ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង
មិនត្រូវសងសឹក ឬចងគំនុំគុំគួននឹងពួកកូនចៅរបស់សាសន៍ឯងឡើយ គឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯងវិញ អញនេះជាព្រះយេហូវ៉ា។ លេវីវិន័យ ១៩:១៨ ក្នុងអំឡុងពេលមានការបិទខ្ទប់ និងរស់នៅដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ក្នុងអំឡុងពេលនៃការរីករាលដាលវីរូសកូរ៉ូណា ខ្ញុំបាននឹកចំាពាក្យសម្តី ក្នុងសំបុត្រដែលលោកម៉ាធីន លូស័រ ឃីង Jr(Martin Luther King Jr.) បានសរសេរពីក្នុងគុក នៅទីក្រុងបឺមីងហាំ។ គាត់បាននិយាយអំពីភាពអយុត្តិធម៌ ដោយលើកឡើងថា គាត់មិនអាចអង្គុយស្ងៀម នៅក្នុងទីក្រុងមួយ ដោយមិនធ្វើអ្វីសោះ ហើយមិនខ្វល់អំពីរឿងដែលកំពុងកើតឡើង ក្នុងទីក្រុងមួយទៀតនោះឡើយ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា “យើងកំពុងជាប់នៅក្នុងបណ្តាញដែលចងភ្ជាប់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្សែអំបោះដែលត្បាញចូលគ្នាជាក្រណាត់។ ការអ្វីដែលមកផលប៉ះពាល់មកលើមនុស្សម្នាក់ដោយផ្ទាល់ គឺមានផលប៉ះពាល់មកលើមនុស្សទាំងអស់ ដោយប្រយោល”។ ដូចគ្នានេះដែរ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីត១៩ យើងអាចសង្កេតឃើញចំណងទាក់ទង នៅតាមបណ្តាទីក្រុង និងប្រទេសក្នុងពិភពលោក ដែលបានបិទខ្ទប់ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលមេរោគកូរ៉ូណា។ បានសេចក្តីថា រឿងអ្វីដែលមានផលប៉ះពាល់មកលើទីក្រុងមួយមិនយូរប៉ុន្មាន អាចមានផលប៉ះពាល់មកលើទីក្រុងមួយទៀត។ ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ ដែលព្រះទ្រង់បានបង្រៀនរាស្រ្តព្រះអង្គ អំពីរបៀបបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដទៃ។ ព្រះអង្គបានប្រទានក្រឹត្យវិន័យតាមរយៈលោកម៉ូសេ ដើម្បីដឹកនាំពួកអ៊ីស្រាអែល និងជួយពួកគេឲ្យរស់នៅជាមួយគ្នា។ ព្រះអង្គបានប្រាប់ពួកគេថា “មិនត្រូវឈរទាស់នឹងឈាមអ្នកជិតខាងឯងដែរ”(លេវីវិន័យ ១៩:១៦) ហើយមិនត្រូវសងសឹកមកលើអ្នកដទៃ តែត្រូវ “ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងឲ្យដូចខ្លួនឯង”(ខ.១៨)។ ព្រះអង្គជ្រាបថា…
Read article
