You are here:
ក្រុម​ជើងកាងដាលតុន

ពួក​បង​ប្អូន​ប្រុស​ដាល​តុន​(Dalton)​ជាពួក​ជន​ក្រៅ​ច្បាប់​ដ៏​ល្បីល្បា​ញ នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​១៨០០ នៅ​សហ​រដ្ឋ​អាមេរិក​។ កាលពី​ដំបូង ពួក​គេ​បាន​ចាប់​ធ្វើ​ការ​ងារ​ត្រឹម​ត្រូវ​តាម​ច្បាប់ ក្នុង​នាម​ជា​មន្ត្រី​ប៉ូលីស។ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​មក ​ពួក​គេ​ក៏​បាន​ធ្លាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឧក្រឹដ្ឋ​កម្ម​បន្តិច​ម្តង​ៗ ហើយ​ក៏​ល្បី​ឈ្មោះខា​ងប្ល​ន់​ធនាគា និង​រថ​ភ្លើង។ ថ្ងៃ​អន្ត​រាយ​របស់​ពួកគេ​ក៏​បា​ន​មក​ដល់ ពេល​ដែល​ពួ​ក​គេព្យា​យាម​ប្លន់​ធនាគារ​ម្តង​ពី​រ​កន្លែ​ង។ ពេល​ប្រជាជន​ក្នុង​ក្រុង ​បាន​ដឹង​ថា​មាន​អំពើ​ប្ល​ន់នេះ​ ពួក​គេ​ក៏បា​នចា​ប់​កាន់​អាវុធ ហើយ​បាញ់​ប្រហារ​មក​លើ​ក្រុម​ជើង​កាង​ដាល​តុន​តែ​ម្តង។ ពេល​ដែល​ការ​បា​ញ់​គ្នា​ដ៏​ហុយ​ទ្រលោម​បាន​បញ្ចប់​ហើយ នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ចោរ​ប្លន់​នេះ មាន​តែ​លោក​អេមិត ដាលតុន​ទេ ដែល​បាន​រួច​ជីវិត។ បន្ទាប់​ពី​លោកអេ​មិតបាន​ជាប់​គុក​​អស់រ​យៈពេ​ល១​៥​ឆ្នាំហើ​យ គាត់​​ក៏បា​ន​ទទួល​ការ​លើក​លែង​ទោស ហើយ​មាន​សេរីភាព​ឡើង​វិញ។ កាល​គាត់​នៅ​ក្នុង​ពន្ធ​ធានា​គារ គាត់​បាន​ដឹង​ថា ផ្លូវ​ដែល​គាត់​បាន​ដើរ គឺ​ជា​ផ្លូវ​ខុស។ ដូច​នេះ ពេល​គេ​ដោះលែ​ង​គាត់ គាត់​ចង់​រា​រាំង​យុវជ​ន មិន​ឲ្យ​ប្រលោក​ក្នុង​ជីវិត​ឧក្រឹដ្ឋ​កម្ម​។ គាត់​ក៏​បាន ​និពន្ធ និង​ដើរ​តួរ​សម្តែង​រឿង ដែល​និយាយ​អំពី​ក្រុម​ជើង​កាង​ដាល់​តុន តាម​បទ​ពិសោធន៍​របស់​ខ្លួន ដែល​នៅក្នុ​ង​រឿង​នោះ គាត់​បាន​បង្ហាញ​អំពី​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ នៃ​ការ​ធ្វើ​ជា​ជន​ក្រៅ​ច្បាប់។ មាន​របៀប​ជា​ច្រើន ដែល​ខ្សែ​ភាព​​យន្ត​របស់លោក​អេមិត កំពុង​ប្រាប់​អ្នក​ឯ​ទៀត​ថា “មិន​​​​ឲ្យ​​ចូល​​ក្នុង​ផ្លូវ​​រប​ស់​មនុស្ស​​អាក្រក់​​ឡើយ”(សុភា​សិត ៤:១៤)។ ពេល​យើងបា​ន​ធ្វើ​អំពើ​បាប តែ​ក្រោម​មក យើង​ពិត​ជា​បាន​ប្រែចិត្ត​មែន ហើយ​បានពិ​​សោធ​នឹង​ការ​អត់​ទោស​បាបរ​ប​ស់ព្រះ នោះ​យើ​ងអាច​និយា​យ​ប្រាប់​អ្នក​ដទៃ អំពី​រឿង​របស់​យើង តាម​របៀប​ស្រដៀង​នឹង​គាត់​ដែរ។ យើង​អាច​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ធ្វើ​ខុស​ដូច​យើង​ឡើយ​​។…

