You are here:
អំណោយដែលមានតែព្រះអង្គអាចប្រទានឲ្យបាន

យ៉ូហាន ១៤:២៥-៣១ ខ្ញុំ​ទុក​សេចក្តី​សុខ​នៅនឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា គឺ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត​របស់​ខ្ញុំ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​។ យ៉ូហាន ១៤:២៧ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​សប្បាយ​រីករាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​បាន​រក​ឃើញ​អំណោយ​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ សម្រាប់​ថ្ងៃខួប​កំណើត​របស់​ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ​។ អំណោយ​នោះ គឺជា​កងដៃ​ដែល​មាន​ដាំ​ត្បូង​មាន​ពណ៌​ដែល​គាត់​ចូល​ចិត្ត​។ ជានិច្ច​ជា​កាល ការ​រកបាន​អំណោយ​ដ៏​ល្អ​ដូច​នេះ សម្រាប់​នរណា​ម្នាក់ គឺជា​រឿង​ដែល​សប្បាយ​រីករាយ​ណាស់​។ ចុះ​បើសិន​ជា​អំណោយ​ដែល​បុគ្គល​នោះ​ត្រូវ​ការ មាន​តម្លៃ​លើស​សមត្ថភាព​ដែល​យើង​អាច​ផ្តល់​ឲ្យ​បាន​? មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ចង់​ផ្តល់​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ នូវ​សន្តិភាព​ក្នុង​ចិត្ត ការ​សម្រាក ឬ​ថែម​ទាំង​ការ​អត់​ធ្មត់​។ ពួកគេ​មិន​ដឹង​ជា​សប្បាយ​ចិត្ត​ប៉ុណ្ណា​ទេ បើសិន​ជា​ពួក​គេ​អាច​ទិញ​សេចក្តី​ទាំង​អស់​នេះ ហើយ​វេច​ខ្ចប់​ធ្វើ​ជា​អំណោយ​បាន​នោះ​។ អំណោយ​ប្រភេទ​នេះ មិនមែន​ជា​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​អាច​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​បានទេ​។ តែ​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ព្រះ​ដែល​បាន​យក​កំណើត​ជា​មនុស្ស បាន​ប្រទាន​មក​អ្នកជឿ​ព្រះអង្គ នូវ​អំណោយ​ដែល​មនុស្ស​មិន​អាច​ឲ្យ​បាន​គឺ អំណោយ​នៃ​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត ឬ​សន្តិភាព​។ មុន​ពេល​ព្រះ​យេស៊ូវ​យាង​ឡើង​ស្ថាន​សួគ៌​វិញ ហើយ​ទុក​ឲ្យ​ពួក​សាវ័ក​នៅ​បន្ត​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​កម្សាន្ត​ចិត្ត​ពួកគេ ដោយ​ព្រះបន្ទូល​សន្យា អំពី​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែល​ទ្រង់​នឹង​បង្រៀន​ពួក​គេ​ម្នាក់ៗ ពី​គ្រប់​សេចក្តី​ទាំង​អស់ ក៏​នឹង​រំឭក​ពី​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រាប់​ដល់​ពួកគេ​រាល់​គ្នា​ដែរ (យ៉ូហាន ១៤:២៦)។ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត​ដល់​ពួកគេ ឬ​សន្តិភាព ជា​អំណោយ​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ ពេលណា​ចិត្ត​របស់​ពួកគេ​មាន​ការ​ថប់​បារម្ភ ឬ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រទាន​នូវ​ការ​ផ្សះផ្សា​ឲ្យ​យើង​បានជា​នឹង​ព្រះ ហើយ​មាន​សន្តិភាព​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ និង​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​យើង​។ យើង​ប្រហែល​មិន​មាន​សមត្ថភាព​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​អត់​ធ្មត់ ឬ​សុខ​ភាព​ល្អ ដល់​មនុស្ស​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​យើង ដូច​ដែល​ពួកគេ​ចង់​បាន​នោះ​ទេ​។…

