Blog – Page 80 – នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:

Home

កំណប់ទ្រព្យដែលមិនអាចរាប់បាន

AugustBy Dave Branon 11/08/2022

អើហ្ន៎ប្រាជ្ញា និងចំណេះដ៏បរិបូររបស់ព្រះជ្រៅណាស់តើ ឯព្រះដំរិះរបស់ទ្រង់ តើមានអ្នកណានឹងស្ទង់បាន ហើយផ្លូវទ្រង់ តើមានអ្នកណានឹងរកតាមបាន។ រ៉ូម ១១:៣៣ មានពេលមួយ អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបានពង្រីករូបភាព ក្នុងតេឡេស្កូប ឃើញអាចម៍ផ្កាយមួយ កំពុងស្ថិតនៅលើគន្លង នៅចន្លោះភពព្រះអង្គារ និងភពព្រះហស្បត្តិ៍ ដែលមានតម្លៃ១ពាន់ ប៊ីលានដុល្លា។ អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបាននិយាយថា អាចម៍ផ្កាយឈ្មោះ ១៦សាយ ផ្សំឡើងពីលោហធាតុ ដែលមានដូចជា មាស ដែក នីកែល និងផ្លាទីន ដែលមានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ដ៏ច្រើនមិនអាចគណនាបាន។ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សនៅលើផែនដីមិនទាន់បានទៅជីកយករ៉ៃដ៏សម្បូរហូរហៀរនោះនៅឡើយទេ តែសហរដ្ឋអាមេរិកកំពុងមានគម្រោងបញ្ជូនយានស៊ើបអង្កេតមួយគ្រឿង ដើម្បីសិក្សាអំពីផ្ទាំងថ្មដ៏មានតម្លៃនោះ។ ការសន្យាអំពីទ្រព្យសម្បត្តិមហាសាល ដែលគេមិនអាចទៅដល់ អាចធ្វើឲ្យយើងមានចិត្តចង់បានវា ហើយក៏មានចិត្តនឿយណាយផងដែរ។ ជាការពិតណាស់ នៅពេលណាមួយ នឹងមានមនុស្សដែលអាចនាំមុខគេ នៅក្នុងការធ្វើដំណើរទៅដល់អាចម៍ផ្កាយ១៦សាយ ដើម្បីជីកយកកំណប់ទ្រព្យ។ ចុះចំណែកឯកំណប់ទ្រព្យ ដែលយើងអាចឈោងទៅដល់? តើមនុស្សមា្នក់ៗ នឹងទៅរកកំណប់នោះទេ? កាលសាវ័កប៉ុលសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូម នៅសតវត្សរ៍ទី១ គាត់ក៏បាននិយាយ អំពីកំណប់ទ្រព្យដែលពួកគេអាចទទួលបាន គឺកំណប់ទ្រព្យដែលយើងអាចរកឃើញ ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ។ គឺដូចដែលគាត់បានសរសេរថា “អើហ្ន៎ប្រាជ្ញា និងចំណេះដ៏បរិបូររបស់ព្រះជ្រៅណាស់តើ ឯព្រះដំរិះរបស់ទ្រង់…