Read article
នៅកន្លែងនេះ

ក្នុង​ព្រះ​វិហារ​របស់​យើង ជា​ញឹក​ញាប់ យើង​នាំ​គ្នា ច្រៀ​ងប​ទ​ដ៏​ពិរស របស់​លោក​រ៉ន់(Ron) និង​អ្នក​ស្រី ​ខារ៉ូល ហារីស​(Carol Harris) ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “នៅ​ក​ន្លែង​នេះ”។ បទ​នេះ​ផ្តើម​ដោយ​ពាក្យ​ថា “នៅ​កន្លែ​ង​នេះ ​មាន​ក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​ខ្ញុំ”។ បទ​នេះបា​ន​ក្រើន​រំឭក​ខ្ញុំ​ថា ទោះបី​ជា​កា​រ​ជួប​ជុំ​គ្នាថ្វា​យ​បង្គំ ជា​មួយ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​ដទៃ​ទៀត នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​ដឹង​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​កំពុ​ង​មាន​វត្ត​មាន​​នៅទី​នោះ។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​មិន​គ្រាន់​តែ​មាន​វត្ត​មាន​ជាមួយ​យើង​ក្នុង​ព្រះ​វិហារ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែថែ​ម​ទាំង នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ទាំង​អស់​នៃ​ជីវិត​របស់​យើង​ផង​ដែរ។ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង ថា​តើ​អ្នក​កំពុង​អាន​អត្ថបទ​នេះ នៅ​កន្លែង​ណាទេ​ តើ​នៅ​ក្នុង​ចង្រ្កាន​បាយ ក្នុង​ហាង​កាហ្វេ ក្នុង​មន្ទី​ឃុំឃាំ​ង ឬ​ក្នុង​បន្ទាយ​ទាហាន? អ្នក​ប្រហែល​ជា​កំពុងនៅ​មន្ទី​រ​ពេទ្យ ឬ​នៅ​ក្នុង​តុលា​ការ។ វា​អាច​ជា​​បន្ទប់​មួយ ដែល​ឆ្លុះ ប​ញ្ចាំង អំពី​ការ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ ក្នុ​ង​ជីវិ​ត​អ្នក ឬ​ជា​កន្លែង​ដែល​ដំណាង​ឲ្យ​ការ​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ។ ហើយ​អ្នក​ប្រហែល​ជា​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច។ បន្ទាប់​ពី​ព្រឹត្តិការណ៍​នៃ​ការ​ជាប់​ឆ្កាង​របស់​ព្រះយេ​ស៊ូវបាន​បញ្ចប់​ទៅ ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់ បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ធម្មតា​មួយ។ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​កត់​ទុក​អំពី​កា​រនេះ​ថា​ “កាល​ទ្វារ​ទាំង​អស់ នៅ​កន្លែង​ដែល​ពួក​សិស្ស​ប្រជុំ​គ្នា បាន​បិទ(ចាក់គន្លឹះ) ដោយ​ព្រោះ​ខ្លាច​សាសន៍​យូដា នោះ​ព្រះយេស៊ូវ​ទ្រង់​យាង​មក​ឈរ​នៅ​កណ្តាល​ពួក​សិស្ស មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា សូម​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្តី​សុខ​ចុះ”(យ៉ូហាន ២០:១៩)។ មួយ​សប្តាហ៍​ក្រោយ​មក ការ​នេះ…

Read article
ការនិយាយបំភ្លើសអំពីព្រះ

វិចិត្រ​ករ​ដែល​ជំនា​ញខា​ង​គូ​រូ​បត្លុក បាន​ដំ​ឡើង​ជើង​ទ្រសម្រាប់​គូរូ​​ប នៅ​​​ទីសា​ធា​រណៈ ហើយ​គូរ​រូប​ភាព​របស់​អ្នក ដែល​ព្រម​បង់​ថ្លៃ​ដ៏​តិច​តួច សម្រា​ប់ឲ្យ​គាត់​គូ​​រូប​​​​របស់ពួ​កគេ ក្នុង​ផ្ទាំងគំ​នូរ​​ដែ​ល​មាន​លក្ខណៈ​​ត្លុក​នោះ។ គំនូរ​របស់​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​សើច​សប្បាយ ព្រោះ​ពួក​គេ​គូរ​បន្ថែម​ពី​លើ​ផ្នែក​​ណា​មួយ ឬ​ផ្នែក​ជា​ច្រើន នៃ​រូប​ពិត​របស់​យើង តាម​របៀប​ម្យ៉ាង ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​នៅ​តែអា​ច​មើល​ដឹង​ថា នោះ​ជា​រូប​ភាព​យើង ​​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​គួ​រ​ឲ្យ​ចង់​សើច។ យ៉ាង​ណាមិញ គេ​មិន​ត្រូវ​​គូ​រូប​បន្ថែម​ពី​លើ​រូប​ភាព​របស់​ព្រះ ដើម្បី​កម្សាន្ត​សប្បាយ​ឡើយ។ ការ​និយាយ​បំផ្លើស អំពី​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ណាមួ​យរ​បស់​ទ្រង់ នាំ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​យល់ច្រ​ឡំអំ​ពី​ទ្រង់ ហើយ​គេ​ងាយ​នឹង​បដិសេធ​ការ​បំភ្លើស​នោះ។ ការ​និយាយ​បំផ្លើស​អំ​ពី​ព្រះ គឺ​មិន​អាច​យក​ជា​ការ​បាន​ទេ គឺ​មិន​ខុស​ពី​ការ​គូរ​រូប​ត្លុក​ឡើយ។ អ្នក​ណាដែ​លយ​ល់​ថា ព្រះ​គ្រាន់​តែ​​ជា​ចៅ​ក្រម ដែល​កំពុ​ងមាន​សេ​ចក្តី​ក្រោធ និង​ការ​បង្គាប់​បញ្ជា អ្នក​នោះ​ងាយ​នឹង​ត្រូវ​បាន​គេ​នាំឲ្យ​ឈ​ប់​គិត​ដូច​នោះ ដោយនិយាយ​​សង្កត់​ធ្ងន់អំពី​សេចក្តី​មេត្តា​កុរណា​រ​បស់​ទ្រង់​វិញ​។ អ្នក​ដែល​យ​ល់ថា ព្រះ​ជា​ជីតា​ម្នាក់ ដែល​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស នឹ​ងលែ​ង​យល់​ដូច​នោះ ពេល​ខ្លួន​ជួប​រឿង​អយុត្តិ​ ធម៌។ អ្នក​ណាដែ​លយ​ល់​ថា ព្រះ​គឺ​ជា​គំនិ​ត​ដ៏​ឆ្លា​តវ័យ ជា​ជាង​យល់​ថា ទ្រ​ង់​ជា​ព្រះ​ដ៏​រស់ ដែល​មាន​សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់ អ្នក​នោះ​នឹង​យល់​ថា មាន​ទស្សនៈ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​ល្អ​ជាង​ទ្រង់ នៅ​ពេល​ណាមួ​យ​ជា​មិន​ខាន។ អ្នក​ណាដែ​លយ​ល់​ថា​​​ព្រះ​ជា​មិត្ត​ល្អ​បំផុត​ ជា​ញឹក​ញាប់ អ្នក​នោះនឹ​ង​ងាក​ចេញ​ពី​ទ្រង់ ពេល​ដែល​ខ្លួន​រក​បាន​មិត្តភ័​ក្រជា​ម​នុស្ស ដែល​​ខ្លួន​យល់​ថា ​គួ​រ​ឲ្យចូ​ល​ចិត្ត​ជាង។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រកាស​ថា ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យ​មេត្តា​ករុណា និង​ប្រកប​ដោយ​ព្រះ​គុ​ណ តែ​ទ្រង់​ក៏​មាន​យុត្តិ​ធម៌…

