំ​ឆ្នាំម​ក​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ និង​ក្មួយ​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ មាន​ការ​សន្ទ​នា​ផ្សេង​ៗ ម្តងម្កាល​អំពីស្ថានភាព​ក្នុង​គ្រួសារ​យើង។ មាន​ពេល​មួយ​នាង​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំថា​ “អ្នកមី​ង ជូលី(Julie) រឿង​នោះនឹ​ងមិ​ន​អាចកើត​ឡើ​ង​បាន​ឡើយ។ អ្នក​មីង​គួរ​តែ​ឈប់​គិត​ពី​រឿង​នោះ​ទៀត​ទៅ​”។ ខ្ញុំ​ក៏​តប​នាង​វិញ​ថា “តែ វា​មិន​មែន​ជា​រឿងដែល​មិ​នអា​ច​កើត​ឡើង​នោះទេ​”។​ មាន​ពេ​ល​ខ្លះ ពេល​ដែល​យើ​ង​មានកា​រ​សន្ទនា​​ដូច​នេះ ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែនិ​យាយ​ប្រាប់​នាង​ថា “មីង​ដឹង​ថា វាអា​ច​កើត​ឡើង​បាន ដោយ​សារ​មីង​បាន​ស្តាប់​រឿង​ជា​ច្រើន ដែ​លនិ​យាយ​អំពី​ការ​ដែល​ព្រះ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យរឿង​ដែ​ល​មិន​អាច​ទៅ​រួច ក្លា​យ​ជា​រឿ​ង​ដែលអា​ច​កើត​ឡើង​បាន”។ តែទ​ន្ទឹម​នឹង​នោះ​ ខ្ញុំបា​ន​ប្រាប់​ខ្លួនឯង​ថា “តែ រឿងនោះ​បាន​កើត​ឡើង តែ​នៅ​ក្នុងគ្រួ​សារ​រប​ស់​អ្នក​ដទៃ​ គឺមិន​ដែល​ឃើញ​កើត​មាន​​ក្នុង​គ្រួសា​រយើង​ទេ​”។​ ថ្មី​ៗ​នេះ គ្រូ​គង្វាល​រប​ស់ខ្ញុំ​ បាន​យក​បទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ​មក​អធិ​ប្បាយ​ព្រះ​បន្ទូល។ នៅ​ចុ​ង​បញ្ចប់​នៃ​កម្ម​វិធី​ថ្វាយ​បង្គំព្រះ​ក្នុង​ព្រះ​វិហារ​របស់​យើង យើង​តែង​តែ​សូត្រ​បទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ៣:២០-២១ ដែល​ចែង​ថា “ឯ​​ព្រះ​ដែល​ទ្រង់​អាច​នឹង​ធ្វើ​ហួស​សន្ធឹក លើស​ជាង​អស់​ទាំង​សេចក្តី​ដែល​យើង​សូម ឬ​គិត​ក្តី តាម​ព្រះចេស្តា ដែល​បណ្តាល​ក្នុង​​យើង​​រា​ល់​គ្នា នោះ​​សូម​​ឲ្យ​ទ្រង់​​បាន​​សិរីល្អ នៅ​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ ដោយសារ​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ រហូត​ដល់​គ្រប់​ទាំង​ដំណ​មនុស្ស នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​រៀង​រាប​ត​ទៅ។ អាម៉ែន។” ឆ្នាំ​នេះ ជាឆ្នាំ​​ដែល​ព្រះ​អ​ង្គបា​នស​ម្រេច​ព្រះទ័​យ​ “ធ្វើការ​​កាន់​តែ​ច្រើន​ហួស​សន្ធឹក” ក្នុង​​គ្រួសា​​រ​​រប​ស់ខ្ញុំ​។ ព្រះ​អង្គ​បាន​ជំនួស​ការ​សោះអង្គើយ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់។ តើ​ព្រះអ​ង្គបា​ន​ធ្វើកា​រ​នេះ ដោយ​របៀប​ណា? ខ្ញុំមិ​ន​អាច​​បរិយ៉ាយ​បាន​ទេ។ តែ​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ការ​នេះកើត​ឡើង…

