You are here:
បើក​បង្អួច​ទទួលយក​ភាព​អស្ចារ្យ

វិវរណៈ ២១:២៣-២២:៥ គេ​មិន​ត្រូវ​ការ​នឹង​ចង្កៀង​ណា ឬ​ពន្លឺ​ព្រះ​អា​ទិត្យ​ទេ ពីព្រោះ​ព្រះអម្ចាស់​ដ៏​ជា​ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​បំភ្លឺ​គេ​។ វិវរណៈ ២២:៥ លោករ៉ុន មួររេយ(Ronn Murray) គឺជា​ជាង​ថតរូប ដែល​ចូល​ចិត្ត​រដូវរងា​។ គាត់​បាន​ពន្យល់​ថា “នៅ​រដូវរងា ផ្ទៃ​មេឃ​ស្រឡះ​ល្អ ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ចិត្ត​ស្រស់ស្រាយ ហើយ​បើក​ចិត្ត​ទទួលយក​អ្វីៗ​ដែល​ស្រស់​ស្អាត​អស្ចារ្យ!” លោក​រ៉ុន​បាន​ផ្តល់​សេវាកម្ម​នាំ​ផ្លូវ​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍ ដែល​ចង់​ធ្វើ​ដំណើរ​កម្សាន្ត​នៅ​រដ្ឋ​អាឡាស្កា ដើម្បី​តាម​ថតរូប​ទេសភាព​ពន្លឺ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​បំផុត​នៅ​លើ​ផែនដី គឺជា​ពន្លឺ​រេរាំ​តំបន់​ខាង​ជើង​នៃ​ផែនដី​។ លោក​រ៉ុន​បាន​បក​ស្រាយ​ថា ការ​ដក​ពិសោធន៍​ជាមួយ​ទិដ្ឋភាព​ដ៏​អស្ចារ្យ​នេះ មាន​លក្ខណ​ខាង​វិញ្ញាណ​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ គាត់​ថា បើ​អ្នក​បាន​ឃើញ​ពន្លឺ​រេរាំ​នៅ​លើមេឃ ដែល​ស្រស់​ស្អាត​យ៉ាង​នេះ អ្នក​នឹង​យល់​អ្វី​ដែល​គាត់​និយាយ​។ ប៉ុន្តែ ពន្លឺ​រេរាំ​នៅ​ពេលយប់​ដូច​នេះ មិនមែន​កើត​មានតែ​តំបន់​ខាង​ជើង​នៃ​ផែនដី​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​។ ពន្លឺ​រេរាំ​នៅ​ប្រទេស​អូស្រ្តាលី ក៏​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ពន្លឺ​រេរាំ​នៅ​តំបន់​ខាង​ជើង​ស្ទើរ​ទាំងស្រុង គ្រាន់តែ​ខុស​គ្នា​ត្រង់ថា វា​កើត​មាននៅ​តំបន់​ខាង​ត្បូង តែ​ជា​ប្រភេទ​ពន្លឺ​តែមួយ​ទេ​។ ក្នុង​ការ​ចែក​ចាយ​របស់​សាវ័ក​យ៉ូហាន​អំពី​រឿង​ថ្ងៃ​ណូអែល គាត់​មិន​បាន​និយាយ​អំពី​ក្រោល​សត្វ និង​ពួក​អ្នក​គង្វាល​ទេ តែ​គាត់​បាន​និយាយ​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​តែ​ម្តង។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះអង្គ​បានជា​ពន្លឺ​នៃ​មនុស្ស​លោក(យ៉ូហាន ១:៤)។ ក្រោយមក​ទៀត នៅពេល​ដែល​សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​សរសេរ​អំពី​ទីក្រុង​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ គាត់​ក៏បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ប្រភព​នៃ​ពន្លឺ​របស់​ទីក្រុង​នោះ​។ គាត់​ថា “ក្រុង​នោះ​មិន​ត្រូវ​ការ​នឹង​ព្រះ​អា​ទិត្យ ឬ​ព្រះ​ចន្ទ សំរាប់​នឹង​បំភ្លឺ​ទេ ដ្បិត​សិរី​ល្អ​នៃ​ព្រះ​បាន​បំភ្លឺ​ហើយ ឯ​កូនចៀម​ក៏​ជា​ចង្កៀង​នៃ​ក្រុង​នោះ​ដែរ”(វិវរណៈ ២១:២៣)។ ព្រះយេស៊ូវ​គឺជា​ប្រភព​នៃ​ពន្លឺ​នោះ…