Read article
ខ្ញុំល្អ

ក្នុង​ភាសា​អង់​គ្លេស ពេល​មាន​នរណា​ម្នាក់​សួរ​ថា “តើ​អ្នក​សុខ​សប្បាយ​​ទេ?” នោះ​ជាធ​ម្មតា គេ​ឆ្លើយ​ថា “ខ្ញុំ​ល្អទេ​”។ ពេល​យើង​ឆ្លើយ​ដូ​ច​នេះ គឺ​យើង​កំពុង​មានន័យ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​អី​ទេ” ឬ “ខ្ញុំ​សុខ​សប្បាយ​ទេ” ពោល​គឺ​យើង​និយា​យ​អំពី​សុខុមាល​ភាព​ជាទូ​ទៅ​របស់​យើង គឺ​មិ​ន​មែន​និយាយអំ​ពី​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​របស់​យើង​ទេ។ ខ្ញុំ​បាន​ឆ្លើយ​តប​យ៉ាង ដូ​ចនេះ ជា​ច្រើន​ដង​រាប់​មិន​អស់ តែ​ថ្មី​ៗ​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បា​ន​ចាប់ ​ផ្តើម​មាន​អារម្មណ៍​រំខា​ន​ចំពោះ​ការ​ឆ្លើយ​តប​ដូច​នេះ។ ព្រោះ​យើ​ង​ប្រហែល​ជាមិ​ន​ដឹង​ទេ​ថា ពេល​យើង​ប្រើពា​ក្យ ល្អ គឺ​យើង​កំពុង​និយាយ​អំពី​អ្វី​​មួយ​យ៉ាង​ជាក់​លាក់។ មាន​ពេល​មួយ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ជួប​បុរស​អ្នក​មាន​ម្នាក់ ដែល​បាន​ហៅទ្រ​ង់ថា​ “លោក​គ្រូ​ល្អ”​(ម៉ាថាយ ១៩:១៦)។ បុរស​វ័យ​ក្មេង​ម្នាក់​នេះ​បាន​និយាយ​ត្រូវ ព្រោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​ល្អ(​ឥត​ខ្ចោះទាំ​ងស្រុ​ង) ហើយ​ទ្រង់​ក៏​ជា​គ្រូមែន​។ មាន​តែ​ទ្រង់​ទេ​ដែល​សម​នឹង​ឲ្យ​គេ​ហៅដូ​ច​នេះ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​ឲ្យ​គាត់​ពិចារណា​ អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​ការ​ប្រើ​ពាក្យ ល្អ​ ។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​“ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៅគា​ត់​ថា ‘ហេតុ​​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​ហៅ​ខ្ញុំ​ថា​ជា​ល្អ​ដូច្នេះ មាន​តែ​១​ទេ​ដែល​ល្អ គឺ​ជា​ព្រះ តែ​បើ​អ្នក​ចង់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជីវិត ចូរ​កាន់​តាម​បញ្ញត្ត​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ចុះ’”(ខ.១៧)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ចង់​ឲ្យ​បុរស​នោះ​ដឹង​ថា គាត់​ចាំបា​ច់​ត្រូ​វ​មាន​ភាព​ប្រាកដ​ប្រជា នៅ​ក្នុង​ការ​ហៅ​ទ្រង់​យ៉ាង​ដូច​នេះ។ គេ​អា​ចហៅ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ថា “ល្អ” ព្រោះទ្រ​ង់​ជា​ព្រះ។ លើក​ក្រោយ ពេល​នរណា​ម្នាក់​សួរ​អ្ន​ក​ថា “សុខ​សប្បាយ​ទេ?” នោះ​​ជាកា​រ​ប្រសើរ​ណាស់ ដែល​អ្នក​អាច​ឆ្លើយ​ថា “ខ្ញុំ​សុខ​សប្បាយ​ជា​ទេ”។ តែ​សូម​ចាំថា​…