Read article

ក្រោកឈរឡើង ដោយចិត្តក្លាហាន

AugustBy Kimya Loder 10/08/2022

ហើយប្រហែលជាព្រះនាង បានតាំងឡើងក្នុងរាជ្យ សំរាប់ពេលនេះឯងទេដឹង? នាងអេសធើរ ៤:១៤ ក្នុងទីក្រុងតូចមួយ នៅរដ្ឋអ៊ីលីណយ ៤០ភាគរយនៃឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងអស់ដែលបានកើតឡើង ក្នុងសហគមន៍ គឺជាអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។ យោងតាមគ្រូគង្វាលក្នុងតំបន់ម្នាក់បានឲ្យដឹងថា បញ្ហានេះច្រើនតែមានការលាក់កំបាំង នៅក្នុងសហគមន៍នៃពួកជំនុំ ព្រោះគេមានអារម្មណ៍ថាពិបាក ក្នុងការយករឿងនោះមកនិយាយ។ ដូចនេះ អ្នកដឹកនាំពួកជំនុំក្នុងតំបន់មិនបានមើលរំលងរឿងនោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេក៏បានសម្រេចចិត្តប្រើសេចក្តីជំនឿ និងយកបញ្ហានោះមកនិយាយ ដោយចិត្តក្លាហាន ដោយទៅចូលរួមសិក្ខាសាលា ដើម្បីសំគាល់សញ្ញានៃអំពើហិង្សា និងគាំទ្រអង្គការមិនរកប្រាក់ចំណេញ ដែលកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។ អ្នកដឹកនាំម្នាក់បានទទួលស្គាល់អំណាចនៃសេចក្តីជំនឿ និងការធ្វើសកម្មភាព បានជាគាត់មានប្រសាសន៍ថា “ការអធិស្ឋាន និងក្តីអាណិតរបស់យើង គួបផ្សំជាមួយការគាំទ្រជាក់ស្តែង អាចនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដ៏សំខាន់”។ ពេលដែលព្រះនាងអេសធើរ ជាក្សត្រីនៃចក្រភពពើរស៊ី មានការស្ទាក់ស្ទើរ នៅក្នុងការនិយាយប្រឆាំងនឹងច្បាប់ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើប្រល័យពូជសាសន៍មកលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ជាប្រជាជនរបស់ព្រះនាង ពូរបស់ព្រះនាងក៏បានដាស់តឿនព្រះនាងថា បើព្រះនាងនៅតែស្ងាត់ស្ងៀម នោះព្រះនាង និងក្រុមគ្រួសារព្រះនាង ក៏មិនអាចគេផុតពីការសម្លាប់បំផុតពូជបានដែរ(នាងអេសធើរ ៤:១៣-១៤)។ លោកម៉ាដេកាយដឹងថា ពេលនោះជាពេលដែលត្រូវមានចិត្តក្លាហាន ក្នុងការប្រឆាំងនឹងច្បាប់នោះ ដូចនេះ គាត់ក៏បានទូលព្រះនាងថា “ប្រហែលជាព្រះនាង បានតាំងឡើងក្នុងរាជ្យ សំរាប់ពេលនេះឯងទេដឹង”(ខ.១៤)។ ទោះយើងបានទទួលការត្រាស់ហៅ ឲ្យនិយាយប្រឆាំងនឹងអំពើអយុត្តិធម៌ ឬអត់ទោសឲ្យនរណាម្នាក់…

Read article

ការបន្ទាប់ខ្លួន គឺជាសេចក្តីពិត

August, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Monica Larose 09/08/2022

ចូរបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងដំកើងអ្នករាល់គ្នាឡើង។ យ៉ាកុប ៤:១០ ថ្ងៃមួយ មានអ្នកជឿព្រះម្នាក់ នៅសតវត្សរ៍ទី១៦ ឈ្មោះ ថេរីសា(Teresa) មកពីក្រុងអ័វីឡា បានពិចារណា អំពីមូលហេតុដែលព្រះទ្រង់បានឲ្យតម្លៃមកលើការបន្ទាបខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង។ ភ្លាមៗនោះ គាត់ក៏បានរកឃើញចម្លើយ។ “គឺពីព្រោះព្រះទ្រង់ជាសេចក្តីពិតដែលខ្ពស់បំផុត ហើយការបន្ទាបខ្លួនគឺជាសេចក្តីពិត…”។ សេចក្តីល្អដែលមានក្នុងយើង មិនបានកើតចេញពីខ្លួនយើងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាកើតចេញពីទឹកនៃព្រះគុណដែលហូរឥតឈប់ នៅក្បែរវិញ្ញាណរបស់យើង ដូចដើមឈើដុះក្បែរទឹក និងបានពីព្រះអង្គ ដែលប្រទានពន្លឺជីវិតមកយើង”។ ថេរីសាក៏បានសន្និដ្ឋានថា ការអធិស្ឋានជួយឲ្យយើងបោះយុថ្កាជាប់ក្នុងសេចក្តីពិតនោះ ព្រោះ “ការបន្ទាបខ្លួន គឺជាគ្រឹះទាំងមូលនៃការអធិស្ឋាន។ យើងបន្ទាបខ្លួនកាន់តែខ្លាំង ក្នុងការអធិស្ឋាន នោះព្រះទ្រង់ក៏នឹងលើកយើងកាន់តែខ្ពស់ឡើងផងដែរ”។ ការពិពណ៌នារបស់ថេរីសា អំពីការបន្ទាប់ខ្លួន បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីបទគម្ពីរយ៉ាកុប ជំពូក៤ ដែលក្នុងនោះ សាវ័កយ៉ាកុបបានដាស់តឿន អំពីលក្ខណៈដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃអំណួត និងភាពអាត្មានិយម ដែលផ្ទុយនឹងលក្ខណៈនៃជីវិត ដែលពឹងផ្អែកលើព្រះគុណព្រះ(ខ.១-៦)។ គាត់ក៏បាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា ដំណោះស្រាយតែមួយដើម្បីជៀសចេញពីជីវិត ដែលលោភលន់ អស់សង្ឃឹម និងការប៉ះទង្គិច គឺត្រូវប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប ហើយត្រូវទទួលព្រះគុណរបស់ព្រះវិញ។ ឬអាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា យើងត្រូវ “បន្ទាបខ្លួន នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់” ដោយការធានាថា…

Read article

នាំឲ្យស្គាល់ផ្លូវត្រូវ

AugustBy Winn Collier 08/08/2022

ចូរបង្ហាត់កូនក្មេង ឲ្យប្រព្រឹត្តតាមផ្លូវដែលគួរប្រព្រឹត្តនោះវានឹងមិនលះបង់ពីផ្លូវនោះដរាបដល់ចាស់។ សុភាសិត ២២:៦ គ្មាននរណាម្នាក់នឹកស្មានថា អ្នកជិះក្តារស្គី អាយុ១៦ឆ្នាំ ជាជនជាតិប្រេស៊ីល ឈ្មោះ ហ្វេលីពេ ហ្កាស្តាវ៉ូ(Felipe Gustavo) នឹងក្លាយជា “អ្នកជិះក្តារស្គីដ៏អស្ចារ្យបំផុតនៅលើពិភពលោក”នោះទេ។ ឪពុករបស់ហ្កាស្តាវ៉ូ ជឿថា កូនប្រុសគាត់ចាំបាច់ត្រូវដេញតាមក្តីសុបិនដែលចង់ធ្វើជាអ្នកជិះក្តារស្គីអាជីព ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនមានលុយគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។ ដូចនេះ ឪពុកគាត់ក៏បានលក់ឡាន ហើយនាំគាត់ទៅចូលរួមការប្រកួតជិះក្តារស្គី ថាមផា អាម ដ៏ល្បីល្បាញនៅរដ្ឋ ផ្លូរីដា។ កាលនោះ មុនពេលហ្កាស្តាវ៉ូឈ្នះការប្រកួត គ្មាននរណាស្គាល់គាត់ទេ។ ហើយជោគជ័យនៅថ្ងៃនេះ ក៏បានជួយឲ្យគាត់ចូលទៅក្នុងអាជីពដ៏អស្ចារ្យ។ ឪពុករបស់ហ្កាស្តាវ៉ូអាចយល់ចិត្ត និងមើលឃើញក្តីស្រមៃរបស់គាត់។ ហ្កាស្តាវ៉ូក៏បាននិយាយថា “ពេលណាខ្ញុំមានកូន ខ្ញុំចង់មានលក្ខណៈសម្បត្តិល្អដូចប៉ាខ្ញុំ តែ៥ភាគរយប៉ុណ្ណោះ គឺគ្រប់គ្រាន់ណាស់ទៅហើយ”។ កណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតបានពិពណ៌នា អំពីឱកាស ដែលឪពុកម្តាយមាន ក្នុងការជួយកូនខ្លួន ឲ្យស្គាល់ព្រះដែលបានបង្កើតចិត្ត កម្លាំង និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ពួកគេ ហើយបន្ទាប់មកចង្អុលបង្ហាញ និងលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យងាកទៅរកផ្លូវ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យដឹងថា ព្រះទ្រង់បានបង្កើតពួកគេមកឲ្យរស់នៅ ជាមនុស្សប្រភេទណា។ គឺដូចដែលបទគម្ពីរទំនុកដំកើងបានចែងថា “ចូរបង្ហាត់កូនក្មេង ឲ្យប្រព្រឹត្តតាមផ្លូវដែលគួរប្រព្រឹត្តនោះវានឹងមិនលះបង់ពីផ្លូវនោះដរាបដល់ចាស់”(២២:៦)។ យើងប្រហែលមិនមានធនធានច្រើន…