Read article
អំណោយនៃព្រះវត្តមាន

ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក​ន្លង​ទៅ កាល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ការ​ជា​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ធន​ធាន​មនុស្ស ក្នុង​ក្រុម​ហ៊ុន​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ចូល​រួម​ពិធី​បុណ្យ​សព​របស់​បុគ្គ​លិក​ម្នាក់ ដែល​បាន​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​ក្រុម​ហ៊ុន​អស់​ពេល​ជាយូរ​មក​ហើយ តែ​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​បាន​ជួប​គាត់​សោះ។​ បន្ទាប់​មក ​ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គ្រួសារ​គាត់ ជា​មួយ​បុគ្គ​លិក​ផ្សេង​ទៀត។ គាត់​ជា​កម្ម​ករសំ​ណង់ ដែល​មាន​ជំនាញ​ផ្នែក​រៀប​ឥដ្ឋ។ មិត្ត​រួម​ការ​ងារ​របស់​គាត់​ស្រឡាញ់​គាត់ តែ​មាន​ពួក​គេ​តិច​ណាស់ ​ដែល​បាន​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ភរិយា​របស់​គាត់ បន្ទា​ប់​ពីគាត់​បាន​លាចាក​លោក​ទៅ។ ពេល​នោះ ខ្ញុំបា​ន​ស្តាប់​មិត្ត​ភ័ក្ររ​បស់​គាត់​ម្នាក់ កំពុង​ព្យាយាម​កម្សាន្ត​ចិត្ត​ភរិយា​គាត់​ថា មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មិន​បាន​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ ដោយសា​រ​ពួក​គេខ្លាច​និយាយ​ខុស ឬ​ធ្វើ​អ្វី​ខុស ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​​គ្រួសា​រនាង​កាន់​តែ​មាន​ទុក្ខ​វេទនា។​ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណាក៏​ដោយ ក្នុ​ង​ពេល​ដែល​មាន​ទុក្ខ​ជាទ​ម្ងន់ អ្នក​ដែល​កាន់​ទុក្ខ​ កម្រ​នឹង​ចាំ​ពាក្យ​អ្វី​ ដែល​យើង​និយាយ​ប្រាប់​ពួក​គេណាស់​។ អ្វី​ដែល​ពួក​គេចាំ​បំផុត​នោះ គឺ​ចាំថា​ យើង​បាន​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខពួ​ក​គេឬអត់​។ ការ​បង្ហាញ​មុខ ដល់​អ្នក​ដែល​មាន​ទុក្ខ​លំបាក អាច​នាំ​ឲ្យ​ពួក​គេមាន​​កម្លាំងចិត្ត ហួស​បរិយ៉ាយ ដោយ​វត្ត​មាន​របស់​យើង ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការក​ម្សាន្ត​ចិត្ត សម្រាប់​អារម្មណ៍​ឯក​កោ ដែល​ពួក​គេ​មាន ពេល​បាត់​បង់​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​ជា​ដើម​។ យើង​រាល់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​អាច ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ “អំណាយ​នៃ​វ​ត្ត​មាន” ដល់​អ្នក​ដែល​កំពុង​កាន់​ទុក្ខ ដោយ​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ​យើង​មាន​មុខ នៅ​ក្នុង​ពេល​ដែល​ពួក​គេកំពុង​មាន​ទុក្ខ​ជា​ទម្ង​ន់នោះ​ ទោះ​បី​ជា​យើងរឹ​ង​អណ្តាត មិន​ដឹង​ថា ត្រូវ​និយាយ​អ្វី​ទៅកា​ន់​ពួក​គេ ឬ​កំពុង​មានអា​រម្មណ៍មិ​ន​ស្រួល​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ នាង​ម៉ាថា និង​ម៉ារា ត្រូវ​បាន​ហុំព័ទ្ធ ដោយ​ញាតិមិ​ត្ត…