Read article
សេចក្តី​ពិត​មិន​ដែល​ប្រែ​ប្រួល

អេសាយ ៤០:១-៨ ស្មៅ​ក៏​ស្វិត​ក្រៀម ហើយ​ផ្កា​រោយ​រុះ​ចុះ តែ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា​វិញ នោះ​ស្ថិត​ស្ថេរ​នៅ​ជា​ដរាប​។ អេសាយ ៤០:៨ កាល​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង គាត់​បាន​អាន​សៀវភៅ​រឿង​ប្រឌិត​សម្រាប់​កុមារ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​។ សៀវភៅ​រឿង​នេះ​និយាយ​អំពី​ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់​ដែល​បាន​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​គ្រូ​បង្រៀន​របស់​គាត់ ដែល​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ​ប៊ិច​មួយ​ដើម​។ កូន​សិស្ស​ម្នាក់​នោះ ក៏បាន​នាំ​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​របស់​គាត់ ឲ្យ​ដាក់​ឈ្មោះ​ថ្មី​នោះ ឲ្យ​ប៊ិច​ទាំង​អស់​ដែល​ពួកគេ​មាន​។ រឿង​នេះ​បាន​ក៏​បានឮ​ខ្ចរខ្ចាយ​ពេញទី​ក្រុង​។ ទី​បំផុត ប្រជាជន​នៅ​ទូ​ទាំង​ប្រទេស​ក៏បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​របៀប​ដែល​ពួកគេ​និយាយ​អំពី​ប៊ិច ដោយសារ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ចាត់​ទុក​រឿង​ប្រឌិត​ដែល​ក្មេង​ប្រុស​នោះ​បាន​បង្កើត ជា​រឿង​ពិត​។ ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​ទាំងមូល មនុស្ស​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​ បាន​បន្ត​កែ​ប្រែ​សេចក្តី​ពិត​ពី​មួយ​ពេល​ទៅ​មួយ​ពេល ហើយ​ឱប​ក្រសោប​យក​រឿង​ណា​ដែល​ពួកគេ​ចូល​ចិត្ត​ ហើយ​ចាត់​ទុក​វា​ជា​ការ​ពិត​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ ឲ្យ​យើង​ស្គាល់​សេចក្តី​ពិតតែ​មួយ ព្រះ​ពិតតែ​មួយ និង​ផ្លូវ​តែមួយ​ទៅ​កាន់​សេចក្តី​សង្រ្គោះ គឺ​ព្រះ​មែស្ស៊ី ដែល​សិរី​ល្អ​របស់​ព្រះ​បាន​សំដែង​មក” តាមរយៈ​ទ្រង់(អេសាយ ៤០:៥)។ ហោរា​អេសាយ​បាន​បញ្ជាក់​ថា មនុស្ស​មិន​មាន​ភាព​ស្ថិត​ស្ថេរ ងាយ​នឹង​ធ្វើ​ខុស ហើយ​មិន​អាច​ពឹង​ផ្អែក​បាន គឺ​មិន​ខុសពី​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដទៃ​ទៀត​ដែល​មាន​បាប(ខ.៦-៧)។ គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ស្មៅ​ក៏​ស្វិត​ក្រៀម ហើយ​ផ្កា​រោយ​រុះ​ចុះ តែ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា​វិញ នោះ​ស្ថិត​ស្ថេរ​នៅ​ជា​ដរាប”(ខ.៨)។ បទ​ទំនាយ​របស់​ហោរា​អេសាយ អំពី​ព្រះ​មែស៊ី​ដែល​ត្រូវ​យាង​មក បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​ដ៏​រឹងមាំ កន្លែង​ជ្រក​កោន​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​ជាប់​លាប់​។ យើង​អាច​ទុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះ ពីព្រោះ​ព្រះយេស៊ូវ គឺជា​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ(យ៉ូហាន ១:‌១)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​សេចក្តី​ពិត…