Read article

កម្លាំង នៅពេលឈប់ពឹងខ្លួនឯង

AugustBy Patricia Raybon 07/08/2022

ទ្រង់មិនដែលល្វើយឡើយ ក៏មិនដែលអស់កំឡាំងផង។ អេសាយ ៤០:២៨ កាលពីមុន គេបានឮល្បីថា លោកប៉ុល អ៊ែនឌ័រសិន(Paul Anderson) ជាបុរសដែលខ្លាំងបំផុតនៅលើពិភពលោក។ គាត់ជាកីឡាករលើកដុំដែកអាមេរិក ដែលបានបំបែកឯកត្តកម្ម នៅក្នុងការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិចឆ្នាំ ១៩៥៦ នៅទីក្រុងមែលបូន ប្រទេសអូស្រ្តាលី ទោះគាត់កំពុងមានជំងឺរលាកត្រចៀកខាងក្នុង និងក្តៅខ្លួនជិត៤០អង្សាសេក៏ដោយ។ កាលនោះ កីឡាករដទៃទៀតកំពុងមានពិន្ទុនាំមុខគាត់ ហើយឱកាសតែមួយគត់ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចឈ្នះបានមេដាយមាស គឺត្រូវបំបែកកំណត់ត្រាអូឡាំពិចថ្មីមួយ នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ចុងក្រោយរបស់គាត់។ ការព្យាយាមរបស់គាត់ពីរលើកដំបូង បានបរាជ័យយ៉ាងដំណំ។ ដូចនេះ កីឡាករមាឌធំ ដ៏រឹងមាំម្នាក់នេះក៏បានធ្វើនូវរឿងមួយ ដែលសូម្បីតែមនុស្សទន់ខ្សោយក៏អាចធ្វើបាន។ គឺគាត់ស្រែករកព្រះ សូមកម្លាំងបន្ថែម ហើយឈប់ពឹងអាងកម្លំាងខ្លួនឯងទៀត។ ក្រោយមក គាត់ក៏បាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនមែនកំពុងតែតថ្លៃជាមួយព្រះនោះឡើយ។ តែខ្ញុំត្រូវការជំនួយពីព្រះអង្គ”។ នៅក្នុងការព្យាយាមលើកដំដែកជាលើកទី៣ គាត់ក៏បានលើកដំដែកទម្ងន់១៨៧គីឡូកន្លះឡើង ផុតក្បាលគាត់ ដោយជោគជ័យ។ លោកប៉ុលជាសាវ័កព្រះគ្រីស្ទ បានសរសេរថា “កាលណាខ្ញុំខ្សោយ នោះខ្ញុំមានកំឡាំងយ៉ាងចំណានវិញ”(២កូរិនថូស ១២:១០)។ ត្រង់ចំណុចនេះ សាវ័កប៉ុលកំពុងនិយាយអំពីកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ តែគាត់ដឹងថា អំណាចរបស់ព្រះ “បានពេញខ្នាត ដោយសេចក្តីកំសោយ”(ខ.៩)។ គឺដូចដែលហោរាអេសាយបានប្រកាសថា ព្រះអម្ចាស់ “រមែងចំរើនកំឡាំង…