Read article
ការរៀបការជាមួយខ្សែរាជវង្ស

សៀវ​ភៅ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​រៀប​ការ​ជាមួ​យអ្ន​ក​ធំ​ នៅប្រ​ទេស​អង់​គ្លេស បាន​របៀ​ប​រាប់​អំពី​បាតុ​​ភូតិ​សង្គម ដែល​កើត​មាន​ក្នុង​សតវត្សរ៍​ទី​១៩ ពេល​ដែល​នារី​ជន​ជាតិ​អាមេរិក​ជា​ច្រើន ដែល​ជាអ្ន​កទទួល​កេរ​មរតក​ដ៏​ស្តុក​ស្តម្ភ បាន​ស្វែង​រក​ឱកា​ស​រៀប​ការ​ជាមួយ​ពួក​បុរស​អភិជន នៅ​ប្រទេស​អង់​គ្លេស។ ទោះ​បីជា​នារី​ទាំង​នោះ ជា​អ្ន​​កមា​ន​ទ្រព្យ​ស្តុក​ស្តម្ភ​ហើយ​ក៏​ដោយ ក៏​ពួ​ក​គេ​នៅតែ​ច​ង់​មាន​ឋានៈ​ជា​ខ្សែ​រាជ​វង្ស ​ក្នុង​សង្គម។ សៀវ​ភៅនេះ​ បាន​ចាប់​ផ្តើ​ម​ដោយនិ​យាយ អំពី​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់ អាល់​បឺត​(Albert) ដែល​ជា​បុត្រា​របស់​ក្សត្រី​វិចតូរៀ​(Victoria) ដែល​ទ្រង់​យាង​ទៅ​ធ្វើ​ទស្សនៈ​កិច្ច នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ ពេល​នោះ មាន​នារី​ជា​ច្រើន ដែល​សុទ្ធ​សឹង​ជា​ទាយាទ​នៃ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដ៏​ស្តុក​ស្តម្ភ​ បាន​មក​ចូល​រួម​យ៉ាង​ច្រើន​កុះ​ករ ក្នុង​កម្ម​វីធី​សមោសរ ដែល​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​អាល់​បឺត​បាន​រៀ​បចំ ដោយ​ម្នាក់​ៗ​សុទ្ធ​តែ​ស​ង្ឃឹម​ថា នឹង​បាន​ក្លាយ​ជា​កូន​ក្រមុំ​របស់​ទ្រង់។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ សម្រាប់​អ្ន​ក​ជឿព្រះ​គ្រីស្ទ​វិញ យើង​មិន​គ្រាន់​តែ​មាន​សង្ឃឹម​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ថែម​ទាំង​បាន​ទទួល​ការ​ធានា​ថា នឹង​បាន​ធ្វើ​ជា​កូន​ក្រមុំ ដែល​នឹង​​រៀប​កា​រ​ជាមួយ​ព្រះ​មហាក្សត្រ​នៃន​គរ​ស្ថាន​សួគ៌។ សាវ័ក​​យ៉ូហា​ន​បាន​និយាយ​អំពី​ការ​នេះ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​វិវរណៈ​ថា “ចូរ​​ឲ្យ​​យើង​​អរ​​​សប្បាយ ហើ​យ​​រីករា​យ​​ឡើង ទាំង​​ថ្វាយ​​សិរីល្អ​​ដ​ល់​​ទ្រ​ង់​​ចុះ ដ្បិត​បាន​ដល់​ពេល​រៀប​វិវាហមង្គល​នៃ​កូន​ចៀម​ហើយ ភរិយា​ទ្រង់​បាន​រៀប​ខ្លួន​ជា​ស្រេច ទ្រង់​ប្រទាន​ឲ្យ​នាង​បាន​ស្លៀកពាក់​សំពត់​ទេស​យ៉ាង​ម៉ដ្ឋ ស្អាត ហើយ​ភ្លឺ ដ្បិត​សំពត់​ទេស​យ៉ាង​ម៉ដ្ឋនោះ​ ជា​សេចក្តី​សុចរិត​របស់​ពួក​បរិសុទ្ធ”(១៩:៧-៨)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជាកូ​ន​ចៀម​នៃ​ព្រះ ដែល​ជា​កូន​កំលោះ ដែល​បាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នោះ ហើយ​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​ជា​កូន​ក្រមុំ​របស់​ព្រះ​អង្គ​។ ក្នុង​នាម​យើង​ជា​​កូន​ក្រមុំ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ យើង​ត្រូវ “រៀប​ចំ​ខ្លួន​យើង​ជា​ស្រេច” សម្រាប់​ថ្ងៃ​នោះ ដោយ​ខំ​រស់​នៅ​ឲ្យបា​ន​ជិត​ស្និទ្ធ​នឹង​ព្រះ​អង្គ…

Read article
កែវយឺតហាប់ប៊ល សួនសត្វ និងក្មេងៗដែលច្រៀងសរសើរ

តើ​កែវ​យឺត​អវកាស​ហាប់​ប៊ល​(Hubble)​សម្រាប់​មើល​ផ្កាយ សួន​សត្វ និង​ក្មេង​ៗ​ដែល​កំពុង​ច្រៀង មាន​លក្ខណៈអ្វី​ដែលដូ​ច​គ្នា? តាម​ការ​បង្រៀន ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​​ដំកើង ជំពូក១៤៨ យើង​អាច​សន្និ​ដ្ឋាន​ថា ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​ចង្អុល​បង្ហាញ ឲ្យ​គេ​មើល​ទៅ​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ។ គេ​ច្រើ​ន​តែ​ចោទ​ជាសំ​ណួរ​ជា​ញឹក​ញាប់ អំ​ពី​ទស្សនៈ​ដែល​យល់​ថា ព្រះ​បាន​បង្កើត​ពិភ​ព​លោក​យើង ដូច​នេះ ពេល​នេះ​អាច​ជា​ពេល​ដ៏​ល្អ ដែល​យើង​ត្រូវ​​ចាំ​ថា ​យើង​ត្រូវ​ថ្វាយ​ការ​សរសើរ​ដំកើង​ដ៏​ខ្ពស់ ដល់​ព្រះ​វរ​បិតា​នៃ​យើង សម្រាប់​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ​អង្គ។ កែវ​យឺត​អវ​កាស​ហាប់​ប៊ល អាច​ជួយ​ឲ្យ​យើង​មើល​ឃើញ​រូប​ភាព​ដ៏​ស្អាត​អស្ចារ្យ​នៃ​ចក្រ​វាឡ ដែល​យើង​មិន​អាច​មើល​នឹង​ភ្នែក​ទទេ។ រូប​ភាព​នីមួ​យ​ដែលកែ​វ​យឺត​នោះ​ថត​បាន​     ដោយ​ភាព​ឆ្លាត​វ័យ គឺ​សុទ្ធ​តែ​បង្អុល​បង្ហាញ​ហ្វូង​តារា ដែល​នាំ​ឲ្យ​យើង​ផ្តោត​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​អំណាច​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​ព្រះ​មាន​ក្នុង​ការ​បង្កើត​ផ្កាយ​ទាំង​នោះ​មក។ គឺ​ដូច​ដែល​មាន​ចែង ​នៅក្នុង​ខ.៣ថា “អស់​​ទាំង​​ផ្កា​យ​​ដែ​ល​​ភ្លឺ​​អើយ ចូរ​​សរសើរ​​ដ​ល់​​ទ្រង់”។ ពេល​យើង​ទៅ​កម្សា​ន្ត​ក្នុង​សួន​សត្វ យើង​អាច​ឃើញ​សត្វ​ជា​ច្រើន​ប្រភេទ ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត។ យើង​អាច​មើល​ទៅ​ខ.៧ និង ខ.១០ ហើយ​និយាយ​អរ​ព្រះ​គុណ​ព្រះ សម្រាប់​ការ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន សត្វ​សមុទ្រ សត្វ​ព្រៃ សត្វ​ល្អិត និង​បក្សី។ ហើយកា​រ​ចំណាយ​ពេល​មើល​ក្មេង​តូច​ៗ​ច្រៀង​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ ជា​និមិត្ត​សញ្ញា​ដែល​តំណាង​ឲ្យ​សេចក្តី​ពិត​ដែល​ថា មនុស្ស​ទាំង​អស់ នៅ​លើ​ផែន​ដី​នេះ គួរ​តែលើ​ក​សម្លេង​ឡើង ​ដើម្បី​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអា​ទិករ​របស់​យើង​(ខ.១១-១៣)។ ផ្កាយ សត្វ និង​ក្មេង​ៗ “ត្រូវ​​សរសើ​រ​​ដ​ល់​​ព្រះនាម​ព្រះយេហូវ៉ា​ទាំងអស់គ្នា ដ្បិត​មាន​តែ​ព្រះនាម​ទ្រង់​១ ដែល​ខ្ពស់​ប្រសើរ”(ខ.១៣)។…

