ការចំហចិត្តទទួលការបង្រៀន
ប្រយោជន៍ឲ្យមនុស្សប្រាជ្ញាបានស្តាប់ ហើយចំរើនចំណេះឡើង ឲ្យអ្នកណាដែលមានយោបល់បានដឹងដល់សេចក្តីទូន្មានមាំទាំ។ សុភាសិត ១:៥ ការទទួលការរិះគន់ និងការកែតម្រង់ ពីអ្នកដទៃ មានសារៈសំខាន់ណាស់។ រឿងនេះក៏អាចកើតឡើង ក្នុងចំណោមអ្នកនិពន្ធផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបានឃើញលោករីឆាត ប៊ី ហេយ(Richard B. Hays) ដែលជាបណ្ឌិត និងទេវវិទូ បានសរសេរអត្ថបទមួយ ដើម្បីកែសម្រួលសំណេរ ដែលគាត់បានសរសេរខុសកាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន។ គាត់បានបង្ហាញចេញនូវការបន្ទាបខ្លួន នៅក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទស្សន: ដែលគាត់ធ្លាប់មានកាលពីអតីតកាល ដោយសព្វថ្ងៃនេះ គាត់បានប្ដេជ្ញាចិត្តរៀនសូត្រពីអ្នកដទៃ ពេញមួយជីវិត។ នៅក្នុងសេចក្តីផ្តើមនៃកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិត ស្តេចសាឡូម៉ូន បានរៀបរាប់ត្រួសៗ អំពីគោលបំណង នៃការនិពន្ធសុភាសិត។ តែទន្ទឹមនឹងនោះ ទ្រង់ក៏បានជំរុញផងដែរថា ទ្រង់បាននិពន្ធសុភាសិតទាំងនោះ “ប្រយោជន៍ឲ្យមនុស្សប្រាជ្ញាបានស្តាប់ ហើយចំរើនចំណេះឡើង ឲ្យអ្នកណាដែលមានយោបល់បានដឹងដល់សេចក្តីទូន្មានមាំទាំ”(សុភាសិត ១:៥)។ ស្តេចសាឡូម៉ូនបានជំរុញពួកអ្នកប្រាជ្ញ ឲ្យស្តាប់ រៀនសូត្រ និងបន្តលូតលាស់ផងដែរ។ គឺមិនខុសពីសាវ័កប៉ុល ដែលបានអះអាងថា ទោះគាត់បានដើរតាមព្រះយេស៊ូវអស់រាប់សិបឆ្នាំហើយក្តី ក៏គាត់នៅតែព្យាយាមស្គាល់ព្រះយេស៊ូវជានិច្ច(ភីលីព ៣:១០)។ គ្មាននរណាម្នាក់រងគ្រោះ ដោយសារការបន្តបើកចំហចិត្តទទួលការបង្រៀនដ៏ត្រឹមត្រូវនោះឡើយ ។ ខណៈពេលដែលយើងព្យាយាមបន្តលូតលាស់…
Read article