Read article
តើខ្ញុំអាចទុកចិត្តអ្នកបានទេ?

យោង​តាម​អ្នក​​ជំនាញ​​ខា​ង​​ការ​សំគាល់​មើល​​​ការ​​ កុហក់​ បាន​ឲ្យដឹ​ង​ថា “តាម​​​ធ​ម្មតា មនុស្ស​យើ​ង​មាន​ទំនោ​ទៅ​រក​ការ​ទុក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ”។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណាក៏​ដោយ មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​មិន​សុទ្ធ​តែ​អាច​ឲ្យ​យើ​ងទុ​ក​ចិត្ត​បាន​ជានិច្ច​ឡើយ។ សញ្ញា​ដែល​បង្ហាញ​ថា នរណា​ម្នាក់​អាច​កំពុង​តែ​និយាយ​កុហក់ មាន​ដូច​ជា ការ​រសាប់​រសល់ ការ​មិន​ហ៊ាន​មើល​ចំ​ភ្នែក​យើង និង​ការ​និយាយ​ឈប់​ៗ ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​។ ទោះ​បី​ជាមា​នត​ម្រុយ​ទាំ​ង​នេះ​ក៏​ដោយ ក៏​អ្នក​ជំនាញ​នៅ​តែ​​ដា​ស់តឿន​យើង​ថា ការ​​មើល​ឲ្យ​ដឹង​ច្បាស់​ថា មនុស្ស​ម្នាក់​​ជា​មនុស្ស​បោក​ប្រាស់ ឬ​ជា​មនុស្ស​ស្មោះ​ត្រ​ង់ គឺ​មិន​មែន​ជា​ការ​ងាយ​ស្រួល​​ប៉ុន្មាន​​ទេ។ លោក​យ៉ូស្វេ​ត្រូវ​ការ​ដឹង​ថា តើគាត់​​អាច​ទុក​ចិត្ត​ពួក​សាសន៍​គីបៀន​បាន​ឬ​ទេ។ ពេល​ដែល​សាសន៍​នេះ​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យលោ​ក​យ៉ូស្វេ​បំផ្លាញ​នគរ ​ដែល​នៅ​ ជិ​តខា​ង(យ៉ូស្វេ ៩:២៤) ពួក​គេ​ក៏បា​ន​ក្លែង​ខ្លួន​ជា​សាសន៍​ដែល​មក​ពី​ស្រុក​ឆ្ងាយ។ ពួក​គេ​បាន​ធ្វើដំ​ណើរ​មក ដោយ​សំលៀក​បំពាក់​កណ្តាច និង​ស្បែក​ជើង​កញ្ចាស់​ៗ ដោយ​អះអា​ង​ថា “សំលៀក​បំពាក់ និង​​ស្បែ​ក​​ជើ​ង​​យើង​​​​ខ្ញុំ​នេះ​សោត ក៏​ទៅ​ជា​ចាស់​អស់ ដោយ​ព្រោះ​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ទាំង​ម៉្លេះ”(ខ.១៣)។ ពួក​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​មាន​ការ​សង្ស័យ(ខ.៧) តែ​ពួក​គេ​“មិនបានទួលសួរព្រះអម្ចាស់ឡើយ”(ខ.១៣) ហើយ​លោក​យ៉ូស្វេ​ក៏​បាន​ចង​ស្ពាន​មេត្រី ជា​មួយ​ពួក​មនុស្ស​បោក​ប្រាស់​ទាំង​នោះ ដោយ​ខ្វះកា​រ​ពិចារណា។ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ចង់​បាន​ទំនុក​ចិត្ត​ពី​យើង ដែល​អ្នក​ទាំង​នោះមា​នដូច​ជា : អ្នក​លក់​ដូរ ទី​ប្រឹក្សា​ហិរញ្ញ​វត្ថុ ឬ​សមាជិក​គ្រួសារ​ដែល​មិន​សូវ​ស្និទ្ធ​ស្នាលនឹ​ងយើង។ បើ​យើង​ឆ្ងល់​ថា “តើ​ខ្ញុំ​អាច​ទុក​ចិត្ត​អ្នក​នោះ​ទេ?” នោះ​យើង​មិន​គួរ​ឆាប់​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត ដោយ​ផ្អែក​ទៅ​លើ​អ្វីដែល​ហាក់​ដូច​ជា​មាន​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​ ចំពោះ​យើង​ឡើយ។ យកល្អ យើងត្រូវស្វែងរកការប្រឹក្សាពី​ ព្រះបន្ទូលព្រះ(ទំនុកតម្កើង…