Read article
តាម​ការ​ទត​ឃើញ​របស់​ព្រះអង្គ

លោកុប្បត្តិ ១:១-១០ នោះ​ទ្រង់​ក៏​ឃើញថា​ល្អ​។ លោកុប្បត្តិ ១:១០ កាលពី​ឆ្នាំ១៩៦៨ អាមេរិក​មាន​ការ​ប្រ​លោក​ប្រឡាក់ ក្នុង​សង្គ្រាម​ជាមួយ​ប្រទេស​វៀតណាម អំពើ​ហិង្សា​ដោយសារ​ការ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍​បាន​ផ្ទុះ​ឡើង​នៅ​តាម​បណ្តា​ទីក្រុង​ទាំងឡាយ ហើយ​មាន​បុគ្គល​សាធារណៈ​ដ៏​សំខាន់​ពីរ​រូប​ត្រូវ​គេ​ធ្វើឃាត​។ កាល​មួយ​ឆ្នាំ​មុន អគ្គីភ័យ​បាន​ឆក់​យក​ជីវិត​អវកាស​យានិក​បី​នាក់ នៅ​កន្លែង​បាញ់​បង្ហោះ​យានអវកាស ហើយ​ការ​មាន​គំនិត​ចង់​បញ្ជូន​មនុស្ស​ទៅ​ស្ថាន​ព្រះ​ច័ន្ទ​ហាក់​ដូច​ជា​ក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​មិន​អាច​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏​ដោយ​ យាន​អវកាស​អាប៉ូឡូទី៨ បាន​បាញ់​បង្ហោះ​ដោយ​ជោគជ័យ ក្នុង​ពេល​ពីរបី​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ មុន​ថ្ងៃ​ណូអែល​ចូល​មកដល់​។ អាប៉ូឡូទី៨ បាន​សម្រេច​បេសកកម្ម​ដែល​មាន​មនុស្ស​បើកបរ​ដោយ​ផ្ទាល់ ក្រឡឹង​ជុំ​វិញ​ស្ថាន​ព្រះ​ច័ន្ទ​។ អវកាស​យានិក ដែល​មាន​ដូច​ជា​លោក​បូរមិន(Borman) លោក​អ៊ែនឌ័រ(Anders) និង​លោក​ឡូវែល(Lovell) ដែល​សុទ្ធតែ​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះ បាន​បង្ហោះ​សារ​តាម​រលក​ធាតុ​អាកាស នៅ​ថ្ងៃ​ណូអែល​ថា “កាល​ដើម​ដំបូង​ឡើយ ព្រះ​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី”(លោកុប្បត្តិ ១:‌១)។ នៅពេល​នោះ ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាក់​ផ្សាយ នៅ​លើ​កញ្ចក់​ទូរទស្សន៍ ហើយ​បាន​ក្លាយ​ជា​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​មាន​គេ​ទស្សនា​ច្រើន​ជាងគេ​បំផុត​នៅ​លើ​ពិភពលោក ដោយ​ពេល​នោះ មនុស្ស​រាប់​លាន​នាក់​បាន​មើល​រូបថត​ផែនដី ដែល​គេ​ថត​បាន ក្នុង​ទី​អវកាស​នៅ​ក្រៅ​ផែនដី​។ លោក​ហ្វ្រែង បូរ​មិន(Frank Borman) ក៏បាន​បញ្ចប់​ការ​អាន​ខ​គម្ពីរ​ដោយ​ពាក្យ​ថា “នោះ​ទ្រង់​ក៏​ឃើញថា​ល្អ”(ខ.១០)។ ពេល​ខ្លះ​យើង​មើល​ខ្លួន​យើង ដែល​ប្រឡាក់​ទៅ​ដោយ​ការ​លំបាក​ទាំង​អស់​ដែល​យើង​បាន​ជួប ហើយ​មើល​មិន​ឃើញ​អ្វី​ដែល​ល្អ​។ ប៉ុន្តែ យើង​អាច​វិល​ត្រឡប់​មក​ជញ្ជឹង​គិត អំពី​រឿង​នៃ​ការ​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប និង​មើល​ឃើញ​ខ្លួនឯង តាម​ការ​ទត​ឃើញ​របស់​ព្រះ…

Read article
តើ​យើង​កំពុង​ស្តាប់​តាម​នរណា?

