You are here:
កូនសោ​នៃ​បទពិសោធន៍

ហើយ​ព្រះ​ទ្រង់​អាច​នឹង​ធ្វើឲ្យ​គ្រប់​ទាំង​ព្រះគុណ​បាន​ចំរើន​ដល់​អ្នករាល់គ្នា ប្រយោជន៍ឲ្យ​មាន​ទាំងអស់​គ្រប់គ្រាន់​ជានិច្ច ដើម្បីឲ្យ​បាន​ចំរើន​ឡើង ខាង​ឯ​ការ​ល្អ​គ្រប់ជំពូក។ ២កូរិនថូស ៩:៨ យើង​ដឹង​ថា ការ​មាន​ជំនឿ​ចំពោះ​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​ក្នុង​ពេល​អនាគត គឺជា​កូនសោ​នៃ​បទពិសោធន៍​របស់​យើង ដែល​នាំឲ្យ​យើង​មានចិត្ត​សប្បុរស ព្រោះ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្ហាញ​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​ដ៏​អស្ចារ្យ​យ៉ាងដូច​នេះ​ថា ៖ « ព្រះ​ទ្រង់​អាច​នឹង​ធ្វើឲ្យ​គ្រប់​ទាំង​ព្រះគុណ​បាន​ចំរើន​ដល់​អ្នករាល់គ្នា ប្រយោជន៍ឲ្យ​មាន​ទាំងអស់​គ្រប់គ្រាន់​ជានិច្ច ដើម្បីឲ្យ​បាន​ចំរើន​ឡើង ខាង​ឯ​ការ​ល្អ​គ្រប់ជំពូក»(២កូរិនថូស ៩:៨)។ អាច​និយាយ​បាន​ម្យ៉ាងទៀត​ថា បើ​អ្នក​ចង់​មាន​សេរីភាព​រួចផុត​ពី​ការ​ត្រូវការ​ប្រមូល​ទ្រព្យ​ទុក បើ​អ្នក​ចង់បាន​ព្រះគុណ​ហៀរហូរ សម្រាប់​ធ្វើការល្អ​គ្រប់ជំពូក នោះ​ចូរ​ដាក់​ជំនឿ​របស់​អ្នក មក​លើ​ព្រះគុណ​ដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង​ចុះ។ ចូរ​ទុកចិត្ត​ព្រះបន្ទូល​ដែល​បាន​សន្យា​ថា “ព្រះ​ទ្រង់​អាច​នឹង​ធ្វើឲ្យ​គ្រប់​ទាំង​ព្រះគុណ​បាន​ចម្រើន​ដល់​អ្នករាល់គ្នា” ក្នុង​កាលៈទេសៈ​នី​មួយៗ នៅពេលអនាគត ដើម្បី​សម្រេច​គោលបំណង​មួយ​នេះ។ មុន​នេះ ខ្ញុំ​ទើបតែ​បាន​និយាយ​ថា ការ​មាន​ជំនឿ​លើ​ព្រះគុណដែលនៅតែមានសម្រាប់យើង “ជា​កូនសោ​នៃ​បទពិសោធន៍” នាំទៅរក​សេចក្តី​សប្បុរស តែ​ខ្ញុំ​មិនបាន​បដិសេធន៍​ថា យើង​ក៏​មានកូន​សោ​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​ផង​ដែរ។ យើង​មានកូន​សោ​នៃ​បទពិសោធន៍ និង​កូនសោ​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត។ កាល​សាវ័ក​ប៉ុល​និយាយ​អំពី​ព្រះគុណ​ដែល​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស​បាន​ទទួល គាត់​បាន​រំឭក​ពួក​គេ អំពី​កូនសោ​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត នៃ​ព្រះគុណ​យ៉ាងដូច​នេះ​ថា “ដ្បិត​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ស្គាល់​ព្រះគុណ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ជា​ព្រះអម្ចាស់​នៃ​យើង​រាល់គ្នា​ហើយ ថា​ទោះ​បើ​ទ្រង់​ជា​សេដ្ឋី​ក៏ដោយ គង់តែ​ទ្រង់​បាន​ត្រឡប់ជា​ក្រ ដោយ​ព្រោះ​អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​មាន​ឡើង ដោយសារ​សេចក្តី​កម្រ​របស់​ទ្រង់” (២កូរិនថូស ៨:៩)។ បើ​គ្មាន​ព្រះរាជកិច្ច​នៃ​ព្រះគុណ​ជា​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​នេះ​ទេ ទ្វារ​នៃ​សេចក្តី​សប្បុរស​ដែល​លើក​ដំកើង​ព្រះគ្រីស្ទ…