Read article
បុរសដែលមានភាពកក់ក្តៅ និង​ប្រាជ្ញា

ពេល​ដែល​បណ្ឌិត វ័រនុន ក្រោនស៍(Vernon Grou-nds) ដែល​ជា​អតីត​ប្រធាន និង​ឧត្តម​ប្រឹក្សា នៃ​សាលា​ព្រះ​គម្ពីរ​ឌែនវើរ(Denver) បាន​លាចា​ក​លោក ទៅ​នៅ​ជា​មួយ​ព្រះ​អម្ចាស់ ក្នុង​ជន្មា​យុ​៩៦ឆ្នាំ អតីតសិស្ស មិត្តរួមការងារ និងមិត្តភ័ក្រ​រ​​បស់​គាត់​បា​ន​នាំយក​ប័ណ្ណ​សរសើរ និងថ្លែងអំណរគុណ និងវត្ថុអនុស្សាវរីយជាច្រើន​សណ្ឋិក។ ពួក​គេ​ស្ទើរ​តែ​ទាំងអ​ស់​គ្នា បាន​នឹង​ចាំអំពី​ពេល​ដែល​បណ្ឌិត​ក្រោនស៍ បាន​លើក​ទឹ​កចិ​ត្ត​ដោយ​ផ្ទាល់​ តាម​រយៈ​ការ​បង្រៀន ឬ​ការ​ប្រឹក្សា​យោបល ឬ​ក៏​គ្រាន់​តែ​តាម​រយៈ​ស្នាម​ញញឹម​ដ៏​កក់​ក្តៅ​របស់​គាត់។ គាត់​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ ចំពោះ​គ្រូ​គង្វាល​បណ្តុះ​ប​ណ្តាល គ្រូ​បង្រៀន និង​អ្នក​ប្រឹក្សា​យោបល ដែល​មាន​ទំនាក់​ទំន​ងដ៏​សំខាន់​ជា​មួយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ និង​មាន​ការ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​បម្រើ​អ្នក​ដទៃ។ គេ​បាន​ធ្វើ​កា​រ​រំឭក​អំពី​លោក​វើនុន ក្រោនស៍ ដោយ​ជ្រើស​រើ​ស​ខ​គម្ពី​រ​មួយ​ចំនួន ពី​កណ្ឌសុ​ភា​សិត​ជំពូក​១៥ ដែល​មាន​ដូច​ជា “​មនុស្ស​ដែល​មាន​យោបល់ គេ​រមែង​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ទៀង​ត្រង់​វិញ”(ខ.២១)។“​ពាក្យ​​១​ម៉ាត់​ដែល​នឹង​ពោល​ត្រូវ​ពេល នោះ​ល្អ​ណាស់​ហ្ន៎”(ខ.២៣)។“ពាក្យ​សំដី​របស់​មនុស្ស​បរិសុទ្ធ នោះ​ពីរោះ​វិញ”(ខ.២៦)។“ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​រំពឹង​គិត​ជា​មុន”(ខ.២៨)។“ សេចក្តី​កោតខ្លាច​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា រមែង​បង្រៀន​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា”(ខ.៣៣)។ ការ​ប្រឹក្សា​​យោបល​របស់​បណ្ឌិត​ក្រោនស៍ គឺ​បាន​ដុះ​ចេញ​ពី​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​របស់​គាត់ ហើយ​ប្រាជ្ញា​របស់​គាត់​​​ក៏ទទួលបា​នពី​ព្រះ​​។ ភាព​កក់​ក្តៅនៃជី​វិត​របស់​គាត់ គឺ​បាន​កើត​ចេ​ញ​ពី​ភាព​បរិសុ​ទ្ធ​នៃ​ចិត្តរ​បស់​គាត់។ គាត់​ក៏​បាន​ក្លាយ​ជា​គំរូ​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ និង​ក្លាយ​ជា​បុរ​សគំរូ​ដែល​បាន​ដើរ​តាម​ព្រះ​សង្គ្រោះ​របស់​ខ្លួន ដោយ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន។ លោក​វើនុន ក្រោនស៍​បាន​រត់​ប្រណាំង​យ៉ាង​ល្អ ហើយ​បាន​ដល់​ទី​ហើយ។ សូម​ឲ្យ​គំរូ​នៃ​​ការរស់​នៅ​ដោយ​ប្រាជ្ញា និង​ចិត្ត​ក្តួល​អាណិត​របស់​គាត់ លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង​ ឲ្យ​បន្ត​រត់​ប្រណាំង​ទៅ​មុខ​ទៀត។-David McCasland