Read article
ផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន

ភ្ញៀវទេសច​រណ៍​​ដែល​​ទៅ​​លេង​​រដ្ឋ​កូឡូរ៉ាដូ តែង​តែមា​ន​ប​ញ្ហាខ្វះ​​​ជាតិទឹក​​ដោយ​​មិ​នដឹ​ងខ្លួ​ន។ អាកាសធា​តុ​ស្ងួ​ត និង​កំដៅ​ព្រះ​អាទិត្យ​ដ៏​ខ្លាំង ជា​ពិ​សេស​​នៅ​លើ​ភ្នំ អាច​ធ្វើ​ឲ្យបាត់​ជាតិទឹ​ក​​ក្នុង​ខ្លួនយ៉ា​ងឆាប់​រហ័ស​។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បានជា​ នៅ​លើ​ផែ​នទី និងស្លាកសញ្ញាសម្រាប់អ្នកទេសចរ ​​មាន​ពាក្យ​​លើកទឹ​កចិ​ត្ត​​ឲ្យ​​​ពួក​គេ​ពិសារ​ទឹក​ឲ្យ​​​បាន​ច្រើន។ នៅក្នុ​ង​​ព្រះគម្ពីរ គេ​ច្រើន​តែប្រើ​ទឹក​​​ ជា​និមិត្ត​រូប​​នៃ​​អង្គ​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​ជាទឹ​កដ៏​រស់ ហើយ​អាច​បំពេញ​​សេចក្ដី​ត្រូវ​​ការ​​​ដ៏​ខ្លាំង​បំផុត​របស់​យើង​​បាន។ ដូច្នេះ នេះ​​ពិត​ជា​​ស័ក្ដិ​​សម​​បំផុត ដែល​​ព្រះយេស៊ូវបានមា​ន​ការ​សន្ទនា ​ដែល​គួរ​​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​បំផុត ​នៅឯ​អ​ណ្ដូង (យ៉ូហាន ៤:១-៤២)។ ការ​​សន្ទនា​នោះ​​បាន​ចាប់​​ផ្ដើ​ម​​ឡើង​​ ពេលដែល​ព្រះយេ​ស៊ូវ​​​សុំ​ទឹក​ពី​ស្ត្រីសាសន៍​សាម៉ារី​ម្នាក់ ដើម្បី​​សោយ​(ខ. ៧)។ បន្ទាប់មក ព្រះ​យេស៊ូវ​​ក៏បាន​មាន​ព្រះប​ន្ទូល​​ទៅ​កាន់នា​ង​ថា “អស់​​អ្នក​ណាដែ​លផឹកទឹ​ក​នេះ​[ខាង​រូប​សាច់] នឹង​ត្រូវ​ស្រេក​ទៀត តែ​អ្នកណា​​ដែ​ល​ផឹកទឹ​ក​ខ្ញុំឲ្យ​នោះ ​នឹង​មិ​ន​​ស្រេក​ទៀ​តឡើ​យ ទឹកដែ​ល​ខ្ញុំឲ្យ នឹង​ត្រឡប់​​ជារ​ន្ធទឹ​កនៅ​ក្នុង​អ្នកនោះ​ ដែល​ផុស​ឡើង​ដ​ល់​​ទៅ​​បាន​ជីវិត​អស់​កល្ប​ជានិ​ច្ច”(ខ.១៣-១៤)។ កា​រសន្ទនា​នេះ​បា​ននាំ​ឲ្យ​​ស្រ្ដីម្នា​ក់នោះ​ និង​មនុស្ស​ជាច្រើ​ន នៅ​ក្នុង​ភូមិដែ​លនា​ង​​រស់នៅ​ បាន​នាំគ្នា​ជឿ​ថា​ ព្រះ​យេស៊ូវ​​ គឺ​​ជា “ព្រះ​គ្រីស្ទ ជាព្រះ​ដ៏ជួ​យសង្រ្គោះ​​មនុស្ស​លោក”(ខ.៤២)។ យើងមិ​ន​អាច​រស់​នៅដោ​យគ្មា​នទឹ​ក​បាន​ទេ។​ ហើយ​យើង​ក៏​​មិ​នអា​ចមាន​ជីវិត​ដ៏​ពិត នៅ​ពេលឥ​ឡូវ​នេះ ឬ​​ក្នុងពេល​​អស់​កល្ប​​ជា​និច្ច ដោយ​គ្មាន​ទឹក​រស់ ដែល​យើង​ទទួល​បាន​មក​ពីការ​ស្គាល់​​ដ​ល់​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​​​ដ៏​ជា​ព្រះ​អ​​ង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​​យើងបា​ន​ឡើយ។ យើង​អាច​ផឹក​​​ពី​ទឹករបស់ព្រះអង្គ ​​ដែល​ប្រទាន​ឲ្យមាន​ជីវិត នៅ​ថ្ងៃ​នេះ​បាន។—David McCasland

