មិនមែនមានពរ តែសម្បកក្រៅ
សូមអាន : ២កូរិនថូស ៣:១-៦ ដោយបានសំដែងមកច្បាស់ថា អ្នករាល់គ្នាជាសំបុត្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលយើងខ្ញុំបានតែងទុក … គឺនឹងព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់។ ២កូរិនថូស ៣:៣ នៅពេលដែលច្បាប់តម្រូវឲ្យពាក់ម៉ាស់ មានការបន្ធូរបន្ថយ ក្នុងអំឡុងពេលនៃជម្ងឺរាតត្បាតកូវីដ១៩ ខ្ញុំក៏បានភ្លេចដាក់ម៉ាស់ជាប់ខ្លួន សម្រាប់ប្រើពេលដែលត្រូវការ ដូចនៅសាលារៀនរបស់កូនស្រីខ្ញុំជាដើម ដែលនៅមានការតម្រូវឲ្យពាក់ម៉ាស់ក្នុងបរិវេណសាលា។ ថ្ងៃមួយ ពេលខ្ញុំត្រូវពាក់ម៉ាស់ ខ្ញុំរកបានម៉ាស់មួយ ក្នុងរថយន្តរបស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំមិនបានពាក់កាលពីមុន ដោយសារវាមានពាក្យ “មានពរ” សរសេរពីលើ។ ខ្ញុំសុខចិត្តពាក់ម៉ាស់ដែលគ្មានសរសេរអក្សរពីលើ ដោយសារខ្ញុំមិនចង់ប្រើពាក្យនៅលើម៉ាស់នោះ មិនបានត្រឹមត្រូវ។ តែខ្ញុំគ្មានជម្រើស ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានពាក់ម៉ាសនោះទាំងស្ទាក់ស្ទើរ។ ហើយពេលដែលខ្ញុំទៅដល់សាលារៀនរបស់កូនស្រីខ្ញុំ ខ្ញុំស្ទើរតែខ្វះភាពអត់ធ្មត់ ចំពោះអ្នកទទួលភ្ញៀវដែលទើបមកធ្វើការថ្មី ដែលមានការយឺតយ៉ាវ នៅក្នុងការងាររបស់គាត់។ ពេលនោះ ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើជាមនុស្សមានពុត ដែលមានពាក្យ “មានពរ” នៅលើម៉ាស់ តែខ្វះភាពអត់ធ្មត់ ចំពោះមនុស្សម្នាក់ ដែលកំពុងមានការពិបាកក្នុងការធ្វើការងារថ្មី តាមប្រព័ន្ធដ៏ស្មុគស្មាញរបស់សាលារៀន។ ពាក្យនៅលើម៉ាស់របស់ខ្ញុំ គឺបានរំឭកខ្ញុំថា ខ្ញុំគឺជាស្មរបន្ទាល់របស់ព្រះគ្រីស្ទ តែពាក្យពេចន៍ក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលខ្ញុំបាននឹកចាំក្នុងចិត្តខ្ញុំ បានផ្តល់ឲ្យនូវការដាស់តឿនពិតប្រាកដឲ្យមានចិត្តអត់ធ្មត់ ចំពោះអ្នកដទៃ។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនពួកជំនុំនៅទីក្រុងកូរិនថូសថា “ដោយបានសំដែងមកច្បាស់ថា…
Read article