Read article
ទុកចិត្តព្រះអង្គក្នុងពេលភាន់ភាំង

អេសាយ ២៦:១-៤ ចូរ​ទុកចិត្ត​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​ដរាប​ចុះ ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ជា​ថ្មដា​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​។ អេសាយ ២៦:៤ នៅពេល​ព្រឹក​មួយ នៅ​រដូវរងា ខ្ញុំ​បាន​បើក​រនាំង​បាំង​ពន្លឺ នៅ​មាត់​បង្អួច ហើយក៏​បាន​ឃើញ​ទស្សនីយភាព​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​។ អ័ព្ទ​ដ៏​សែន​ក្រាស់​បាន​គ្រប​ដណ្តប់​តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​រស់នៅ​។ អ្នក​ព្យាករណ៍​ឧតុនិយម​បាន​ធ្វើ​ការ​ព្យាករណ៍​ថា តំបន់​យើង​នឹង​ “ចុះ​អ័ព្ទ​ក្រាស់​ដែល​ត្រជាក់​ខ្លាំង”។ រឿង​នេះ​កម្រ​កើត​មាន​ក្នុង​តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​រស់នៅ​ណាស់ ហើយ​យើង​កាន់តែ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​មួយ​កំរិត​ទៀត ពេល​ដែល​អ្នក​ព្យាករណ៍​ឧតុនិយម​បាន​ជូន​ដំណឹង​ទៀត​ថា ផ្ទៃ​មេឃ​នឹង​ស្រឡះ ហើយ​មាន​ពន្លឺ​ថ្ងៃ ក្នុងរយៈ​ពេល១ម៉ោង​ទៀត​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រាប់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ថា “រឿង​នេះ​មិន​អាច​កើត​ឡើង​បានទេ ព្រោះ​អ័ព្ទ​ក្រាស់​យ៉ាង​នេះ យើង​ស្ទើរតែ​មិន​អាច​មើលទៅ​មុខ​បាន​ចម្ងាយ​មួយ​ម៉ែត្រ​។ ប៉ុន្តែ មិន​ទាន់​បាន១ម៉ោងផង អ័ព្ទ​ក៏បាន​រលាយ​បាត់​អស់ ហើយ​ផ្ទៃ​មេឃ​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​ប្រែ​ពណ៌​ខៀវ​ស្រឡះ​មាន​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​។ ពេល​ខ្ញុំ​ឈ​រមាត់​បង្អួច ខ្ញុំ​ក៏បាន​ពិចារណា​អំពី​កំរិត​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ខ្ញុំ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​មើល​ឃើញ​តែ​អ័ព្ទ​ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​សួរ​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ថា “តើ​ខ្ញុំ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ ដោយសារតែ​ការ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​អាច​មើល​ឃើញ​ឬ? បន្ទាប់ពី​ស្តេច​អ៊ូសៀស​បាន​សុគត មាន​អ្នក​ដឹកនាំ​ពុក​រលួយ​មួយ​ចំនួន​បាន​ឡើង​កាន់​អំណាច ក្នុង​នគរ​យូដា​។ ពេល​នោះ ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​សួរ​សំណួរ​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ​។ តើ​យើង​អាច​ទុកចិត្ត​នរណា? ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប ដោយ​ប្រទាន​ហោរា​អេសាយ នូវ​ការ​បើក​សម្ដែង​មួយ​ដែល​អស្ចារ្យ​យ៉ាង​ខ្លាំង បានជា​លោក​ហោរា​រូប​នេះ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ ហើយ​ថ្វាយ​ពេល​អនាគត​របស់​គាត់​ដល់​ព្រះអង្គ​។ គឺ​ដូច​ដែល​ហោរា​អេសាយ​បាន​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ​អង្គ​ថា “ឯ​អ្នកណា​ដែល​មាន​គំនិត​ជាប់​តាម​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​ថែរក្សា​អ្នក​នោះ ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ពេញ​ខ្នាត ដោយ​ព្រោះ​គេ​ទុកចិត្ត​នឹង​ទ្រង់”(អេសាយ ២៦:៣)។ លោក​ហោរា​ក៏បាន​ពោល​ទៀត​ថា “ចូរ​ទុកចិត្ត​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ជា​ដរាប​ចុះ ដ្បិត​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ជា​ថ្មដា​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច”(ខ.៤)។…