Read article
សេចក្តីក្លាហានដ៏លេចធ្លោរ

មាន​ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជ​កម្មអំ​ពី​នាឡិកា តាម​វិទ្យុ បានលើ​ក​ទឹក​ចិត្ត​​ឲ្យ​អ្នក​ស្ដាប់​ទាំង​ឡាយ ទិញ​នាឡិកា​​ដែល​​ខ្សែរបស់​វាមា​នពណ៌ភ្លឺ​ផ្លេក ​ហើយ​បន្ទាប់​​មក ពាក់នា​ឡិកា​នោះ ​ជា​មួយ​​នឹ​ងសំលៀកបំ​ពាក់​​ដែល​មា​នព​ណ៌ផ្សេ​ង​​ទៀត។ ការ​ផ្សាយ​ពាណិជ្ជ​កម្ម​នោះ បាន​និយាយ​ទៀត​ថា នៅពេ​លដែ​ល​​​មនុស្ស​ចាប់អា​រម្មណ៍​ នឹងនាឡិកា​​រប​ស់​​លោកអ្នក ដោយសារ​ពណ៌ដែ​លលេ​ច​ធ្លោ​​របស់វា​ “នោះគេ​នឹង​ឃើញ​ថា លោកអ្នក​​មា​ន​​ពណ៌​ភ្លឺផ្លេ​ក។ ហើយ​គេនឹ​ងច​ង់​​​​ឲ្យខ្លួន​​គេ ​ បានស្រស់​សង្ហាដូចជា​​លោ​ក​អ្នក​ដែរ។” ​នៅ​ត្រង់ចំ​ណុច​នេះ បញ្ជាក់​ថា មាន​អ្វី​​មួយ​នៅក្នុងខ្លួ​ន​យើង ដែល​ចូល​ចិត្ត​ឲ្យគេយក​គំ​រូតាម​ខ្លួន។ បើ​សិន​ជា​​អ្ន​កអា​នបទ​គ​ម្ពីរ ​១កូរិនថូស ៤ មិនបា​ន​ស៊ី​ជម្រៅ​ទេ នោះ​​លោក​អ្នក​​អា​ចនឹ​ង​​គិត​ថា លោក​សាវ័ក​ប៉ុល​ហាក់​​ដូចជា​អួត​បន្តិច នៅពេ​ល​​ដែល​​គា​ត់​​ប​ង្រៀន​គេ ឲ្យយ​ក​​តម្រា​ប់តា​មគា​ត់ ក្នុង​ការ​លះ​បង់ខ្លួ​ន​​របស់គាត់ថ្វា​យព្រះ​(ខ​.១៦)។ ប៉ុន្តែ បើ​យើង​ពិចារណា​ឲ្យ​បាន​ដឹត​ដល់ អំពីពា​ក្យ​ស​ម្តី​​របស់​​លោ​ក​ប៉ុល​ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ​នោះ​យើង​នឹង​បាន​យល់ ពី​មូល​ហេតុ​ដែ​ល​គាត់​​បាន​សរសេរ​ប្រាប់គេ​ យ៉ាង​​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​បែប​នេះ។ គាត់​អាច​​សុំ​​ឲ្យ​មនុស្សត្រាប់តា​ម​គាត់ ព្រោះ​គា​ត់​​បាន​ត្រាប់​តាម​​ព្រះគ្រីស្ទ​ (១១:១) ដែល​ព្រះអ​ង្គជា​​បាវប​ម្រើ​​​ដ៏​​អស្ចារ្យ​ជាង​គេ។ ការរ​ងទុ​ក្ខ​​បៀត​បៀន​ដែ​លគា​ត់​ទ្រាំទ្រ​ និងកា​រងារ​​ដែ​ល​​គាត់​​មា​ននៅ​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ(៤:១០-១៧) គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​​កើតឡើ​ង​ ដោយ​ព្រោះប៉ុល​​បា​ន​ត្រាប់​តាម​ព្រះយេ​ស៊ូវ។ នៅពេ​ល​​គាត់​​លើ​ក​ឡើង​ថា ទោះបី​ជា​​ពួក​កូរិន​ថូស​​មាន​​គ្រូ​បង្រៀន​​ដល់ ១ម៉ឺន​​​នាក់ ក៏​ដោយ ក៏​គាត់​​នៅ​តែជា​ឪ​ពុក​ នៅក្នុ​ង​​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​​ពួ​ក​គេដ​ដែល (ខ.១៥) គាត់ដឹ​ង​ច្បាស់​​ជា​​និ​ច្ច​​ថា ព្រះយេស៊ូវ​​​គឺ​ជា​​ហេតុ​ផល​​តែ​​មួ​យ​គត់​ ដែល​​​ម​នុស្សអា​ចនឹ​ងទុ​កចិ​ត្ត​​លើសេ​ចក្តី​បង្រៀន​​រប​ស់​​គា​​ត់​បាន។…