Read article
ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអង្គ

២សាំយ៉ូអែល ២២:១-៤,៤៨-៥១ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទូល​បង្គំ​នឹង​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ទ្រង់ នៅ​កណ្តាល​អស់​ទាំង​សាសន៍ ហើយ​នឹង​ច្រៀង​ទំនុក​សរសើរ​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់​។ ២សាំយ៉ូអែល ២២:៥០ នៅ​ក្នុង​ការ​ដឹកនាំ​ចក្រភព​អង់គ្លេស ក្នុងរយៈ​ពេល៧០ឆ្នាំ ក្សត្រី​អេលី​ហ្សាប៊ែតទី២ បាន​ទទួល​ស្គាល់​សៀវភៅ​ជីវប្រវត្តិ​របស់​ព្រះ​នាង​តែមួយ​ក្បាល​ប៉ុណ្ណោះ​ដែលគេ​បាន​និពន្ធ ដោយ​ព្រះ​នាង​បាន​ដាក់​បញ្ចូល​បុព្វកថា​ដែល​ព្រះ​នាង​បាន​សរសេរ​ផ្ទាល់ដៃ ក្រោម​ចំណង​ជើង​ថា ក្សត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ និង​ក្សត្រ​ដែល​ព្រះ​នាង​បាន​បម្រើ​។ សៀវភៅ​នេះ​បាន​ចេញ​ផ្សាយ នៅ​ក្នុង​ការ​អបអរ​ខួប​កំណើត​របស់​ព្រះ​នាង គម្រប់​ព្រះ​ជន្ម៩០ព្រះ​វស្សា ដោយ​បាន​រំឭក​អំពី​របៀប​ដែល​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ព្រះ​នាង បាន​ដឹកនាំ​ព្រះ​នាង ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​នាង​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ប្រទេស​ជាតិ​។ ក្នុង​បុព្វកថា​នោះ ក្សត្រី​អេលី​ហ្សាប៊ែត បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​ដឹង​គុណ ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ដែល​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ព្រះ​នាង ហើយ​ព្រះ​នាង​បាន​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ សម្រាប់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​របស់​ព្រះអង្គ​។ ព្រះ​នាង​បាន​សន្និដ្ឋាន​ថា “ខ្ញុំ​ពិតជា​បាន​ឃើញ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអង្គ”។ បន្ទូល​ដ៏​សាមញ្ញ​របស់​ក្សត្រី​អេលី​ហ្សាប៊ែត បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ទី​បន្ទាល់​របស់​បុរស និង​ស្រ្តី​ជា​ច្រើន ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត ដែល​បាន​ដក​ពិសោធន៍​ជាមួយនឹង​ការ​ថែរក្សា​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ដោយ​ផ្ទាល់ៗ​ខ្លួន ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ​។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង​ដ៏​ពីរោះ ដើម្បី​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ជីវិត​របស់​ទ្រង់​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ២សាំយ៉ូអែល ជំពូក២២ បទចម្រៀង​របស់​ទ្រង់​ក៏​បាន​ចែង​អំពី​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ នៅ​ក្នុង​ការ​ការពារ​ស្តេច​ដាវីឌ ផ្គង់​ផ្គង់​ទ្រង់ និង​ថែម​ទាំង​ជួយ​សង្គ្រោះ​ទ្រង់ ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់(ខ.៣-៤,៤៤)។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ដោយ​សរសេរ​ថា ទ្រង់​នឹង​ច្រៀង​ទំនុក​​ដំកើង​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ​នាម​ព្រះអម្ចាស់(ខ.៥០)។ យើង​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​កាន់តែ​ខ្លាំង ពេលណា​យើង​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់ នៅ​ក្នុងរយៈ​ពេល​ដ៏​យូរ ក្នុង​ជីវិត​របស់​នរណា​ម្នាក់…