Read article
មិនមែនមនុស្សប្រភេទដូចខ្ញុំ

នៅ​ក្នុង​រឿង​សង្គ្រាម​ភព​ផ្កាយ​ដែល​មាន​បី​វគ្គ មាន​ឈុតមួ​យ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំនឹ​ក​ឃើញ​សមាជិក​ពួក​ជំនុំ​ខ្លះ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ស្គាល់។ នៅ​ក្នុង​ទី​ប្រជុំ​ជន​មួយ នៅ​ក្នុង​ទី​ដាច់​ស្រយ៉ាល​ណាមួ​យ​​នៃ​ហ្គា​ឡាក់​ស៊ី មាន​មនុស្ស​ភព​ផ្កាយ​ដែល​មាន​មុខ​អាក្រក់​ៗ​កំពុង​ជួប​ជុំ​គ្នាញាំ​អាហារ នឹង​កម្សាន្ត​អារម្មណ៍​ជា​មួយ​នឹង​តន្ត្រី។ ពេល​ដែល​​លោក​លូក ស្កាយ​វ៉កឃ័រ(Luke Skywalker) ដើរ​ចូល​មក​ខាង​ក្នុង ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​យន្ត​របស់​គាត់ គឺ​C3PO និង R2D2(ដែល​មាន​លក្ខណៈ“ធម្មតា” ជាង​មនុស្ស​ភព​ផ្កាយ​ទាំង​អស់​​នោះ) គាត់​ក៏​ដើរ​ចេញ​ពី​ពួក​មនុស្ស​ភព​ផ្កាយ​ទាំង​នោះ​ភ្លាម ដោយ​បាន​និយាយ​បដិសេធ យ៉ាង​​គ្រោត​គ្រាត​ថា “យើង​មិន​បម្រើ​មនុស្សប្រ​ភេ​ទនេះ ក្នុង​កន្លែង​​នេះ​ទេ​!” ឈុត​មួយ​នេះបា​ន​ឆ្លុះប​ញ្ចាំង​អំពី​រោគ​ម្យ៉ាង ដែល​យើង​គ្រប់​គ្នាក៏​កំ​ពុង​ទទួល​រង នៅ​ក្នុ​ង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​យើង ក្នុង​ពិភព​ផែន​ដី​សព្វ​ថ្ងៃ។ ជា​និច្ច​ជា​កាល យើង​តែង​តែ​មាន​អារម្មណ៍​សុខ​ស្រួល​ជាង​ ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​ជា​មួយ​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​យើង។ ប៉ុន្តែ សូម​គិត​មើល​ថា បើ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​មាន​អារម្មណ៍​បែប​នេះ​ដែរ តើ​យើង​នឹង​​ទៅ​​ជា​យ៉ាង​ណា? ទ្រង់​ជា​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត ដែល​មាន​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះគ្រប់​យ៉ាង ដូច​នេះ ទ្រង់​មាន​ភាព​ខុស​ប្លែក​ពី​យើង​យ៉ាង​ខ្លាំង។ តែ​ទ្រង់​បាន​យាង​​មក​យក​កំណើត​ជា​មនុស្ស ​រួម​រស់​ជា​មួយ​យើង ហើយ​បាន​សុគត​ជួស​យើង​រាល់​គ្នា​ទៀត។ យើង​ដែល​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះ​គ្រីស្ទ មិន​គួរ​ប្រើពា​ក្យ​ថា “ពួក​គេ​មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ប្រភេទ​ដូច​យើង”ឡើយ។ គឺ​ដូចដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​រំឭ​ក​យើង​ថា “គ្មាន​​សាសន៍​យូដា ឬ​សាសន៍​ក្រេក គ្មាន​បាវ​បំរើ ឬ​អ្នក​ជា គ្មាន​ប្រុស និង​ស្រី​ទៀត​ទេ ពី​ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទាំង​អស់​រួម​មក​តែ​មួយ នៅ​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ”(កាឡាទី ៣:២៨)។ ដូច​នេះ ទោះ​បី​ជា​អ្នក​ដទៃ​ខុស​ប្លែក​ពី​យើង…