Read article

ស្រឡាញ់ និងពឹងផ្អែកលើព្រះ

AugustBy Anne Cetas 06/08/2022

នោះគេក៏ឡើងសំឡេងយំម្តងទៀត រួចអ័រប៉ានាងថើបលាម្តាយទៅ តែនាងរស់នៅជាប់នឹងគាត់វិញ។ នាងរស់ ១:១៤ លោកហ្ស៊ែក(Zach) ជាមនុស្សកំប្លែង ឆ្លាត ហើយមានមនុស្សចូលចិត្តច្រើន។ តែគាត់កំពុងតយុទ្ធនឹងជម្ងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ដោយគ្មាននរណាម្នាក់ដឹង។ បន្ទាប់ពីគាត់បានធ្វើអត្តឃាតនៅអាយុ១៥ឆ្នាំ អ្នកស្រីឡរី(Lori) ដែលជាម្តាយ បាននិយាយអំពីគាត់ថា “វាពិតជាពិបាកយល់ណាស់ថា ហេតុអ្វីមនុស្សម្នាក់ដែលមានរឿងល្អៗជាច្រើន កើតឡើងចំពោះខ្លួន បានឈានទៅដល់ចំណុចនោះ។ សូម្បីតែមនុស្សដូចហ្ស៊ែក … ក៏មិនអាចជៀសរួចដែរ”។ អ្នកស្រី ឡរី បានចំណាយពេលស្ងាត់ស្ងៀមជាមួយព្រះ ដោយទូលថ្វាយទុក្ខសោករបស់គាត់ដល់ព្រះ។ គាត់ថា ទុក្ខសោកដ៏សែនជ្រៅ បន្ទាប់ពីកូនប្រុសគាត់សម្លាប់ខ្លួន គឺជាកំរិតនៃទុក្ខសោកដ៏ខ្លាំងបំផុត។ តែគាត់ និងក្រុមគ្រួសារគាត់បានរៀនពឹងផ្អែកលើព្រះ និងអ្នកដទៃ ដើម្បីទទួលកម្លាំង ហើយសព្វថ្ងៃនេះ ពួកគេកំពុងចំណាយពេលបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃ ដែលកំពុងមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ បាវចនារបស់អ្នកស្រីឡរី គឺ “ស្រឡាញ់ និងពឹងផ្អែក”។ គំរូនេះក៏ឃើញមាន នៅក្នុងរឿងនាងរស់ ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ផងដែរ។ អ្នកស្រីណាអូមីបានបាត់បង់ប្តី និងកូនប្រុស២នាក់ ដែលក្នុងចំណោមនោះ មានម្នាក់ជាស្វាមីរបស់នាងរស់(នាងរស់ ១:៣-៥)។ អ្នកស្រីណាអូមី មានចិត្តល្វីងជូរចត់ និងធ្លាក់ទឹកចិត្ត ក៏បានជំរុញនាងរស់ ឲ្យវិលត្រឡប់ទៅរកគ្រួសាររបស់នាងវិញ ដើម្បីឲ្យមានទីពឹង។…