Read article
មានចិត្ត​ឆេះឆួល​ចំពោះ​ព្រះ និង​សេចក្តី​ពិត

តែបើ​មាន​អ្នកខ្លះ​មិន​ជឿ នោះ​ដូចម្តេច​ទៅ សេចក្តី​ដែលគេ​មិន​ជឿ​នោះ តើ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​សេចក្តី​ជំនឿ​ជឿ​ដល់​ព្រះ​ទៅជា​មិនកើត​ការ​វិញ​ឬអី ទេ មិនមែន​ឡើយ សូមឲ្យ​ព្រះ​បាន​រាប់​ជា​ពិត ហើយ​គ្រប់​ទាំង​មនុស្សជា​ភូតភរ​វិញ​ចុះ ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែង​ទុក​មក​ថា «ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​រាប់​ជា​សុចរិត ក្នុង​កាលដែល​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល ហើយ​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​ឈ្នះ ក្នុង​កាលដែល​គេ​ជំនុំជំរះ​ទ្រង់»។ រ៉ូម ៣:៣-៤ ការដែល​យើង​ខ្វល់​អំពី​សេចក្តី​ពិត គឺជា​ការ​បង្ហាញ​ចេញ​ដោយ​ជៀស​មិន​រួច​ថា យើង​បាន​ជញ្ជឹង​គិត​អំពី​ព្រះ។ ព្រះ​ពិតជា​មាន​មែន ដូច​នេះ​ព្រះអង្គ​ជាខ្នាត​គំរូ​សម្រាប់​វាស់​ស្ទង់​អ្វី​ៗ​គ្រប់​យ៉ាង ហើយ​ការ​គិត​របស់​ព្រះអង្គ អំពី​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង គឺជា​ខ្នាត​គំរូ​ដែល​គួរឲ្យ​យើង​គិត​តាម។ ការ​មិន​ខ្វល់​អំពី​សេចក្តី​ពិត គឺជា​ការ​មិន​ខ្វល់​អំពី​ព្រះ។ ដើម្បី​ស្រឡាញ់​ព្រះ​ដោយចិត្ត​ឆេះឆួល យើង​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​សេចក្តី​ពិត ដោយចិត្ត​ឆេះឆួល។ ការ​ទទួលយក​ព្រះ​ធ្វើជា​ចំណុច​កណ្តាល​នៃ​ជីវិត គឺ​មានន័យថា យើង​បាន​ទទួលការ​ជំរុញចិត្ត ដោយ​សេចក្តី​ពិត នៅក្នុង​ការ​ធ្វើការ​បម្រើ​ព្រះ។ ការអ្វី​ដែល​មិន​ពិត គឺ​មិនមែន​មក​ពី​ព្រះ​នោះ​ទេ។ សូម​ចំណាយពេល​ជញ្ជឹងគិត អំពី​បទ​គម្ពីរ ដែល​បាន​ចែង​អំពី​ព្រះ និង​សេចក្តី​ពិត ដែល​មាន​ដូចតទៅ ៖ ១) ព្រះ​ទ្រង់​ជា​សេចក្តី​ពិត រ៉ូម ៣:៣-៤ (ព្រះវរបិតា) ៖ “តែបើ​មាន​អ្នកខ្លះ​មិន​ជឿ នោះ​ដូចម្តេច​ទៅ សេចក្តី​ដែលគេ​មិន​ជឿ​នោះ តើ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​សេចក្តី​ជំនឿ​ជឿ​ដល់​ព្រះ​ទៅជា​មិនកើត​ការ​វិញ​ឬអី ទេ មិនមែន​ឡើយ សូមឲ្យ​ព្រះ​បាន​រាប់​ជា​ពិត ហើយ​គ្រប់​ទាំង​មនុស្សជា​ភូតភរ​វិញ”។…