ចោទិយកថា ១៨:១៥-១៨ ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង ទ្រង់​នឹង​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ហោរា១កើត​ឡើង ពី​ពួក​បង​ប្អូន​ឯង ឲ្យ​ដូច​ជា​អញ​ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​ស្តាប់​តាម​អ្នក​នោះ​ចុះ​។ ចោទិយកថា ១៨:១៥ មាន​ពេល​មួយ​លោក​ដាក វ៉ាយ(Doug White) បាន​ទាក់ទង​ទៅ​ប៉ម​បញ្ជា​ការហោះហើរ​របស់​យន្តហោះ នៅ​អាកាស​យានដ្ឋាន តាម​វិទ្យុ​ទាក់ទង ហើយក៏​បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា “ខ្ញុំ​មាន​រឿង​បន្ទាន់​។ អ្នក​បើកបរ​យន្តហោះ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ស្លាប់​ហើយ”។ បន្ទាប់ពី​យន្តហោះ​បាន​ចាក​ចេញ​បាន​តែ​ប៉ុន្មាន​នាទី អ្នក​បើកបរ​យន្តហោះ​ឯកជន​ដែល​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោក​ដាក​បាន​ជិះ​នោះ ស្រាប់តែ​បាន​បាត់បង់​ជីវិត​ភ្លាមៗ​។ លោក​ដាក ក៏​បាន​បោះ​ជំហាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​កាប៊ីន​បើកបរ​យន្តហោះ ដោយ​ជំនាញ​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​បណ្ដុះ​បណ្តាល​ទើបតែ​បាន៣ខែ​ប៉ុណ្ណោះ ដោយ​ប្រើ​យន្តហោះ ដែល​មិន​ទំនើប​ដូច​នេះ​ទេ​។ បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​បាន​ស្តាប់​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ការ​ហោះហើរ នៅ​អាកាសយាន​ដ្ឋាន ដែល​បាន​ជួយ​ប្រាប់​គាត់ អំពី​របៀប​ចុះចត​យន្តហោះ ដោយ​សុវត្ថិភាព​។ ក្រោយមក លោក​ដាក ក៏​បាន​និយាយ​ថា “ពួក​គេ​បាន​សង្គ្រោះ​ជីវិត​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់ ដែល​អាច​កើត​ឡើង​ភ្លាមៗ បើសិន​ជា​យន្តហោះ​នោះ​ធ្លាក់ ហើយ​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆាប​ឆេះ”។ យើង​មាន​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​មានតែ​ទ្រង់​ទេ ដែល​អាច​ជួយ​នាំ​ផ្លូវ​យើង​ឆ្លង​កាត់​បញ្ហា​ប្រឈម​ក្នុង​ជីវិត​។ កាល​លោក​ម៉ូសេ​ថ្លែង​ទៅ​កាន់​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង ទ្រង់​នឹង​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ហោរា១កើត​ឡើង ពី​ពួក​បង​ប្អូន​ឯង ឲ្យ​ដូច​ជា​អញ​ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​រាល់​គ្នា​ស្តាប់​តាម​អ្នក​នោះ​ចុះ”(ចោទិយកថា ១៨:១៥)។ ព្រះបន្ទូល​សន្យា​នេះ គឺ​បាន​ចង្អុល​បង្ហាញ អំពី​ការ​បន្តវេន​របស់​ហោរា ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ…

Read article
ព្រះយេស៊ូវ​ជា​អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​យើង