Read article
សេចក្តីមេត្តាចំពោះមនុស្សគ្មានទីពឹង

២សាំយ៉ូអែល ៩:១-១០ កុំ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយ ដ្បិត​យើង​នឹង​សំដែង​សេចក្តី​ករុណា​ដល់​អ្នក ដោយ​យល់​ដល់​យ៉ូណាថាន​បិតា​អ្នក​។ ២សាំយ៉ូអែល ៩:៧ នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​ដែល​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ដែល​លោក​យ៉ូណាថាន ចាក(Jonathan Tjarks) បាន​និពន្ធ មាន​ចំណង​ជើង​ថា “តើ​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ស្គាល់​អ្នក​ទេ?” លោក​យ៉ូណាថាន​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ត​យុទ្ធ​របស់​គាត់​ជាមួយនឹង​ជំងឺ​មហារីក​ដំណាក់​កាល​ចុង​ក្រោយ និង​អំពី​បំណង​ចិត្ត​របស់​គាត់ ដែល​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ជួយ​យក​អសារ​ប្រពន្ធ និង​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ ដែល​នៅ​ក្មេង​នៅឡើយ​។ បន្ទាប់ពី​បុរស​អាយុ៣៤ឆ្នាំ​រូប​នេះ បាន​សរសេរ​អត្ថបទ​នេះ​បាន៦ខែ គាត់​ក៏បាន​លាចាក​លោក ។ លោក​យ៉ូណាថាន ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​ឪពុក​របស់​គាត់​បាន​ស្លាប់ កាល​គាត់​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ជំទង់ ដូច​នេះ គាត់​ក៏​បាន​ចែក​ចាយ​ខ​គម្ពីរ ដែល​បាន​បង្រៀន​ឲ្យ​គេ​ជួយ​ទំនុក​បំរុង​ស្រ្តី​មេម៉ាយ និង​ក្មេង​កំព្រា(និក្ខមនំ ២២:២២ និង​អេសាយ ១១៧ យ៉ាកុប ១:២៧)។ ហើយ​ក្នុង​ពាក្យ​សម្តី​ដែល​គាត់​សរសេរ សំដៅ​ទៅ​រក​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់ គាត់​ក៏​បាន​សរសេរ​ថា “ពេល​ខ្ញុំ​ជួប​អ្នក​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​តែមួយ​ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់​សួរ​អ្នក​។ តើ​អ្នក​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​ចំពោះ​កូន​ប្រុស និង​ភរិយា​ខ្ញុំ​ទេ? … តើ​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​ស្គាល់​អ្នក​ទេ?” រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​មួយ​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​ស្វែងរក ពូជ​ពង្ស​របស់​ស្តេច​សូល​ដែល​នៅ​សល់ ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​បាន​សម្ដែង​សេចក្តី​ករុណា​ដល់​អ្នក​នោះ ដោយ​យល់​ដល់​យ៉ូណាថាន(២សាំយ៉ូអែល ៩:១)។ បុត្រា​របស់​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​យ៉ូណាថាន ព្រះ​នាម​មភីបូសែត…

Read article
សូមបើកភ្នែកនៃដួងចិត្តទូលបង្គំ

អេភេសូរ ១:១៥-២៣ សូម​ឲ្យ​ព្រះ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ….បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ព្រះ​វិញ្ញាណ ដែល​ប្រោស​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​ក៏បើក​សំដែង ឲ្យ​ដឹងពី​ដំណើរ​ស្គាល់​ទ្រង់​។ អេភេសូរ ១:១៧ កាលពី​ឆ្នាំ២០០១ កូន​ង៉ែត​ម្នាក់ ឈ្មោះ គ្រីស្ទោហ្វ័រ ដាហ្វលី(Christopher Duffley) បាន​កើត​មិន​គ្រប់ខែ ដោយ​គេ​មិន​មាន​សង្ឃឹមថា គាត់​អាច​មាន​ជីវិត​រស់​បានទេ​។ តែ​គាត់​បាន​រួច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់ ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រុម​វេជ្ជ​បណ្ឌិត​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ពេល​គាត់​មាន​អាយុ​៥ខែ គេ​ក៏​បាន​យក​គាត់​ទៅ​ដាក់​នៅ​ក្នុង​មន្ទីរ​ថែទាំ​កុមារ​ដែល​កើត​មិន​គ្រប់​លក្ខណៈ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​អ៊ំ​ស្រី​របស់​គាត់​យក​គាត់​ទៅ​ចិញ្ចឹម​។ គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​បាន​ដឹង​ថា គ្រីស្ទោហ្វ័រ ជា​ក្មេង​ប្រុស​អាយុ៤ឆ្នាំ ដែល​មាន​សម្លេង​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ទោះ​គាត់​ពិការ​ភ្នែក ហើយ​មាន​ជំងឺ​អូទីហ្សិម​ក៏ដោយ​។ ៦ឆ្នាំ​ក្រោយមក គ្រីស្ទោហ្វ័រ​ក៏បាន​ឡើង​ច្រៀង បទចម្រៀង​ពិសេស នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​នៅ​ព្រះវិហារ មាន​ចំណង​ជើង​ថា “សូម​ព្រះ​អង្គ​បើក​ភ្នែក​នៃ​ដួង​ចិត្ត​ទូល​បង្គំ”។ គេ​បាន​ថត​សកម្មភាព​ច្រៀង​របស់​គាត់ បង្ហោះ​នៅ​តាម​បណ្ដាញ​អ៊ីនធឺណិត ហើយ​មាន​មនុស្ស​រាប់​លាន​នាក់​បាន​ទស្សនា​វីដេអូ​នោះ​។ នៅ​ឆ្នាំ២០២០ គ្រីស្ទោហ្វ័រ​បាន​ចែក​ចាយ​អំពី​គោលដៅ​របស់​គាត់ ដែល​ចង់​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ជន​ពិការ​។ គាត់​បាន​បន្ត​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា លទ្ធ​ភាព​ដែល​គាត់​អាច​ធ្វើ​បាន​គឺ​គ្មាន​ដែន​កំណត់​ឡើយ នៅ​ពេលណា​គាត់​បើក​ភ្នែក​នៃ​ដួង​ចិត្ត​គាត់ មើលទៅ​ផែនការ​របស់​ព្រះអង្គ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​កោត​សរសើរ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ(អេភេសូរ ១:១៥-១៦)។ គាត់​បាន​ទូល​សូម​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ពួកគេ​នូវ “ព្រះ​វិញ្ញាណ ដែល​ប្រោស​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​ក៏​បើក​សំដែង ឲ្យ​ដឹងពី​ដំណើរ​ស្គាល់​ទ្រង់”(ខ.១៧)។ គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​ភ្នែក​របស់​ពួកគេ​បាន​ភ្លឺ ឬ​បើក​ឡើង…