Read article
ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ​កែ​ប្រែ​ជីវិត

២ធីម៉ូថេ ៣:១០-១៧ តាំងពី​ក្មេង​តូច​មក អ្នក​បាន​ស្គាល់​បទ​គម្ពីរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​អាច​នឹង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា​ដល់ទី​សង្គ្រោះ ដែល​បាន​ដោយសារ​សេចក្តី​ជំនឿ​ជឿ​ដល់​ព្រះគ្រីស្ទ​យេស៊ូវ​ផង​។ ​២ធីម៉ូថេ ៣:១៥ កាល​អ្នក​ស្រី​គ្រីស្ទីន(Kr​istin) ចង់​ទិញ​សៀវភៅ​ពិសេស​មួយ​ក្បាល ធ្វើ​ជា​អំណោយ​សម្រាប់​លោក​ហ្សូ ហ៊ូ(Xio-Hu) ជា​ស្វាមី​ជនជាតិ​ចិន គាត់​ក៏​បាន​ដើរ​ទិញ​សៀវភៅ​ភាសា​ចិន តែ​នៅ​កន្លែង​លក់​សៀវភៅ មានតែ​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​ទេ ដែល​មាន​ភាសា​ចិន​។ ទោះ​អ្នក​ទាំង​ពីរ​មិនមែន​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ គាត់​សង្ឃឹមថា ស្វាមី​គាត់​នឹង​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​អំណោយ​មួយ​នេះ​។ ពេល​ស្វាមី​គាត់​ឃើញ​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​ជា​លើក​ដំបូង ស្វាមី​គាត់​ក៏​បាន​ខឹង​ តែ​ទី​បំផុត គាត់​ក៏​បាន​យក​ព្រះ​គម្ពីរ​នោះ​មក​អាន​។ ពេល​គាត់​អាន គាត់​ក៏បាន​ទទួល​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត ដោយ​សេចក្តី​ពិត​ក្នុង​ទំព័រ​ព្រះ​គម្ពីរ​។ អ្នក​ស្រី​គ្រីស្ទីន​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ពេល​ដែល​បាន​ឃើញ​ស្វាមី​ខ្លួន​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដូច​នេះ ហើយក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​ដែរ ដើម្បី​ស្វែងរក​កំហុស​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​។ តែ​គាត់​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ តាមរយៈ​ការ​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​ផង​ដែរ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ស្គាល់​អំណាច​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ ដែល​កែ​ប្រែ​ជីវិត​មនុស្ស​។ កាល​គាត់​សរសេរ​សំបុត្រ​ពី​ក្នុង​គុក នៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម គាត់​បាន​ជំរុញ​លោក​ធីម៉ូថេ ជា​សិស្ស ឲ្យ​នៅ​ជាប់​ក្នុង​សេចក្តី​ដែល​គាត់​បាន​រៀន​ពី​បទ​គម្ពីរ​ទាំង​ប៉ុន្មាន តាំង​ពី​តូច​មក (២ធីម៉ូថេ ៣:១៤-១៥)។ សាវ័ក​ប៉ុល​ដឹង​ថា លោក​ធីម៉ូថេ​នឹង​ជួប​ការ​ទាស់​ប្រឆាំង និង​ការ​បៀតបៀន បានជា​គាត់​ចង់​ឲ្យ​លោក​ធីម៉ូថេ​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​ព្រះបន្ទូល ដើម្បី​ឲ្យ​អាច​ជម្នះ​បញ្ហា​ប្រឈម ដោយ​រក​ឃើញ​កម្លាំង និង​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ចំណាយ​ពេល​ជញ្ជឹង​គិត​អំពី​សេចក្តី​ពិត​ក្នុង​ព្រះបន្ទូល​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បញ្ចេញ​អំណាច​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ដល់​យើង តាមរយៈ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ព្រះអង្គ​។ ពេលណា​យើង​នៅ​ជាប់​នឹង​ព្រះបន្ទូល ព្រះ​អង្គ​នឹង​កែ​ប្រែ​យើង​ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​កាន់តែ​ដូច​ព្រះអង្គ​។…

Read article
វដ្ដ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ

រ៉ូម ១៣:៨-១០ កុំ​ឲ្យ​ជំពាក់​អ្វី​ដល់​អ្នកណា​ឡើយ ជំពាក់​បានតែ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ប៉ុណ្ណោះ​។ រ៉ូម ១៣:៨ កាល​ខ្ញុំ​ទើបតែ​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងវ័យ៣០ឆ្នាំ ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​ជា​ច្រើន បន្ទាប់​ពី​បាន​ថ្វាយ​ជីវិត​ដល់​ព្រះអង្គ​។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​កាន់តែ​ច្រើន​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទៅ​សួរ​មិត្ត​ភក្តិ​ម្នាក់​ថា “តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​ខ្ញុំ​អាច​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះ​រាជ​បញ្ជា​ទាំង​អស់​របស់​ព្រះអង្គ? ខ្ញុំ​ទើបតែ​ផ្ទុះ​កំហឹង​ដាក់​ប្តី​របស់​ខ្ញុំ កាលពី​ពេល​ព្រឹក​នេះ”។ គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ ឲ្យ​បន្ត​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ ហើយ​ទូល​សូម​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ជួយ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ​។ បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​បាន​រស់នៅ​ជា​កូន​ព្រះ បាន​រយៈ​ពេល​ជាង២០ឆ្នាំ សេចក្តី​ពិត​ដ៏​សាមញ្ញ និង​មានន័យ​នេះ នៅ​តែ​ជួយ​ខ្ញុំ​ឱប​ក្រសោប​យក​វដ្ដ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​មាន​បី​ជំហាន ដូចជា : ទីមួយ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បញ្ជាក់​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នោះ​ជា​ចំណុច​ស្នូល​នៃ​ជីវិត​របស់​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ទីពីរ អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះគ្រីស្ទ​ ដើរ​ដោយ​​ស្តាប់​បង្គាប់ ដោយ​បន្ត​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក “ដ្បិត​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ដល់​គេ នោះ​បាន​ធ្វើ​សំរេច​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ហើយ”(រ៉ូម ១៣:៨)។ ទីបី យើង​បំពេញ​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ ព្រោះ “សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ជា​កិច្ច​សំរេច​តាម​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ហើយ”(ខ.១០)។ យើង​អាច​ឆ្លើយតប​ដោយ​ការ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ពេលណា​យើង​បាន​ដក​ពិសោធន៍​នឹង​ជម្រៅ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ចំពោះ​យើង ជា​ពិសេស​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​តាមរយៈ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​។ ការ​មាន​ចិត្ត​ប្តូរ​ផ្តាច់​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​ការ​ដឹង​គុណ នាំ​ឲ្យ​យើង​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ ដោយ​ពាក្យ​សម្តី ការ​ប្រព្រឹត្ត និង​អាកប្ប​កិរិយា​របស់​យើង​។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ពិត​ប្រាកដ​កើត​ចេញពី​ព្រះ​ពិតតែ​មួយ…