Read article
តើខ្ញុំជានរណា?

ជា​ច្រើន​ឆ្នាំក​ន្លង​ទៅ លោក​ប៊ីលី ហ្គ្រាហាំ(Billy Graham) ដែល​ជា​គ្រូ​ផ្សាយដំ​ណឹង​ល្អដ៏​ល្បី​ល្បាញ ក្នុង​ពិភ​ព​លោក​ ​បាន​រៀប​ចំពេល​ ​ទៅ​អធិប្បាយ​​​នៅ​ឯ​​សាកល​វិទ្យា​ល័យ ខេម​ប្រ៊ីជ (Cambridge University) ក្នុង​ប្រទេស​អង់​គ្លេស ប៉ុន្តែ​ គាត់​​មា​នអា​រម្មណ៍​ថា គាត់​​​មិ​នមា​ន​ចំណេះ​​គ្រប់គ្រាន់​ ដើម្បី​​នឹ​ងថ្លែង​ទៅ​​កាន់​​ក្រុម​​អ្នក​រៀនបា​ន​ខ្ព​ង់​ខ្ពស់​​នៅ​ទីនោះ​ទេ។ គាត់​​ឥតមានស​ញ្ញាប័ត្រ​ជាន់​​ខ្ពស់ ហើយ​​​​ក៏​​មិ​នដែលបា​នចូ​លរៀ​ន នៅ​​សាលា​​ព្រះគ​ម្ពី​រដែ​រ។ លោក ប៊ីលី ក៏​បាន​ប្រាប់​រឿង​នេះ​ ដល់​មិត្ត​ភក្ដិ​ជិត​ស្និទ្ធ​​របស់​​គាត់ម្នា​ក់ថា​ “ខ្ញុំ​​មិន​ដែលមា​នអារម្មណ៍​ថា ខ្ញុំ​គ្មាន​សមត្ថ​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់ និ​ង​គ្មាន​ការ​ត្រៀមខ្លួ​ន​​ទាំង​ស្រុង សម្រា​ប់​ទៅបំពេញ​បេសក​កម្ម ដូច​លើក​នេះឡើ​យ។” គាត់​ក៏​​បាន​​អធិ​​ស្ឋាន​​សូម​ជំនួយ​​មក​ពី​ព្រះ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ក៏បាន​ប្រើ​គាត់​​​ឲ្យ​ចែក​ចាយ​ អំពី​សេច​​ក្ដី​ពិត​ដ៏សាមញ្ញ​នៃ​ដំណឹង​ល្អ និង​អំពី​ឈើ​ឆ្កាង​​រប​ស់​​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ លោក​ម៉ូសេក៏​ធ្លា​ប់​មាន​អារម្មណ៍​ថា គ្មាន​សមត្ថ​ភាព​ផង​ដែរ នៅ​ពេល​​ព្រះ​​ទ្រង់​បាន​រើស​គាត់ ឲ្យ​ទៅប្រាប់​​ស្ដេច​ផា​រ៉ោន ឲ្យ​ដោះលែ​ង​ពួ​ក​កូន​ចៅ​សាសន៍​អ៊ីស្រា​អែល។ លោក​ម៉ូសេ​​បាន​ទូល​សួរព្រះ​ថា “តើទូលប​ង្គំ​​ជា​អ្វី ដែល​ព្រះអង្គឲ្យ​ទូលបង្គំ​ទៅ​ឯ​ផារ៉ោន?”(និក្ខមនំ ៣:១១)។ លោក​ម៉ូ​សេ​​​ប្រហែល​​​ជា​​មាន​ចម្ងល់​អំពី​ប្រសិទ្ធ​ភាព​របស់​ខ្លួន ក្នុងកា​រ​បំពេញ​កិច្ចកា​រ​នេះ ដោយ​ព្រោះតែ​គាត់ “មិន​សូវ​មាន​វោហារ”(៤:១០) ​តែ​ព្រះទ្រ​ង់បា​នមា​នព្រះ​បន្ទូល​ថា ​“អញ​នឹង​នៅ​ជាមួ​យនឹ​ងឯ​ង​ជាប្រា​កដ”(៣:១២)។ លោកម៉ូ​សេដឹ​ង​ថា​ គាត់​​ត្រូ​វ​តែរួ​មចំ​ណែក ​​នៅ​​ក្នុ​ង​ផែន​​ការ​​ជួយ​សង្រ្គោះ​រ​បស់​ព្រះ   ​ហើយ​ត្រូវ​ប្រាប់​​ពួ​កកូ​នចៅអ៊ីស្រា​អែល ថាន​រណា​​បា​នចាត់​​ឲ្យគា​ត់មក បាន​ជា​គាត់​ទូល​​សួរ​ដល់​​ព្រះ​ថា “តើ​ត្រូវ​ឲ្យទូ​លបង្គំ​ប្រាប់គេថា​ដូចម្ដេ​ច?” ព្រះ​ទ្រង់​​មានព្រះ​បន្ទូល​តប​ថា…