Read article
អារក្សនៅកន្លែងជំនុំជម្រះ

រឿង “អារក្ស និង​លោក​ដានី​យែល វែបស្ទ័រ(Daniel Webster)” គឺ​ជា​រឿង​ខ្លី ដែល​ជា​ស្នាដៃ​និ​ពន្ធ​របស់​លោក ស្ទីហ្វិន វិនសិន បេណិត(Stephen Vincent Benet)។ រឿង​នេះ​បានដំ​ណាល​ថា លោក​ចាបេស ស្ទោន(Jabez Stone) ដែល​ជា​កិសករ​ម្នាក់​នៅ​តំបន់​ញូ អង់គ្លេស(New England) មាន “គ្រោះ​អាក្រក់”​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​គាត់​បាន​លក់​វិញ្ញាណ​រប​ស់​ខ្លួន ឲ្យទៅ​អារក្ស ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​ភាព​សម្បូរ​សប្បាយ។ ទី​បំផុត អារក្ស​ក៏​បាន​មក​ទា​បំណុល​ពី​លោក​ចាបេស។ ប៉ុន្តែ លោក​ដានីយ៉ែល វែបស្ទ័រ ដែល​ជា​មេធាវី​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​គោរព​ម្នាក់ ក៏​ត្រូវ​បាន​សូម​ឲ្យ​ម​ក​ជួយ​ការពារ​ក្តី​គាត់។ បន្ទាប់​ពី​បាន​ប្រកែក​តវ៉ា​យ៉ាង​មាន​ជំនាញ ជា​ច្រើន​ដំណាក់​មក លោក​វេប​ស្ទ័រ​ក៏​បាន​ឈ្នះអា​រក្ស​នៅ​ក្នុង​រឿង​ក្តី​នេះ ហើយ​លោក​ចាបេស​ក៏​បាន​គេច​ផុត​ពី​ការ​រង​ទុក្ខ​អស់​មួយ​ជីវិត នៅ​ក្នុង​ស្ថាន​នរក។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់​ រឿង​និទាន​នេះ គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​រឿង​ប្រឌិត​ប៉ុណ្ណោះ។​ ប៉ុន្តែ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​កត់​ទុក អំពី​ការ​បើក​សម្តែង​មួយ ដែល​ក្នុង​នោះ សាតំាង​បាន​ចោទ​ប្រកាន់​អ្នក​ជឿព្រះ​ម្នា​ក់ នៅ​ចំពោះ​ព្រះដែល​ជា​ចៅ​ក្រម​នៃ​ស្ថាន​ដ៏​ខ្ពស់។ លោក​យ៉ូស្វេ ដែល​ជា​សម្តេច​សង្ឃ ក៏​ឈរ​នៅ​ចំពោះព្រះ​។ សម្តេច​សង្ឃ​រូប​នេះ​ក៏​បាន​ស្លៀក​ពាក់​យ៉ាង​កខ្វក់ ជា​សញ្ញា​បញ្ជាក់​អំពី​អំពើបា​ប និង​ទោស​កំហុសរ​បស់​ខ្លួន។ ហើយសា​តាំង​កំពុង​ឈរ​នៅ​ក្បែរ​នោះ ដើម្បី​ចោទ​ប្រកាន់​គាត់។ ប៉ុន្តែ ទេវតា​នៃ​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ស្តីប​ន្ទោស​ឲ្យ​វា…

Read article
ចូរទម្លាក់សក់របស់អ្នកចុះ

មុន​ពេលដែល​ការ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើឆ្កា​ង នៃ​​ព្រះ​​យេស៊ូវ កាន់​តែ​ខិត​ចូល​មក​ដល់ មាន​ស្រ្តី​ម្នាក់ ឈ្មោះ​ម៉ារា បាន​ចាក់​ប្រេង​ក្រអូប​ដ៏​មាន​តម្លៃមួ​យ​ដប ពី​លើ​ព្រះបា​ទ​ទ្រង់។ បន្ទាប់​មក នាង​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន​កាន់​តែ​ខ្លាំង ដោយ​យក​សក់​របស់​ខ្លួន​ជូតព្រះ​បា​ទទ្រ​ង់​ទៀត​(យ៉ូហាន ១២:៣)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ នាង​ម៉ារា​មិន​គ្រាន់​តែ​បាន​លះ​ប​​ង់​រប​ស់ដ៏​មាន​តម្លៃ ដែល​អាច​ជាកា​រ​ប្រាក់​សន្សំ​ប្រចាំ​ជីវិត​របស់​នាង​ ប៉ុ​ណ្ណោះ​ទេ តែ​នាង​ថែ​មទាំ​ង​បាន​លះ​ប​ង់​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​របស់​ខ្លួន​ទៀត​ផង។ នៅក្នុ​ង​វប្ប​ធម៌​មជ្ឈិម​បូព៌ា នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​១ ស្រ្តី​ដែល​គួ​រ​ឲ្យ​គោរព មិន​ដែល​ទម្លាក់​សក់រ​បស់​ខ្លួន នៅ​ក្នុង​ទី​សាធារណៈ​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​ដ៏​ពិត​គឺ​មិន​ខ្វល់​ថា អ្នក​ដទៃ​កំពុង​គិត​យ៉ាង​ណា ចំពោះ​យើង​ឡើយ​(២សាំយ៉ូអែល ៦:២១-២២)។ ដើម្បី​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​យេស៊ូវ នាង​ម៉ារា​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ឲ្យ​គេ​គិត​ថា នាង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​មិន​សមរម្យ ​ឬ​ប្រហែល​ជា​គិត​ថា​​ខុស​សីលធម៌។ ក្នុង​ចំណោម​យើង ប្រហែល​ជា​មាន​អ្នក​ខ្លះ​មាន​អារម្ម​ណ៍​ថា ខ្លួន​ត្រូវ​មាន​ភាព​ល្អឥ​តខ្ចោះ ពេល​ទៅ​​ព្រះ​វិហារ​ម្តង​ៗ ដើម្បី​ឲ្យ​គេគិត​ល្អ​ពី​ខ្លួន។ តាម​ន័យ​ធៀប​ខាង​វិញ្ញាណ យើង​ខិត​ខំ​ធ្វើ​ឲ្យ​សក់​គ្រប់​សរសៃ​មាន​របៀប​រៀប​រយ ប៉ុន្តែ ព្រះ​វិហារ​​ដែល​រឹង​មាំ គឺ​ជា​កន្លែ​ង​ដែល​យើង​អាច​ទម្លាក់​សក់​ខាង​វិញ្ញាណ គឺ​មិន​មែន​ខំ​លាក់​បាំង​ភាព​មិន​គ្រប់​លក្ខណ៍​របស់​យើង ដោយ​ខំ​សម្តែង​ឲ្យ​គេ​យល់​ថា យើង​ជា​មនុស្ស​ល្អឥ​តខ្ចោះ​ឡើយ។ ព្រះ​វិហារ​គួ​រ​តែ​ជា​កន្លែង ​ ដែល​យើង​អាច​បង្ហាញ​ភាព​កម្សោយ​រប​ស់យើ​ង ដើម្បី​រក​ឃើញ​ភា​ពខ្លាំ​ង ជា​ជាង​ខំ​បិត​បាំង​កំហុស​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ឲ្យ​គេយ​ល់​ថា ខ្លួន​ជា​មនុស្ស​ខ្លាំង​នោះឡើ​យ។ ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​មិន​រាប់​បញ្ចូល ការ​បង្ហាញ​អាកប្ប​កិរិយ៉ា ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​គិត​​ថា ខ្លួន​គ្មាន​បញ្ហា​អ្វី​នោះ​ឡើយ តែ​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ…