Read article
អំនួត​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្តី​អាម៉ាស់

សុភាសិត ២៩:១៨-២៧ ចិត្ត​ឆ្មើង​ឆ្មៃ​របស់​មនុស្ស នឹង​នាំ​ឲ្យ​ទាបថោក​ទៅ តែ​អ្នកណា​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព​រាបទាប នោះ​នឹង​បាន​កិត្តិសព្ទ​វិញ​។ សុភាសិត ២៩:២៣ អំនួត​ច្រើនតែ​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្តី​អាម៉ាស់ ដែល​នេះ​ជា​មេរៀន​ដែល​បុរស​ជា​ជាតិ​ន័រវេយ​ម្នាក់​បាន​ទទួល​។ បុរស​នោះ​មិន​ទាំង​បាន​ស្លៀក​ពាក់​ខោអាវ​សម្រាប់​រត់​ប្រណាំង​ផង តែ​គាត់​បាន​បបួល​លោក​ខាស្ទិន វ័រហម(Karsten Warholm) រត់​ប្រណាំង​។ លោក​ខាស្ទិន​បាន​បំបែក​ឯកត្តកម្ម ក្នុង​ការ​រត់​ប្រណាំង​ចម្ងាយ៤០០ម៉ែត្រ​។ គាត់​បាន​ហ្វឹក​ហាត់​កីឡា​រត់​ប្រណាំង ក្នុង​កីឡា​ដ្ឋាន​សាធារណៈ​មួយ​។ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ គាត់​ក៏បាន​យល់​ព្រម​ប្រកួត​ជាមួយ​បុរស​នោះ ហើយក៏​បាន​ឈ្នះ​។ ពេល​ទៅ​ដល់ទី កីឡាករ​រត់​ប្រណាំង​ជើងឯក​ពីរ​លើក​នេះ ក៏បាន​ញញឹម ខណៈ​ពេល​ដែល​បុរស​នោះ​ទទូច​សុំ​ការ​រត់​ប្រណាំង​ឡើង​វិញ ដោយ​លើក​ហេតុផល​ថា ខ្លួន​មាន​ការ​ចាប់​ផ្តើម​មិន​បាន​ល្អ ក្នុង​ការ​រត់​នោះ​។ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត ២៩:២៣ បាន​ចែងថា “ចិត្ត​ឆ្មើង​ឆ្មៃ​របស់​មនុស្ស នឹង​នាំ​ឲ្យ​ទាបថោក​ទៅ តែ​អ្នកណា​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព​រាបទាប នោះ​នឹង​បាន​កិត្តិសព្ទ​វិញ”។ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​បាន​ចែង​ជា​ញឹក​ញាប់ អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រៀន​ប្រដៅ​មនុស្ស​អួត (១១:២ ១៦:១៨ ១៨:១២)។ ពាក្យ​អំនួត ឬ​ឆ្មើង​ឆ្មៃ ក្នុង​ខ​ទាំង​នេះ​មានន័យថា “អួត​បំប៉ោង” ដោយ​លួច​យក​ការ​សរសើរ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​សក្តិ​សមនឹង​ទទួល​។ ពេលណា​យើង​មាន​ពេញ​ដោយ​អំនួត គំនិត​របស់​យើង​មាន​ការ​លើក​ដំកើង​ខ្លួនឯង​។ ព្រះយេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ថា “អ្នកណា​ដែល​ដំកើង​ខ្លួន នោះ​នឹង​ត្រូវ​បន្ទាប​ចុះ​វិញ ហើយ​អ្នកណា​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន នោះ​នឹង​បាន​ដំកើង​ឡើង”(ម៉ាថាយ ២៣:១២)។…