ម៉ាថាយ ១:១៨-២៥ នាង​នឹង​ប្រសូត​បុត្រា១ ហើយ​អ្នក​ត្រូវ​ថ្វាយ​ព្រះ​នាម​ថា «យេស៊ូវ» ព្រោះ​បុត្រ​នោះ​នឹង​ជួយ​សង្គ្រោះ​រាស្ត្រ​ទ្រង់ ឲ្យ​រួច​ពី​បាប​។ ម៉ាថាយ ១:២១ ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​កម្សាន្ត​តាម​កន្រ្តក​ខ្សែកាប(cable car) ជា​ធម្មតា​ កាត់​តាម​ជ្រលង​ភ្នំ​មួយ នៅ​ប្រទេស​ប៉ាគីស្ថាន បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ទុក្ខ​វេទនា​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​រន្ធត់​។ បន្ទាប់​ពី​កន្រ្តក​ខ្សែ​កាប​ដឹក​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​នោះ បាន​ចេញ​ដំណើរ​បានតែ​បន្តិច ខ្សែកាប​ពីរ​ខ្សែ​បាន​ដាច់ បណ្តាល​ឲ្យ​អ្នក​ដំណើរ៨នាក់ ដែល​រួម​មាន​សិស្ស​សាលា​ផង​ដែរ ក៏បាន​ជាប់​នៅ​ក្នុង​កន្រ្តក​ដែល​បាន​ព្យួរ​នឹង​ខ្សែកាប​ដែល​មិន​ទាន់​ដាច់ ស្ថិត​នៅ​កម្ពស់​រាប់​រយ​ម៉ែត្រ ដោយ​មិន​អាច​ទៅណា​រួច​។ ហេតុការណ៍​នេះ​បាន​នាំ​ឲ្យ​មាន​ប្រតិបត្តិ​ការណ៍​ជួយ​សង្រ្គោះ​ដ៏​ពិបាក ដែល​បាន​អូស​បន្លាយ​ពេល​រហូត​ដល់១២ម៉ោង ដោយ​កងទ័ព​ប្រទេស​ប៉ាគីស្ថាន ដែល​បាន​ប្រើ​ខ្សែពួរ ឧទ្ធម្ភាគចក្រ និង​មធ្យោបាយ​ផ្សេងៗ​ទៀត ដើម្បី​ជួយ​សង្គ្រោះ​អ្នក​ដំណើរ​ទាំង​នោះ​។ អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​ទាំង​នោះ ដែល​បាន​ទទួល​ការ​បណ្តុះបណ្តាល​បាន​ល្អ ពិតជា​មាន​សមត្ថភាព​គួរ​ឲ្យ​សរសើរ ប៉ុន្តែ រឿង​នេះ​ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ធំ​បំផុត​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​មនុស្ស​ជាតិ ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ ដោយ​បេសកកម្ម​ជួយ​សង្គ្រោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប និង​សេចក្តី​ស្លាប់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​។ មុន​ពេល​ព្រះគ្រីស្ទ​ប្រសូត​ មាន​ទេវតា​មួយ​អង្គ​បាន​បង្គាប់​លោក​យ៉ូសែប ឲ្យ​ទទួលយក​នាង​ម៉ារា​ជា​ភរិយា ព្រោះ​នាង​មានគភ៌​ដោយ “ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ” ទេ(ម៉ាថាយ ១:១៨,២០)។ ទេវតា​ក៏បាន​ប្រាប់​លោក​យ៉ូសែប​ឲ្យ​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ​បុត្រ​នោះ​ថា យេស៊ូវ ព្រោះ​អង្គ​នឹង “សង្គ្រោះ​រាស្ត្រ​ទ្រង់ ឲ្យ​រួច​ពី​បាប”(ខ.២១)។ នៅ​សតវត្សរ៍ទី១ ឈ្មោះ​នេះ​ជា​ឈ្មោះ​ដែលគេ​បាន​ដាក់​ឲ្យ​ក្មេង​ជា​ធម្មតា ប៉ុន្តែ មានតែ​បុត្រ​នេះ​ទេ ដែល​មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​គ្រប់​គ្រាន់…