Read article
ភាពអាចទុកចិត្តបានរបស់ព្រះ

ភាព​អាច​ទុកចិត្ត​បាន​នៃ​ការ​ប្រកាស​សេចក្តី​ពិត គឺ​ពឹងផ្អែក​ទៅលើ​ភាព​អាច​ទុកចិត្ត​បាន​របស់​អ្នក​ដែល​បាន​ប្រកាស់​សេចក្តី​ពិត​នោះ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ​ដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល (R.C. Sproul) សូម​ធ្វើការ​បកស្រាយ អំពី​ជំនឿ​របស់​គ្រីស្ទបរិស័ទ ដែល​មាន​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​នៅក្នុង​ភាព​អាច​ទុកចិត្ត​បាន​របស់​ព្រះ ដែល​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ជឿ។ អត្ថបទ កាលពីក្មេង ខ្ញុំ​ត្រូវ​គេ​ស្តី​បន្ទោស ហើយក៏​បាន​វិលត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ដោយ​អារម្មណ៍​ឈឺ​ជាប់ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​យំ​ផង​ដែរ។ ពេលនោះ ម្តាយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ជូត​ទឹកភ្នែក​ឲ្យ​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​គាត់​ថា គេ​បាន​និយាយ​យ៉ាងនេះ ឬ​យ៉ាង​នោះ អំពី​ខ្លួនខ្ញុំ។ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ ឲ្យ​ពិចារណា អំពី​ប្រភព។ ខ្ញុំ​មិនដឹង​ថា គាត់​កំពុង​និយាយ​អំពីអ្វី​ទេ តែ​គាត់​តែងតែ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ពិចារណា អំពី​ប្រភព។ ក្រោយមក ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដឹង​ថា ពេល​នរណា​ម្នាក់​និយាយ​អ្វីមួយ ភាព​អាច​ទុកចិត្ត​បាន​នៃ​ពាក្យ​សម្តី​របស់​អ្នក​និយាយ គឺ​ជាប់​ទាក់ទង​ដោយ​ផ្ទាល់​នឹង​ភាព​អាច​ទុកចិត្ត​បាន និង​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​និយាយ​នោះ។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ហេតុផល​មួយ ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចេះតែ​ជឿ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដែលគេ​និយាយប្រាប់​ខ្ញុំ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ត្រូវ​គេ​និយាយ​កុហក​ជា​ញឹកញាប់​ណាស់ ក្នុង​មួយ​ជីវិត​នេះ។ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​ធ្លាប់​កុហក​អ្នក​ទេ? ដូចនេះ ពេលណា​ខ្ញុំ​មិន​ជឿ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ គឺ​មានន័យថា ខ្ញុំ​កំពុងតែ​វាយប្រហារ​មក​លើ​ភាព​អាច​ទុកចិត្ត​បាន នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ចេស្តា។ ហើយ​ការ​មិន​ជឿ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ​ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ គឺជា​អំពើបាប។ ដូចនេះ ការ​ជឿ​ព្រះ គឺ​មិនគ្រាន់​តែ​ជឿ​ថា​ព្រះ​មាន​មែន តែ​ក៏​ត្រូវ​ជឿ​ផង​ដែរ​ថា…

Read article
ក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ចិត្តដែលឈឺចាប់