Read article
អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះអង្គ​ការពារ

នេហេមា ៤:៦-៩ យើង​ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន ដល់​ព្រះ​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា ហើយ​តាំង​ពួក​ចាំយាម ឲ្យ​រវាំង​ទាំងយប់​ទាំង​ថ្ងៃ​។ នេហេមា ៤:៩ មាន​ពេល​មួយ លោក​វ៉លលេស(Wallace) និង​អ្នក​ស្រី ម៉ារី ប្រោន(Mary Brown) បាន​ផ្លាស់​ទៅ​រស់នៅ ក្នុង​តំបន់​ក្រី​ក្រ​បំផុត នៃ​ខេត្ត​បឺមីងហាម ប្រទេស​អង់គ្លេស ដើម្បី​ទៅ​ដឹកនាំ​ព្រះវិហារ ដែល​ហៀប​នឹង​បិទ​ទ្វារ​។ នៅពេល​នោះ ពួកគេ​ខមិន​ដឹង​ទេ​ថា មាន​ក្រុម​ជើងកាង​មួយ​ក្រុម បាន​យក​ព្រះវិហារ និង​ផ្ទះ​ថ្មី​របស់​ពួកគេ​ធ្វើ​ជាទី​ស្នាក់​ការ​។ គេ​បាន​យក​ដុំ​ឥដ្ឋ​គប់​ចូល​ផ្ទះ​របស់​ពួកគេ និង​បាន​ដុត​បំផ្លាញ​របង​ផ្ទះ ហើយ​ថែម​ទាំង​បាន​គំរាម​កំហែង​កូនៗ​របស់​ពួកគេ​ផង​ដែរ​។ ការ​បៀតបៀន​នេះ​បាន​បន្ត​អស់​ជា​ច្រើន​ខែ ដោយ​ប៉ូលិស​មិន​អាច​ទប់​ស្កាត់​បាន​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេហេមា​បាន​រំឭក​យើង អំពី​របៀប​ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ជួសជុល​កំផែង​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ដែល​បាន​បែក​បាក់​។ នៅពេល​ដែល​ពួក​សត្រូវ​ក្នុង​តំបន់​ជិត​ខាង​បាន​នាំ​គ្នា​បង្ក​រឿង ហើយក៏​បាន​គំរាម​ថា នឹង​ប្រើ​ហឹង្សា(នេហេមា ៤:៨) ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ទៅ​រក​ព្រះអម្ចាស់ ហើយក៏​បាន​ដាក់​អ្នកយាម​ឲ្យ​នៅ​ចាំ​ការពារ(ខ.៩)។ ក្រុម​គ្រួសារ​លោក​ប្រោន បាន​ជឿ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រើ​ខ​គម្ពីរ​នេះ​ដឹកនាំ​ពួកគេ ដូច​នេះ ពួកគេ​ក៏បាន​ដឹកនាំ​កូនៗ និង​មនុស្ស​ពីរបី​នាក់​ទៀត ឲ្យ​ដើរ​ជុំ​វិញ​ព្រះវិហារ ​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះអង្គ​ដាក់​ពួក​ទេវតា​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នកយាម ដើម្បី​ការពារ​ពួកគេ​។ ពួក​ជើងកាង​បាន​ជេរ​ប្រទេច​ពួកគេ ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ ពួក​ជើងកាង​បាន​មក​គ្នា​តិច​ជាង​មុន​ពាក់​កណ្តាល​។ នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ មានតែ៥នាក់​ទេ ដែល​មក ហើយ​នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់​ទៀត…