Read article
ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ

១ថែស្សាឡូនិច ៥:៤-១១ ចូរ​កំសាន្ត ហើយ​ស្អាង​ចិត្ត​គ្នា ទៅវិញ​ទៅមក ដូចជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុងតែ​ធ្វើ​ហើយ​នោះ​ដែរ​។ ១ថែស្សាឡូនិច ៥:១១ គ្រូ​បង្រៀន​ម្នាក់​នៅ​រដ្ឋ​អ៊ីនឌីអាណា បាន​ស្នើ​ឲ្យ​សិស្ស​របស់​គាត់​សរសេរ​ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​បណ្តាល​ចិត្ត នៅ​លើ​ក្រដាស សម្រាប់​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្លួន​។ ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​ក្រោយមក នៅ​ពេល​ដែល​សោក​នាដកម្ម​មួយ​បាន​កើត​ឡើង នៅ​សាលា​រៀន​មួយ នៅ​ក្នុង​តំបន់​ផ្សេង​ទៀត​នៃ​សហរដ្ឋអាមេរិក ពួកគេ​ក៏បាន​ផ្ញើ​ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ទៅ​កាន់​សិស្ស​នៅ​សាលា​នោះ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ចំពោះ​ការ​អ្វី ដែល​អាច​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ពួកគេ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​ការ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ផង​ដែរ នៅពេល​ដែល​គាត់​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​ថែស្សាឡូនីច​។ ពួកគេ​បាន​បាត់បង់​មិត្ត​ភក្តិ បានជា​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួកគេ ឲ្យ​មាន​សង្ឃឹម​ចំពោះ​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​នឹង​ប្រោស​មនុស្ស​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គេ​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ(១ថែស្សាឡូនិច ៤:១៤)។ ពួកគេ​មិន​ដឹង​ថា ព្រះ​អង្គ​នឹង​យាង​មកវិញ ហើយ​ប្រទាន​ការ​រស់​ឡើង​វិញ​នៅ​ពេលណា​ទេ តែ​គាត់​បាន​រំឭក​ពួក​គេ​ថា ក្នុង​នាម​ពួកគេ​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះអង្គ ពួកគេ​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​រង់​ចាំ ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ចំពោះ​ការ​ជំនឿ​ជម្រះ នៅ​ពេល​ព្រះ​អង្គ​យាង​មកវិញ​នោះ​ឡើយ(៥:៩)។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ ពួក​គេ​អាច​រង់​ចាំ ដោយ​ទុក​ចិត្ត​ថា ពួកគេ​នឹង​បាន​ទៅ​រស់នៅ​ជាមួយ​ព្រះអង្គ ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ពួកគេ​ត្រូវ “កម្សាន្ត​ចិត្ត និង​ស្អាង​ចិត្ត​គ្នា​ឡើង”(ខ.១១)។ ពេលណា​យើង​ជួប​ការ​បាត់បង់​ដ៏​ឈឺ​ចាប់ ឬ​សោក​នាដកម្ម​ដែល​យើង​មិន​អាច​យល់​បាន យើង​ងាយ​នឹង​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​ទុក្ខសោក​ដ៏​លើស​លប់​។ ប៉ុន្តែ ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏​មាន​ប្រយោជន៍​ចំពោះ​យើង ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ដូច​កាល​គាត់​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​ផង​ដែរ​។ ចូរ​យើង​សង្ឃឹម​ឡើង…