ទំនុក​ដំកើង ៦ ព្រលឹង​ទូល​បង្គំ​ក៏​ថប់​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង​ដែរ ឯ​ទ្រង់ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ តើ​ដល់​កាលណា? ទំនុក​ដំកើង ៦:៣ លោក​អ៊ែនដ្រេលតុន ស៊ីម​មុន(Andrelton Simmons) ជា​កីឡាករ​វាយ​កូន​បាល់ ប៊េសប៊ល ក្នុង​ការ​ប្រកួត​មេជ័រ លីក ដែល​បាន​ដក​ខ្លួន​ចេញពី​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ការ​ប្រកួត នៅ​ឆ្នាំ២០២០ ដោយសារ​បញ្ហា​សុខ​ភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​។ គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​មាន​ស្នាម​សម្លាក​នៅ​ជាប់​ខ្លួន ដែល​អ្នក​ដទៃ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ ឬ​យល់​បាន”។ ពេល​ដែល​គាត់​ពិចារណា អំពី​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​នេះ គាត់​យល់​ឃើញថា គាត់​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ចែក​ចាយ​រឿង​របស់​គាត់ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ ដែល​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​បញ្ហា​ប្រឈម​ស្រដៀង​គាត់​ ហើយក៏​បាន​ក្រើន​រំឭក​អ្នក​ដទៃ ឲ្យ​បង្ហាញ​ក្តី​អាណិត​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ផង​ដែរ​។ ស្នាម​របួស​ដែលគេ​មើល​មិន​ឃើញ គឺជា​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​របួស​ដ៏​ជ្រៅ ដែល​បណ្តាល​មកពី​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ទុក្ខ​វេទនា​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ពិតៗ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ជំពូក៦ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ជម្រៅ​ព្រះទ័យ​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ឈឺ​ចាប់​ត្រង់ៗ​។ ទ្រង់ “ញ័រ​រន្ធត់” (ខ.២) ហើយ “ថប់​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង”(ខ.៣)។ ទ្រង់​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ទូល​បង្គំ​អស់​កំឡាំង ដោយ​ថ្ងូរ ដំណេក​ទូល​បង្គំ​ត្រូវ​ទទឹកជោក​ទាល់​ភ្លឺ ទឹក​ភ្នែក​ទូល​បង្គំ​ហូរ​ស្រោច​ដាប​គ្រែ(ខ.៦)។ ស្តេច​ដាវីឌ​មិន​បាន​ចែកចាយ​អំពី​ដើម​ហេតុ​នៃ​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ទ្រង់ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ​ទេ តែ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ធ្លាប់​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ដូច​ទ្រង់​ផង​ដែរ ដូច​នេះ​ពួកគេ​អាច​យល់​។ យើង​ក៏​អាច​ទទួល​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ពេល​យើង​សិក្សា​អំពី​របៀប​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ឆ្លើយតប…

Read article
ស្វែងរកការផ្លាស់ប្រែពិតប្រាកដ

កូល៉ុស ៣:១២-១៧ ចូរ​ប្រដាប់​កាយ ដោយ​ចិត្ត​ក្តួល​អាណិត សប្បុរស សុភាព សំឡូត និង​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់ ទុក​ដូចជា​ពួក​អ្នក​រើស​តាំង ដែល​បរិសុទ្ធ ហើយ​ស្ងួន​ភ្ងា​ដល់​ព្រះ​ចុះ​។ កូល៉ុស ៣:១២ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​បានឮ​គេ​និយាយ អំពី​ការ​បន្ថយ​ល្បឿន​សំលៀក​បំពាក់​ដែរ​ឬ​ទេ? ចលនា​នេះ​ផ្តោត​ទៅលើ​ការ​ប្រឆាំង​ឧស្សាហ៍​កម្ម​កាត់​ដេរ​ឆាប់​រហ័ស ដែល​ផលិត​សំលៀក​បំពាក់​ថោក​ៗ ដែល​គេ​ទិញ ហើយ​ឈប់​ប្រើ​ប្រាស់​ក្នុងរយៈ​ពេល​ដ៏​ខ្លី​។ ក្នុង​ឧស្សាហ៍​កម្ម​កាត់ដេរ​ឆាប់​រហ័ស​នោះ ម៉ូដ​សំលៀក​បំពាក់​ថ្មីៗ បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ហួស​សម័យ បន្ទាប់ពី​គេ​យក​មក​ដាក់​លក់​ក្នុង​ហាង​មិន​ទាន់​បាន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ផង ដោយ​ប្រ៊ែន​មួយ​ចំនួន​បាន​លក់​លាង​ឃ្លាំង នូវ​ផលិតផល​របស់​ខ្លួន ក្នុង​បរិមាណ​ដ៏​ច្រើន ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​។ ចលនា​បន្ថយ​ល្បឿន​សំលៀក​បំពាក់​នេះ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ប្រើ​ប្រាស់ ឲ្យ​បន្ថយ​ល្បឿន​នៃ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សំលៀក​បំពាក់ តាម​របៀប​ផ្សេង​។ ជា​ជាង​បណ្តោយ​ខ្លួន​ឲ្យ​ដេញ​តាម​ម៉ូដ​សំលៀក​បំពាក់​ទាន់​សម័យ​បំផុត​ជានិច្ច ចលនា​នេះ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​ជ្រើស​រើស​យក​សំលៀក​បំពាក់​តិច​ជាង​មុន ដែលគេ​ផលិត​បាន​ល្អ និង​មាន​ភាព​សម​រម្យ ហើយ​ប្រើ​បាន​យូរ​ជាង។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​រឿង​នេះ ខ្ញុំ​ក៏​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ខ្ញុំ​កំពុងតែ​ធ្លាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្នត់​គំនិត​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ដេញ​តាម​ម៉ូដ​ខោអាវ​ថ្មីៗ​ជា​និច្ច​ដែរ​ឬ​ទេ? ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ បទ​គម្ពីរ​កូល៉ុស ជំពូក៣ បាន​ចែងថា ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ពិត​ប្រាកដ​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ មិន​កើត​មាន​ភ្លាមៗ ហើយ​ឆាប់​រលាយ​បាត់​ទៅវិញ​នោះ​ទេ​។ តែ​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ពិត​ប្រាកដ​ជា​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដ៏​ស្ងាត់​ស្ងៀម បន្តិច​ម្តងៗ ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​។ ដូច​នេះ ជា​ជាង​ដេញ​តាម​ម៉ូដ​ខោអាវ​ថ្មីៗ​របស់​លោកិយ ដើម្បី​លម្អ​តែ​រូបកាយ​របស់​យើង យើង​អាច​ងាក​មក​ប្រដាប់​កាយ​របស់​យើង ដោយ​សំលៀក​បំពាក់​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ប្រទាន ដែល​មាន​ដូចជា…