Read article
មានភាពស្រស់ថ្លា និងចម្រើនឡើង

ក្នុង​​ទំនុក​តម្កើង ជំពូក​៩២ អ្នកនិ​ពន្ធ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​បទ​កំណាព្យ​នេះ ដោយ​ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​សរសើរ​តម្កើង​​ព្រះ​ថា “នេះ​​ជា​​កា​រ​ល្អ​​ហើយ គឺ​ដែល​នឹង​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា”។ តើ​ល្អស​ម្រាប់​នរណា? គឺ​ល្អ​សម្រាប់​អ្នក​និង​ខ្ញុំ។ ការ​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ មាន​ប្រយោជន៍​ក្រៃ​លែង ចំពោះ​វិញ្ញាណ​របស់​យើង ព្រោះ​អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យរួច​ផុ​តពី​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ក្នុង​គំនិត ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​រស់​នៅ​របស់​យើង ពេញ​ដោយ​ការ​សរសើរ​តម្កើង នៅ​ក្នុង​ការ​អធិ​ស្ឋាន។​ ដូច​នេះ នេះ​ជា​ការល្អ​ហើយ​ ដែល​យើង​ស្វាគមន៍​ពេល​ព្រឹក​​​រាល់​ថ្ងៃ ដោយ​ច្រៀង​បទ​អរ​ព្រះ​គុណ ដ្បិត​ការ​សរសើរ​តម្កើង​ដូច​នេះ ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​សេចក្តី​អំណរ។ ការ​សរសើ​រ​តម្កើ​ង​នាំ​យើង​ចេញ​ពី​សេច​ក្តី​ងងឹត ហើយ​ជំនួស​ទុក្ខ​ព្រួយរ​បស់​យើង ដោយ​បទ​ចម្រៀង​ដ៏​មាន​អំណរ ចំពោះ “កិច្ចការ​ដែល​ព្រះ​ ហស្ថ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ”​(ខ.៤)។ តើ​កិច្ចការ​នោះ​ជាកិច្ចការ​អ្វី? គឺ​កិច្ចការ​ដែល​ទ្រង់​កំពុង​ធ្វើ​ក្នុង​ជីវិត​យើងម្នា​ក់​ៗ​! បទ​គម្ពីរ​ខាង​ក្រោម​នេះ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​បទ​គម្ពី​រ​ប្រៀប​ប្រដូច ដែល​ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​បំផុត : “ឯ​​មនុស្ស​សុចរិត គេ​នឹង​លូតលាស់​ឡើង ដូច​ជា​ដើម​លម៉ើរ ក៏​នឹង​ធំ​ឡើង ដូច​ជា​ដើម​តាត្រៅ​នៅ​លើ​ភ្នំ​ល្បាណូន​ដែរ គេ​ត្រូវ​ដាំ​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា គេ​ដុះ​ដាល​ឡើង​នៅ​ក្នុង​ទីលាន​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង​ខ្ញុំ កាល​ណា​ចាស់​ហើយ នោះ​គេ​នឹង​នៅ​តែ​កើត​ផល គេ​នឹង​មាន​ជ័រ​ជា​បរិបូរ ហើយ​នៅ​តែ​ខៀវ​ស្រស់”(ខ.១២-១៤)។ បទ​ទំនុក​តម្កើង​បាន​និយាយ​ប្រៀប​ប្រដូច អំ​ពីស​ម្រស់​ដ៏​ខ្ពស់​ត្រដែត និង​ដើម​តា​ត្រៅ នៃ​កម្លាំង​ដែល​មិន​ចេះ​ទ​ន់​ទោ។ ទាំង​នេះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​របស់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​បាន “​ដាំក្នុ​ង​ដំណាក់​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់”(ខ.១៣)។ ឫស​របស់​ពួក​គេ​បាន​ចាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ដី​នៃ​សេចក្ត​ស្រឡាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ។ តើ​អ្នក​យល់​ថា ខ្លួន​ឯង​លែង​មាន​ប្រយោជន៍​ចំពោះ​ព្រះឬ​? ចូរ​បន្ត​នៅជាប់​ក្នុង​ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះ ចាក់​ឫសចូ​ល…

Read article