Read article

យើងត្រូវការជំនួយមកពីព្រះយេស៊ូវ

AugustBy John Blase 05/08/2022

ដ្បិតបើដាច់ពីខ្ញុំចេញ នោះអ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងធ្វើអ្វីបានទេ។ យ៉ូហាន ១៥:៥ ទីបំផុតថ្ងៃនោះ ក៏បានមកដល់ គឺថ្ងៃដែលខ្ញុំដឹងថា ឪពុកខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សអមតៈឡើយ។ កាលពីក្មេង ខ្ញុំដឹងថា គាត់មានកម្លាំងខ្លាំង ហើយក៏មានការប្តេជ្ញាចិត្តខ្ពស់។ តែពេលដែលខ្ញុំទើបតែពេញវ័យ គាត់មានរបួសឆ្អឹងខ្នង ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា គាត់មិនមែនជាមនុស្សអមតៈឡើយ។ ខ្ញុំក៏បានស្នាក់នៅជាមួយគាត់ និងម្តាយខ្ញុំ ដើម្បីជួយគ្រាគាត់ទៅបន្ទប់ទឹក ជួយផ្លាស់ខោអាវគាត់ ហើយថែមទាំងជួយបញ្ចុកទឹកគាត់ផងដែរ។ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមព្យាយាមធ្វើកិច្ចការតូចៗមួយចំនួន ដោយទទួលស្គាល់ថា “ប៉ាមិនអាចធ្វើបានទេ បើគ្មានកូនជួយប៉ា”។ ទីបំផុត គាត់ក៏បានជាសះស្បើយ មានរូបកាយដែលរឹងមាំដូចមុនឡើងវិញ ប៉ុន្តែ បទពិសោធន៍នោះបានបង្រៀនយើងទាំងពីរ នូវមេរៀនដ៏សំខាន់មួយ គឺយើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក។ ហើយពេលណាយើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក យើងក៏ត្រូវការព្រះយេស៊ូវកាន់តែខ្លាំងថែមទៀត។ ក្នុងបទគម្ពីរ យ៉ូហាន ជំពូក១៥ រឿងប្រៀបប្រដូច អំពីដើមទំពាំងបាយជូរ និងខ្នែង នៅតែជារឿងដែលយើងត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់តាម។ បទគម្ពីរនេះមានការកម្សាន្តចិត្តយើង តែក៏បានវាយប្រហារមកលើផ្នត់គំនិត ដែលចូលចិត្តពឹងខ្លួនឯងផងដែរ។ យើងងាយនឹងគិតថា ខ្ញុំមិនត្រូវការឲ្យព្រះជួយខ្ញុំឡើយ ។ តែព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលច្បាស់ថា “បើដាច់ពីខ្ញុំចេញ នោះអ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងធ្វើអ្វីបានទេ” (ខ.៥)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ព្រះគ្រីស្ទមានបន្ទូលអំពីការបង្កើតផលផ្លែ ដូចជា…

Read article

ឯកសិទ្ធិនៅក្នុងការថែរក្សា

AugustBy Xochitl Dixon 04/08/2022

ត្រូវបង្ក្រាបផែនដី ហើយមានអំណាចលើត្រីសមុទ្រ សត្វហើរលើអាកាស និងជីវិតផងទាំងឡាយដែលកំរើកនៅផែនដីផង។ លោកុប្បត្តិ ១:២៨ កាលខ្ញុំ និងស្វាមីខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរកម្សាន្ត យើងបានដើរតាមបណ្តោយឆ្នេរសមុទ្រ ហើយក៏បានឃើញខ្សាច់ដែលគេបានពូន រាងបួនជ្រុង មានរបងបណ្តោះអាសន្នព័ទ្ធជុំវិញ។ មានយុវជនម្នាក់បានពន្យល់ថា គាត់បានធ្វើការទាំងយប់ថ្ងៃ ជាមួយអ្នកស្ម័គ្រចិត្តមួយក្រុម ដែលបានប្តេជ្ញាចិត្តការពារពងអណ្តើកសមុទ្រ នៅក្នុងសំបុកពងនីមួយៗ ក្នុងដីខ្សាច់។ ពេលណាកូនអណ្តើកញាស់ ហើយវាចេញពីសំបុក វត្តមានរបស់មនុស្ស និងសត្វនឹងគំរាមកំហែង ហើយធ្វើឲ្យឱកាសនៅមានជីវិតរស់ មានការថយចុះ។ គាត់ថា “ទោះយើងប្រឹងប្រែងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបានធ្វើការប៉ាន់ប្រម៉ាណថា ក្នុងចំណោមកូនអណ្តើក៥ពាន់ក្បាល ដែលបានញាស់ហើយ មានតែកូនអណ្តើកមួយក្បាលប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចរស់នៅដល់ពេញវ័យ”។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តួរលេខដ៏គួរឲ្យសោកសៅនេះ មិនបានបំបាក់ទឹកចិត្តយុវជនទាំងនេះឡើយ។ ភាពឆេះឆួលក្នុងការបម្រើកូនអណ្តើក ដោយមិនគិតប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួននេះ បានបណ្តាលចិត្តខ្ញុំឲ្យចង់គោរព និងការពារសត្វអណ្តើកសមុទ្រ កាន់តែខ្លាំងឡើង។ រឿងនេះក៏បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការទទួលខុសត្រូវដែលព្រះទ្រង់បានប្រទាន ឲ្យថែរក្សាសត្វដែលព្រះអង្គបានបង្កើត។ កាលព្រះបង្កើតពិភពលោក ព្រះអង្គបានប្រទានជម្រក ឲ្យសត្វនីមួយៗអាចរស់នៅ និងមានការលូតលាស់(លោកុប្បត្តិ ១:២០-២៥)។ កាលព្រះអង្គបង្កើតមនុស្ស ឲ្យមានរូបភាពដូចព្រះអង្គ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេ “មានអំណាចលើត្រីសមុទ្រ សត្វហើរលើអាកាស និងសត្វជើង៤ដែលនៅលើផែនដីទាំងមូល ព្រមទាំងសត្វលូនវារដែលវារនៅលើផែនដីផង”(ខ.២៦)។ ព្រះអង្គបានជួយយើងឲ្យបម្រើព្រះអង្គ…