Read article
កាន់តាមបញ្ញត្តរបស់ព្រះអង្គ ដោយអំណរ

ដ្បិត​នេះ​ហើយ​ជា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​ព្រះ គឺ​ឲ្យ​យើង​កាន់​តាម​អស់ទាំង​បញ្ញត្ត​របស់​ទ្រង់ ឯ​បញ្ញត្ត​ទ្រង់ នោះ​មិនមែន​ជា​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់​ទេ ពីព្រោះ​គ្រប់​ទាំងអស់​ដែល​កើត​ពី​ព្រះ​មក នោះ​បាន​ឈ្នះ​លោកីយ៍​ហើយ ឯ​ជ័យជំនះ​ដែល​ឈ្នះ​លោកីយ៍ នោះ​គឺជា​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​យើង តើ​អ្នកណា​ជា​អ្នកឈ្នះ​លោកីយ៍ បើ​មិនមែន​ជា​អ្នក​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ?(១យ៉ូហាន ៥:៣-៥)។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​បកស្រាយ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ការ​កើតជា​ថ្មី ដែល​ជា​ការ​កើត​ពី​ព្រះ គឺជា​ការ​កាន់​តាម​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះអង្គ ដោយ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​ការ​កាន់​តាម​ជា​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់ ទៅជា​ការ​កាន់​តាម​ដោយ​អំណរ​វិញ។ តើ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នេះ​អាច​កើតមាន​ដោយ​របៀបណា? តើ​ការ​កើត​ពី​ព្រះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ការ​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​ព្រះអង្គ ប្រែក្លាយ​ជា​មាន​អំណរ ជាជាង​ធ្ងន់​ដោយ​បន្ទុក យ៉ាងដូច​ម្តេច​ខ្លះ? សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា “ពីព្រោះ​គ្រប់​ទាំងអស់​ដែល​កើត​ពី​ព្រះ​មក នោះ​បាន​ឈ្នះ​លោកីយ៍​ហើយ ឯ​ជ័យជំនះ​ដែល​ឈ្នះ​លោកីយ៍ នោះ​គឺជា​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​យើង”(១យ៉ូហាន ៥:៤)។ អាច​និយាយ​ម្យ៉ាងទៀត​ថា ការ​កើតជា​ថ្មី​បាន​យកឈ្នះ​មក​លើ​បន្ទុក​ដ៏​ធ្ងន់​នៃ​ការ​កាន់​តាម​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះ តាម​បែប​លោកិយ ពោល​គឺ​បាន​យកឈ្នះ ដោយ​ការ​មាន​សេចក្តី​ជំនឿ។ ដូច​មាន​បញ្ជាក់​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ១យ៉ូហាន ៥:១ ក្នុង​ន័យត្រង់​ថា “អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ​ថា ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះគ្រីស្ទ អ្នក​នោះ​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មក”។ សេចក្តី​ជំនឿ​គឺជា​ភស្តុតាង​បញ្ជាក់​ថា យើង​បាន​កើត​ពី​ព្រះ​មែន។ យើង​មិន​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្លួន​យើង​កើតជា​ថ្មី ដោយ​សម្រេច​ចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះអង្គ​នោះ​ឡើយ។ ព្រះ​អង្គ​ទេ​ដែល​បាន​ធ្វើការ​ក្នុងចិត្ត​យើង ដោយ​បង្កើត​ចិត្ត​ដែល​ចង់​ជឿ ដោយ​បណ្តាល​ឲ្យ​យើង​កើតជា​ថ្មី។ គឺ​ដូចដែល​សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​មានប្រសាសន៍​ក្នុង​សំបុត្រ​ទី១ថា “ទ្រង់​បាន​បង្កើត​យើង​ឡើងជា​ថ្មី តាម​សេចក្តី​មេត្តាករុណា​ដ៏​ធំ​របស់​ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យ​យើង​រាល់គ្នា​បាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​រស់”(១ពេត្រុស ១:៣)។ ក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​រស់​របស់​យើង ឬ​ជំនឿ​មក​លើ​ព្រះគុណ​នៃអនាគតកាល…