Read article
ការ​ចុះ​ចូល​ព្រះអម្ចាស់​ទាំងស្រុង

លោកុប្បត្តិ ២២:១-៣,៦-១២ អ័ប្រាហាំ​ហៅ​កន្លែង​នោះ​ថា «យេហូវ៉ា-យីរេ» ដូចជា​គេ​ក៏​និយាយ​ដរាប​ដល់​សព្វថ្ងៃ​នេះ​ដែរ ថា​នៅ​ភ្នំ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា គឺ​ទ្រង់​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​ឲ្យ​។ លោកុប្បត្តិ ២២:១៤ លោក​ចាត់សិន វែន ដេវែនទ័រ(Judson Van DeVenter) បាន​រៀន​គូរ​គំនូរ​ប្រេង និង​បាន​រៀន​សិល្បៈ ព្រម​ទាំង​បាន​ក្លាយ​ជា​គ្រូ​សិល្បៈ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ផែនការ​ខុសពី​គោលដៅ​របស់​គាត់​។ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​ការងារ​ដែល​គាត់​ធ្វើ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ហើយក៏​បាន​ជំរុញ​គាត់​ឲ្យ​ទៅ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​។ លោក​ចាត់សិន​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះអម្ចាស់​កំពុង​ត្រាស់ហៅ​គាត់​ផង​ដែរ តែ​គាត់​ពិបាក​លះបង់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​គាត់​មាន​ចំពោះ​ការ​បង្រៀន​សិល្បៈ​។ គាត់​ក៏បាន​ព្យាយាម​បដិសេធន៍​ការ​ត្រាស់ហៅ​នេះ តែ​ក្រោយមក គាត់​ក៏​បាន​សារភាព​ថា ពេល​ដ៏​សំខាន់​បំផុត​នៃ​ជីវិត​គាត់​បាន​មកដល់ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​ចុះ​ចូល​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ​ទាំងស្រុង​។ យើង​មិន​ដឹង​ថា លោក​អ័ប្រាហាំ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា​ទេ នៅពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ត្រាស់ហៅ​គាត់ ឲ្យ​លះបង់​អ៊ីសាក់ ជា​កូន​ប្រុស​គាត់​។ នៅពេល​ដែល​យើង​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់​បង្គាប់​លោក​អ័ប្រាហាំ​ឲ្យ​យកកូន​ប្រុស​ទៅ​ធ្វើ​យញ្ញ​បូជា​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ(លោកុប្បត្តិ ២២:២) យើង​អាច​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​លះបង់​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​យើង​? យើង​ដឹង​ថា នៅ​ទី​បំផុត​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​អ៊ីសាក់(ខ.១២) ហើយ​រឿង​នេះ​បាន​បង្រៀន​យើង​ថា លោក​អ័ប្រាហាំ​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​លះបង់​អ្វីៗ​ដែល​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ចំពោះ​គាត់​។ គាត់​បាន​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​គាត់ ក្នុង​ពេល​ដែល​គាត់​ធ្វើ​តាម​ការ​ត្រាស់ហៅ​ដ៏​ពិបាក​របស់​ព្រះអង្គ​។ បើ​យើង​និយាយ​ថា យើង​ស្រឡាញ់​ព្រះ តើ​យើង​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​លះបង់​របស់​អ្វី​ដែល​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ចំពោះ​យើង​ទេ? លោក​ចាត់សិន វែន ដឺវែនទ័រ បាន​ទៅតាម​ការ​ត្រាស់ហៅ​របស់​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ទៅ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ…

Read article
បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដោយ​មិន​កាត់​ទោស

យ៉ូហាន ៨:២-១១ ពួក​ដែល​ចោទ​ប្រកាន់​នាង តើ​នៅឯណា គ្មាន​អ្នកណា​កាត់​ទោស​នាង​ទេ​ឬ​អី? យ៉ូហាន ៨:១០ ថ្ងៃ​មួយ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​មែក​គី(Maggie) បាន​មក​ចូល​រួម​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​នៅ​ថ្ងៃ​អា​ទិត្យ ដោយ​មាន​សំលៀក​បំពាក់​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​។ គេ​មិន​គួរ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ទេ ព្រោះ​នាង​ជា​ស្ត្រី​រកស៊ី​ផ្លូវភេទ​។ នាង​ក៏បាន​ដើរ​ទៅ​រក​កន្លែង​អង្គុយ ដោយ​មាន​អារម្មណ៍​មិន​ស្រួល​ក្នុង​ចិត្ត​។ នាង​ពិបាក​អង្គុយ ដោយសារ​នាង​បាន​ស្លៀក​សំពត់​ខ្លី​ពេក ហើយ​នាង​ក៏បាន​អង្គុយ​ឱបដៃ ក្នុង​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​។ មែកគី​ក៏បាន​សួរ​នាង ក្រែង​លោ​នាង​រងា ហើយក៏​បាន​ប្រគល់​កន្សែង​បង់​ករ​មួយ ឲ្យ​នាង​គ្រប​ពីលើ​ជើង ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ចំពោះ​ការ​ស្លៀក​ពាក់​របស់​នាង​។ មែកគី​បាន​នាំ​មនុស្ស​រាប់​សិប​នាក់ ឲ្យ​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​គ្រាន់តែ​បាន​អញ្ជើញ​ពួក​គេ​ឲ្យ​មក​ព្រះវិហារ ហើយ​ជួយ​ពួកគេ​មាន​អារម្មណ៍​កក់​ក្តៅ នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​។ ពន្លឺ​នៃ​ដំណឹង​ល្អ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក តាមរយៈ​របៀប​ដែល​នាង​ឈោង​ចាប់​វិញ្ញាណ​បាត់បង់​។ នាង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​ដោយ​ភាព​ថ្លៃថ្នូរ ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​បើក​ចិត្ត​ស្តាប់​ដំណឹង​ល្អ​។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែងថា ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា​បាន​អូស​ស្រ្តី​ម្នាក់​នៅ​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​នាង​ថា បាន​ផិត​ក្បត់​។ ពេល​នោះ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​ ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​ដើរ​ចេញពី​នាង ដោយ​មិន​ហ៊ាន​កាត់​ទោស​នាង​។ នៅពេល​ដែល​ពួកគេ​ចេញ​ទៅ​អស់ ព្រះអង្គ​អាច​ស្តី​បន្ទោស​ឲ្យ​នាង​។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ ព្រះអង្គ​គ្រាន់តែ​បាន​សួរ​សំណួរ​ពីរ​ប៉ុណ្ណោះ ពួក​ដែល​ចោទ​ប្រកាន់​នាង តើ​នៅឯណា គ្មាន​អ្នកណា​កាត់​ទោស​នាង​ទេ​ឬ​អី? (យ៉ូហាន ៨:១០)។ នាង​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា គ្មាន​នរណា​នៅ​កាត់​ទោស​នាង​ទេ​។ ដូច​នេះ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​បាន​ចែក​ចាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​នាង ដោយ​ព្រះបន្ទូល​ដ៏​ខ្លី​ថា…