Read article

ពេលដែលការអធិស្ឋានធ្វើឲ្យកក្រើកដី

AugustBy James Banks 03/08/2022

នោះផ្សែងនៃគ្រឿងក្រអូបក៏ផ្សាយឡើង ជាមួយនឹងសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ចេញអំពីដៃនៃទេវតានៅចំពោះព្រះ។ វិវរណៈ ៨:៤ លោកបណ្ឌិត ហ្គែរី គ្រីនបឺក(Dr. Gary Greenberg) បានយកដីខ្សាច់ពីឆ្នេរសមុទ្រនាៗ នៅទូទាំងពិភពលោក មកពង្រីកមើល ហើយថតរូបដែលបានពង្រីកនោះ ដោយជាញឹកញាប់ គាត់បានបង្ហាញឲ្យគេឃើញពណ៌ដ៏ស្រស់ស្អាត ចេញពីកំទេចរ៉ែ សម្បកខ្យង និងបំណែកតូចល្អិតនៃផ្កាថ្ម ដែលមាននៅក្នុងដ៏ខ្សាច់។ គាត់បានរកឃើញថា នៅក្នុងដីខ្សាច់មានធាតុផ្សំជាច្រើន លើសពីអ្វីដែលអាចមើលឃើញដោយភ្នែកទទេ។ នៅក្នុងការសិក្សាអំពីដីខ្សាច់ ការវិភាគ អំពីធាតុផ្សំនៅក្នុងដីខ្សាច់ ដោយប្រើមីក្រូទស្សន៍ អាចបង្ហាញឲ្យគេដឹង អំពីភាពសឹករេចរឹលនៅតំបន់ឆ្នេរ ចរន្តរបស់ទឹកសមុទ្រ និងផលប៉ះពាល់ដែលពួកវាអាចមានមកលើតំបន់ឆ្នេរ។ សូម្បីតែគ្រាប់ខ្សាច់មួយគ្រាប់ អាចផ្តល់នូវការយល់ដឹង ដែលមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង! ការអធិស្ឋានមួយដង ប្រៀបដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់មួយគ្រាប់ ដែលមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំង។ ព្រះគម្ពីរក៏បានចែងអំពីតួនាទីដ៏មានអំណាចរបស់ការអធិស្ឋាន នៅក្នុងការមកដល់នៃនគរព្រះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ វិវរណៈ ជំពូក៨ សាវ័កយ៉ូហានបានឃើញទេវតាឈរ នៅក្បែរអសនា នៅពីមុខបល្ល័ង្កព្រះអង្គ ដោយកាន់ពានមាសមួយ ដែលផ្ទុកទៅដោយ “សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់រាស្រ្តទាំងអស់របស់ព្រះ”។ បន្ទាប់មក “រួចទេវតាក៏យកពាន ទៅដាក់ពេញដោយភ្លើង ពីលើអាសនា បោះទៅលើផែនដី នោះកើតមានសំឡេង ផ្គរលាន់…