Read article
ប្រាជ្ញាដែលយើងត្រូវការ

សុភាសិត ៤:១០-១៩ ឯ​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់ នោះ​ធៀប​ដូច​ជា​សេចក្តី​ងងឹត​វិញ គេ​មិន​ដឹង​ថា​ចំពប់​នឹង​អ្វី​ទេ​។ សុភាសិត ៤:១៩ ក្នុង​សៀវភៅ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ ដែល​លោក​ចន អ៊ែម ប៊ែរី(John M. Barry) បាន​និពន្ធ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា ជំងឺ​រាតត្បាត​ដ៏​កាច​សាហាវ គាត់​ពិពណ៌នា អំពី​ប្រវត្តិ​នៃ​ជំងឺ​រាតត្បាត ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ឆ្នាំ១៩១៨​។ លោក​ប៊ែរី​បាន​បើក​បង្ហាញ អំពី​របៀប​ដែល​មន្រ្តី​សុខាភិបាល​បាន​រំពឹង​ទុក​ជា​មុន​ថា ជំងឺ​រាតត្បាត​ដ៏​ធំ​មួយ​នឹង​កើត​មាន ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ គឺ​មិនមែន​មិន​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​នោះ​ទេ​។ ពួកគេ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ថា នៅ​សម័យ​សង្រ្គាម​លោក​លើកទី១ មាន​កងទ័ព​រាប់​លាន​នាក់​បាន​រស់នៅ​ប្រជ្រៀត​គ្នា​ក្នុង​លាន​ដ្ឋាន ហើយ​បាន​ឆ្លង​កាត់​ខ្សែ​បន្ទាត់​ព្រំដែន​ពី​ប្រទេស​មួយ​ចូល​ប្រទេស​មួយ​ទៀត ដូច​នេះ ការ​ឆ្លង​វីរុស​ថ្មី​មួយ អាច​ផ្ទុះ​ឡើង​នៅពេល​ណាមួយ​មិនខាន​។ តែ​ការ​យល់​ដឹង​ដូច​នេះ មិន​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី នៅ​ក្នុង​ការ​ទប់​ស្គាត់​គ្រោះ​មហន្ត​រាយ​នោះ​ឡើយ​។ អ្នក​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ដ៏​មាន​អំណាច បាន​បន្ត​ទូង​ស្គរ​សង្រ្គាម ឲ្យ​កងទ័ព​សំរុក​ចូល​ប្រយុទ្ធ​ក្នុង​សមរ​ភូមិ ដោយ​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ការ​ដណ្តើម​យកជ័យ​ជម្នះ​ក្នុង​សង្រ្គាម​។ អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ជំងឺ​រាតត្បាត​បាន​ធ្វើ​ការ​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា នៅពេល​នោះ​មនុស្ស៥០លាន​នាក់​បាន​ស្លាប់​ក្នុង​ការ​រាតត្បាត​របស់​ជំងឺ​ដ៏​កាច​សាហាវ​នោះ បន្ថែម​ពីលើ​ចំនួន​ប្រហែល២០លាន​នាក់ ដែល​បាន​ស្លាប់ ដោយសារ​ភាព​សាហាវ​ព្រៃ​ផ្សៃ​នៃ​សង្រ្គាម​។ មាន​ការ​បង្ហាញ​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ថា ចំណេះ​ដឹង​របស់​យើង​ជា​មនុស្ស​មិន​ដែល​គ្រប់​គ្រាន់​ល្មម​នឹង​សង្រ្គោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ការ​អាក្រក់​ឡើយ(សុភាសិត ៤:១៤-១៦)។ ទោះ​យើង​រកបាន​ចំណេះ​ដឹង​ច្រើន​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​បាន​បង្ហាញ​ការ​យល់​ដឹង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​យ៉ាងណា ក៏​យើង​នៅតែ​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ការ​ឈឺ​ចាប់ ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​មក​លើ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​។ យើង​មិន​អាច​រាំង​ខ្ទប់ “ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់” ជា​ផ្លូវ​ដ៏​ល្ងង់​ខ្លៅ ដែល​នាំ​ទៅ​រក “សេចក្តី​ងងឹត​ដ៏​សែន​ជ្រៅ”។ ទោះ​យើង​មាន​ចំណេះ​ដឹង​ល្អ​បំផុត…