Read article
ភ្លើង និងភ្លៀង

នៅ​ពេល​ភ្លើង​ឆេះព្រៃ​ បាន​ឆាប​ឆេះ​យ៉ាង​សន្ធោ​សន្ធៅ​កាត់​តាម​​ជ្រល​ង​​​ភ្នំ​ដ៏ស្រ​ស់ស្អា​ត នៅ​ក្បែរ​តំបន់​​ខូឡូរ៉ា​ដូ ស្ព្រីងស៍ ក្នុង​រដ្ឋ​ខូឡូរ៉ាដូ វា​បា​ន​បំផ្លាញ​ជម្រក​​ស​ត្វ​​ព្រៃ​​​គ្រប់​ប្រភេ​ទ​នៅទី​នោះ និង​បំផ្លា​ញ​ផ្ទះសំបែង​​រាប់​រយ​ខ្នង។ ប្រជាជ​ននៅ​​ប្រទេសអា​មេរិក ​បា​ន​ស្រែក​អំពាវ​នាវ​រក​ព្រះ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ ​ ចាក់​បង្អុរ​​ភ្លៀង​ចុះមក ​ដើម្បី​ពន្លត់​​អណ្តាត​ភ្លើង​​ដែលកំ​ពុង​ឆាប​ឆេះ ដើម្បី​បញ្ចប់​វិនាស​កម្ម ព្រម​ទាំង​ជួយ​ក្រុម​ពន្លត់​អគ្គីភ័​យ ឲ្យ​មា​ន​ភាព​ធូរ​ស្បើយ។ សេចក្ដី​​អធិ​ស្ឋាន​​រប​ស់​​អ្នក​ខ្លះ​មានល័​ក្ខ​ខណ្ឌ​ដ៏​គួរ​ឲ្យចាប់​អារម្មណ៍ ភ្ជាប់​​មក​ជា​មួយ​ផង។ ពួក​គេ​​បា​នទូល​សូម​​ព្រះ​​អង្គ ឲ្យ​​បង្ហាញ​​សេចក្តី​មេត្តា ដោយ​​ឲ្យ​​មានភ្លៀ​ង​ធ្លាក់​ចុះម​ក តែ​កុំ​​ឲ្យ​មានផ្គ​រ​រន្ទះ​ឡើយ ព្រោះពួ​កគេ​ភ័​យខ្លា​ច​ថា រន្ទះ​​អាច​បណ្ដាល​​​​​ឲ្យមានភ្លើង​ឆេះច្រើ​ន​ថែម​ទៀត។ ការនេះ​​បាន​រំឭក​ខ្ញុំ ​អំពី​ការដែ​លយើ​​ងរ​ស់​ នៅ​​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​តាន​តឹង នៅ​ចន្លោះ​ការ​ដែល​អាច​ជួយ​សង្រ្គោះយើ​ង និង​ការ​ដែលអា​ច​សម្លាប់​យើង​។ ឧទាហរណ៍ យើង​ប្រើ​ភ្លើង ដើម្បីចម្អិន​អាហារ និង​កម្តៅ​ខ្លួ​នឲ្យ​បាន​​កក់​​ក្ដៅ ប៉ុន្តែ ភ្លើង​ក៏អា​ច​ធ្វើ​ឲ្យមាន​គ្រោះថ្នាក់​ផង​ដែរ។ ចំពោះ​ទឹក​វិញ យើង​ប្រើវា​ ដើម្បី​រក្សា​រាងកា​យ​​​​យើ​ងឲ្យមា​នជា​តិទឹ​ក ហើយ​វា​ជួយ​ឲ្យ​ភពផែន​​​ដីយើ​ង មាន​ភា​ព​​ត្រជា​ក់​​ស្រួល ប៉ុន្តែ ទឹក​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​លង់​ស្លាប់​។ និយាយ​រួម ទឹក​និង​ភ្លើង សុទ្ធ​តែ​អាច​គំ​រាម​កំហែង​ជីវិត​យើង បើសិន​​យើង​មាន​ទឹ​ក​​ឬ​ភ្លើង ច្រើនពេ​ក ឬ​តិច​ពេក។ យើង​ឃើញមា​នគោលការណ៍ដូ​ចគ្នា​នេះ ក្នុង​ជីវិត​ខាង​ឯព្រលឹងវិ​ញ្ញាណផ​ងដែ​រ។ ដើម្បី​ឲ្យ​មា​ន​ការ​រីកច​ម្រើន អរិយ​ធម៌​ទាំង​​ឡាយ​ ត្រូវ​ការ​គុណ​ធម៌​ពីរ​យ៉ាង​ ដែល​ហាក់​ដូច​ជាផ្ទុយ​គ្នា គឺ​សេចក្តី​មេត្តា…