Read article

ការកែតម្រង់ដែលមានប្រយោជន៍ដល់ជីវិត

AugustBy Karen Pimpo 02/08/2022

ត្រចៀកណាដែលស្តាប់តាមសេចក្តីបន្ទោសនៃជីវិត នោះនឹងអាស្រ័យនៅជាកណ្តាលពួកអ្នកប្រាជ្ញ។ សុភាសិត ១៥:៣១ មានពេលមួយ ស៊ែលី(Shellie) បាននិយាយអំពីយុវតីម្នាក់ ដែលជាសិស្សរបស់គាត់ យ៉ាងដូចនេះថា “គួរឲ្យស្តាយណាស់ ថ្មីៗនេះ យើងមានការជជែកគ្នាដ៏ពិបាក។ ខ្ញុំយល់ថា យើងទាំងពីរសុទ្ធតែមិនសប្បាយចិត្តដូចគ្នា តែខ្ញុំពិតជាយល់ឃើញថា គាត់ត្រូវកែប្រែអាក្បកិរិយា និងទង្វើររបស់គាត់ ដើម្បីកុំឲ្យមនុស្សនៅជុំវិញគាត់ មានការឈឺចាប់”។ ទោះពួកគេមិនមានអារម្មណ៍ល្អក៏ដោយ ក៏ការសន្ទនានោះមានលទ្ធផលល្អ ហើយបានជួយឲ្យទំនាក់ទំនងពួកគេកាន់តែរឹងមាំ។ ពីរសប្តាហ៍ក្រោយមក អ្នកទាំងពីរក៏បានដឹកនាំកម្មវិធីអធិស្ឋានរបស់ព្រះវិហារ ក្រោមប្រធានបទការបន្ទាបខ្លួន។ សូម្បីតែនៅក្រៅទំនាក់ទំនងសិស្សនិងគ្រូ ក៏យើងអាចមានការជជែកគ្នាដ៏ពិបាក ជាមួយបងប្អូនក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ កណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតដែលជាកណ្ឌគម្ពីរនៃប្រាជ្ញា បានចែងម្តងហើយម្តងទៀត អំពីសារៈសំខាន់នៃការបន្ទាបខ្លួន ក្នុងការកែតម្រង់ ឬទទួលការកែតម្រង់។ តាមពិត ការរិះគន់ដើម្បីស្ថាបនា មានប្រយោជន៍ដល់ជីវិតណាស់ ហើយក៏នាំទៅរកប្រាជ្ញាពិតប្រាកដ(សុភាសិត ១៥:៣១)។ បទគម្ពីរសុភាសិត ១៥:៥ បានចែងថា “មនុស្សល្ងីល្ងើតែងតែស្អប់សេចក្តីប្រៀនប្រដៅរបស់ឪពុក តែអ្នកណាដែលស្តាប់តាមសេចក្តីបន្ទោស នោះនឹងបានគំនិតវាងវៃវិញ”។ និយាយឲ្យខ្លី មនុស្សដែលស្អប់ការកែតម្រង់ នឹងត្រូវស្លាប់(ខ.១០)។ គឺដូចដែលស៊ែលីបានជួបផ្ទាល់ ការនិយាយចេញនូវសេចក្តីពិត ដោយក្តីស្រឡាញ់ អាចជួយទំនាក់ទំនងឲ្យមានភាពល្អប្រសើរឡើង។ តើអ្នកគួរតែនិយាយពាក្យនៃក្តីស្រឡាញ់ និងការកែតម្រង់ ទៅកាន់នរណាខ្លះ ក្នុងជីវិតអ្នក?…

Read article

នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ - Daily Manna

Useful links

Contact info

[email protected]

Newsletter signup