Read article
យើងមិនជួយធ្វើការឲ្យព្រះអង្គឡើយ

“ដ្បិត​ព្រះនេត្រ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចេះតែ​ទត​ច្រវាត់ នៅ​គ្រប់​លើ​ផែនដី​ទាំងមូល ដើម្បីនឹង​សំដែង​ព្រះ​ចេស្តា ជួយ​ដល់​អស់អ្នក​ណា​ដែល​មានចិត្ត​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។ តើ​ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​រកមើល​អ្វី ក្នុង​ពិភពលោក​នេះ? តើ​រក​ជំនួយការ​ឬ? ទេ ដំណឹងល្អ​របស់​ព្រះអង្គ មិនមែន​ជា​ដំណឹង​ដែលគេ​សរសេរ​នៅ​លើ​ផ្លាក ដើម្បី “សុំ​ជំនួយ” នោះ​ទេ។ ហើយក៏​មិនមែន​ជា​ការ​ត្រាស់​ហៅ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ឲ្យ​បម្រើ​ព្រះអង្គ​ដែរ។ ព្រះ​ទ្រង់​មិនមែន​កំពុងតែ​ស្វែងរក​មនុស្ស​ជួយ​ធ្វើការ​ថ្វាយព្រះ​អង្គ​នោះ​ឡើយ។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “ដ្បិត​ព្រះនេត្រ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចេះតែ​ទត​ច្រវាត់ នៅ​គ្រប់​លើ​ផែនដី​ទាំងមូល ដើម្បីនឹង​សំដែង​ព្រះ​ចេស្តា ជួយ​ដល់​អស់អ្នក​ណា​ដែល​មានចិត្ត​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។ ព្រះអង្គ​ជា​អ្នកធ្វើការ​ដ៏​អស្ចារ្យ។ ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ស្មា​ធំ​ទូលាយ​ដែល​អាច​សែង​បន្ទុក​ធ្ងន់​បាន។ ព្រះអង្គ​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ណាស់។ ហើយ​ព្រះអង្គ​កំពុង​ស្វែងរក​វិធី​បង្ហាញ​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ទាំងនេះ។ ព្រះ​ពិត​ខុសពី​ព្រះ​របស់​លោកិយ ត្រង់​ចំណុច​ដែល​ថា ព្រះអង្គ​ធ្វើការ​ជំនួស​យើង។ បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ៦៤:៤ បាន​ចែងថា “ដ្បិត​ចាប់តាំងពី​ចាស់​បុរាណ​មក មនុស្សលោក​មិនដែល​ឮ ក៏​មិនដែល​ដឹង​ដោយសារ​ត្រចៀក ហើយ​ភ្នែក​មិនដែល​ឃើញ​ព្រះ​ឯណា​ក្រៅពី​ទ្រង់ ដែល​ធ្វើការ​ជំនួស​អ្នក​ដែល​សង្ឃឹម​ដល់​ទ្រង់​ឡើយ”។ តើ​ព្រះ​ទ្រង់​ចង់បាន​អ្វី​ពី​យើង? គឺ​មិន​ដូច​ការ​រំពឹងគិត​របស់​យើង​ទេ។ ព្រះអង្គ​បាន​ស្តី​បន្ទោស​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ដោយសារ​ពួក​គេ​បាន​នាំ​ដង្វាយ​ជាច្រើន : គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “តែ​អញ​មិន​យក​គោឈ្មោល​ពី​ផ្ទះ​ឯង … តែ​អញ​មិន​យក​គោឈ្មោល​ពី​ផ្ទះ​ឯង ឬ​ពពែ​ឈ្មោល​ពី​ក្រោល​ឯង​ឡើយ … បើ​កាល​ណា​អញ​ឃ្លាន នោះ​អញ​មិន​ប្រាប់​ដល់​ឯង ពីព្រោះ​លោកីយ៍ និង​របស់​សព្វសារពើ​ក្នុង​លោក ជា​របស់​ផង​អញ”(ទំនុកដំកើង ៥០:៩-១០,១២)។ តើមាន​អ្វី​ដែល​យើង​អាច​ថ្វាយព្រះ…

Read article