Read article
ផ្លូវនៃប្រាជ្ញា

គេ​ថា​ លោក​អាល់ប៊ើត អានស្តាញ (Albert Einstein) ធ្លាប់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “មានតែ​កា​រពី​រ​យ៉ា​ង​​គ​ត់ ​ដែល​​ឥ​តមា​ន​​ដែ​ន​​កំ​ណត់ នោះ​គឺច​ក្រវាល និង​ភាពល្ងង់​ខ្លៅ​​រ​បស់​​ម​នុស្ស ហើយខ្ញុំមិន​ដឹ​ង​ច្បាស់​ អំពី​ចក្រ​វាល​ទេ”។ គួរ​ឲ្យស្តា​យណា​​ស់ ដែល​មានពេ​ល​ច្រើន​ដង​ពេកហើយ ដែលយើ​ង​ចេះតែបណ្តោយ​ខ្លួន ឲ្យ​ធ្លាក់​​ចូ​លក្នុងភាព​ល្ងង់ខ្លៅ​ដែលគ្មាន​ព្រំដែ​ន ឬទទួ​លរ​ងកា​រខូ​ចខា​ត ​ដែល​យើងប​ង្ករ​ឡើង​ ​ដោយសា​រ​​ភាព​ល្ងង់​ល្ងើរបស់​យើង និងដោ​យកា​រស​ម្រេច​ចិត្ត ដោយ​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅនោះ​។ ពេលដែ​លស្ដេ​ចដាវីឌ​​កំពុង​មានវិ​ប្ប​ដិសារី ទ្រង់​បាន​ទូល​ថ្វាយនូវ​ទុក្ខ​លំបាក និងកា​រ​ត្អូញ​ត្អែរ​​រ​បស់​ទ្រង់​ ​ទៅចំ​ពោះ​​ព្រះ ​ ក្នុ​ង​បទគម្ពីរ​ទំ​នុកដំ​កើង ជំពូ​ក៣៨។ ទ្រង់បា​ន​រំ​ឭក​ឡើង​វិញ​​ អំពី​​កំហុស​របស់​​ទ្រង់ និងអំពី​​ផល​លំបាក​ដ៏ឈឺ​ចាប់​ ដែល​ទ្រង់​​​កំពុង​រង​ទ្រាំ ដោយសារ​តែ​​កំហុស​ទាំងនោះ​ ហើយទន្ទឹម​នឹង​នោះ ស្ដេច​អង្គ​នេះ ដែលធ្លា​ប់​​ជា​​​អ្នកគ​ង្វាលចៀ​ម ​បាន​មានប​ន្ទូលដ៏​មា​នន័​យថា “អស់ទាំងរ​បួសនៃ​ទូ​លបង្គំ សុទ្ធ​តែរ​លួយ ហើយស្អុ​យ ដោយ​ព្រោះអំពើឆោតខ្លៅ​រប​ស់​ទូលប​ង្គំ”(ខ.៥)។ ទោះបី​ជា​អ្ន​កនិពន្ធ​ទំនុកដំ​កើង​រូប​នេះ ​​មិ​នបា​ននិ​យាយលំ​អិត អំពី​ការ​សម្រច​ចិត្ត​ខុស​​របស់​​ខ្លួន ឬ​អំពី​របួស​​ដែល​កាន់​តែឈឺ​ចាប់​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​នៅតែអាច​ដឹង​ច្បាស់​ថា ទ្រង់បា​នទ​ទួលស្គា​ល់​​ថា សេចក្តី​ឆោតល្ង​ង់​​របស់ទ្រ​ង់ គឺជា​ឫសគ​ល់​​នៃបញ្ហាទាំ​ងអ​ស់នោះ​ឯ​ង។ ដើម្បី​ជម្នះ​ភាព​ឆោត​ល្ងង់​ ​ដែ​លអាចនាំ​ឲ្យ​ហិនវិ​នាស​ យើងត្រូ​វឱ​ប​ក្រសោបយ​កប្រា​ជ្ញា​រ​បស់​​ព្រះ។ បទគម្ពី​រសុភាសិត​​ ៩:១០ បានរំ​ឭកយើ​ង​ថា…

Read article