Read article
ការជំនុំជម្រះសម្រាប់អ្នកជឿ

នោះ​ខ្ញុំ​ឃើញ​មនុស្ស​ស្លាប់ ទាំង​អ្នកធំ ទាំង​អ្នកតូច គេ​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ បញ្ជី​ក៏បាន​បើក​ឡើង ហើយ​បញ្ជី១ទៀត គឺជា​បញ្ជី​ជីវិត​បាន​បើក​ឡើង​ដែរ រួច​មនុស្ស​ស្លាប់​ទាំងអស់​ត្រូវ​ជំនុំជំរះ ពី​សេចក្តី​ដែល​កត់ទុក​ក្នុង​បញ្ជី​ទាំងនោះ តាម​អំពើ​ដែលគេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​រៀងខ្លួន។ វិវរណៈ ២០:១២ តើ​ការ​ជំនុំជម្រះ​ចុងក្រោយ នឹង​មាន​លក្ខណៈ​ដូចម្តេច? តើ​ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​នឹក​ចាំ អំពី​អំពើបាប​របស់​យើង​ទេ? តើ​ព្រះអង្គ​នឹង​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​អំពើបាប ដែល​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ឬទេ? សម្រាប់​សំណួរ​ទាំងនេះ លោក​អ៊ែន​ថូ​នី ហូ​គេ​ម៉ា(Anthony Hoekema) បាន​ធ្វើការ​បកស្រាយ ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ថា “កំហុស និង​ចំណុច​ខ្វះចន្លោះ​របស់ … អ្នកជឿ … នឹង​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ នៅ​ថ្ងៃ​ជំនុំជម្រះ។ ប៉ុន្តែ ដែល​សំខាន់​នោះ​គឺ អំពើបាប និង​ចំណុច​ខ្វះចន្លោះ​ទាំងនោះ នឹង​ត្រូវ​បាន​បើក​សម្ដែង នៅពេល​ជំនុំជម្រះ ថា​ជា​បាប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​អត់ទោស​ឲ្យហើយ គឺ​ទោសកំហុស ដែល​បាន​គ្រប​បាំង​ទាំងស្រុង ដោយ​ព្រះ​លោហិត​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ”។ យើង​អាច​ធ្វើការ​ប្រៀបធៀប ដោយ​ឧបមា​ថា ៖ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បញ្ជី​មួយ ដែល​បាន​កត់ត្រា​អំពី​មនុស្ស​ម្នា​ក់ៗ (បញ្ជី ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​វិវរណៈ ២០:១២)។ អ្វីៗ​ទាំងអស់​ដែល​អ្នក​បាន​ធ្វើ ឬ​និយាយ(ម៉ាថាយ ១២:៣៦) សុទ្ធតែ​បាន​កត់ទុក ដោយ​បាន​ដាក់​និទ្ទេស​រួចជាស្រេច(និទ្ទេស ពី…

Read article