Read article
សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ជីដូន

២ធីម៉ូថេ ១:១-៥ ដ្បិត​ខ្ញុំ​នឹង​ចាំ​ពី​សេចក្តី​ជំនឿ​ស្មោះ​ត្រង់ ដែល​នៅ​ក្នុង​អ្នក សេចក្តី​ជំនឿ​នោះ​បាន​នៅ​ក្នុង​យាយឡូ​អ៊ីស ជា​ជីដូន​របស់​អ្នក​ជាមុន​ដំបូង រួច​ក៏​នៅ​ក្នុង​អ្នក​អ៊ើនីស ជា​ម្តាយ​អ្នក​ដែរ ហើយ​ខ្ញុំ​ជឿ​​ជាក់​ថា ក៏​នៅ​ក្នុង​អ្នកផង​។ ២ធីម៉ូថេ ១:៥ មាន​ពេល​មួយ ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា​ញាំ​អាហារ​ពេល​ល្ងាច នៅ​តុបាយ​។ ពេល​យើង​កំពុង​អង្គុយ​ជុំ​គ្នា ចៅ​ប្រុស​ខ្ញុំ​អាយុ៩ឆ្នាំ​បាន​និយាយ ដោយ​ទឹក​មុខ​ញញឹម​ថា គាត់​ចូល​ចិត្ត​អាន​សៀវភៅ ដូច​លោកយាយ​របស់​គាត់​ដែរ។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​គាត់​បាន​នាំមក​នូវ​ក្តី​អំណរ​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​នឹក​ចាំ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន គាត់​មាន​ជំងឺ ហើយ​ត្រូវ​នៅ​ផ្ទះ មិន​បាន​ទៅ​សាលា​រៀន​។ បន្ទាប់ពី​គាត់​គេង​នៅពេល​ថ្ងៃ​អស់​រយៈ​ពេល​យូរ​បន្តិច យើង​ក៏បាន​អង្គុយ​ទន្ទឹម​គ្នា​អាន​សៀវភៅ​។ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ដែល​បាន​បន្ត​កេរ​ដំណែល​នៃ​ការ​ចូល​ចិត្ត​អាន​សៀវភៅ​ទៅ​ដល់​ចៅ​ប្រុស​ខ្ញុំ ដែល​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទទួល​កេរ​ដំណែល​នេះ​ពី​ម្តាយ​ខ្ញុំ​មក​ដែរ​។ ប៉ុន្តែ​ នេះ​មិនមែន​ជា​កេរ​ដំណែល​សំខាន់​បំផុត ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ផ្ទេរ​ទៅ​ឲ្យ​ចៅ​ៗ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ​។ ខ្ញុំ​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យ​កេរ​ដំណែល​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ពី​ឪពុក​ម្តាយ​ខ្ញុំ បាន​បន្ត​ផ្ទេរ​ទៅ​ឲ្យ​កូនៗ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​នឹង​បាន​ជួយ​ចៅ​ៗ​ខ្ញុំ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​សេចក្តី​ជំនឿ​។ លោក​ធីម៉ូថេ​បាន​ទទួល​កេរ​ដំណែល​ពី​ម្តាយ និង​ជី​ដូន​​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះ និង​គ្រូ​ឱវាទ​ខាង​វិញ្ញាណ គឺ​សាវ័ក​ប៉ុល​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​រៀប​រាប់​ថា “ដ្បិត​ខ្ញុំ​នឹង​ចាំ​ពី​សេចក្តី​ជំនឿ​ស្មោះ​ត្រង់ ដែល​នៅ​ក្នុង​អ្នក សេចក្តី​ជំនឿ​នោះ​បាន​នៅ​ក្នុង​យាយ​ឡូ​អ៊ីស ជា​ជីដូន​របស់​អ្នក​ជាមុន​ដំបូង រួច​ក៏​នៅ​ក្នុង​អ្នក​អ៊ើនីស ជា​ម្តាយ​អ្នក​ដែរ ហើយ​ខ្ញុំ​ជឿ​ជាក់​ថា ក៏​នៅ​ក្នុង​អ្នកផង”(២ធីម៉ូថេ ១:៥)។ ពេល​ខ្លះ យើង​ប្រហែល​ជា​គិតថា ជីវិត​យើង​មិន​មាន​ភាព​វិជ្ជមាន​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​គំរូ​ដ៏​ល្អ​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ​ទេ​។ កេរ​ដំណែល​ដែល​យើង​បាន​ទទួល​ប្រហែល​មិនមែន​ជា​កេរ​ដំណែល​ល្អ​ទេ​។…

Read article
សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មាន​កម្លាំង​ដូច​សេចក្តី​ស្លាប់

បទ​ចម្រៀង​សាឡូម៉ូន ៨:៦-៧ ដ្បិត​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មាន​កំឡាំង ដូច​ជា​សេចក្តី​ស្លាប់​។ បទ​ចម្រៀង​សាឡូម៉ូន ៨:៦ បើ​អ្នក​ដើរ​កម្សាន្ត តាម​របង​ចាស់​មួយ​ធ្វើ​ពី​ឥដ្ឋ ដែល​លាត​សន្ធឹង​នៅ​ចន្លោះ​ទី​បញ្ចុះសព​របស់​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ប្រូតេស្តង់ និង​ទី​បញ្ចុះសព​របស់​ពួក​កាតូលិក ក្នុង​ទីក្រុង​រ៉ូអ័រ​មុន ប្រទេស​ហូឡង់ អ្នក​នឹង​ឃើញ​មាន​អ្វីមួយ​ចំឡែក​គួរ​ឲ្យ​ងឿង​ឆ្ងល់​។ មាន​ផ្លាក​ឈ្មោះ​ផ្នូរ​ខ្ពស់ៗ​ពីរ​ទល់​មុខ​គ្នា នៅ​សង្ខាង​របង​នោះ​។ ផ្លាក​ឈ្មោះ​មួយ​ជា​របស់​សព​បុរស​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ប្រូ​តេ​ស្តង់ និង​ផ្លាក​ឈ្មោះ​មួយ​ទៀត ជា​របស់​សព​របស់​ភរិយា​គាត់​ជា​ពួក​កាតូលិក​។ ច្បាប់​របស់​វប្ប​ធម៌​ជនជាតិ​ហូឡង់ កាលពី​សតវត្សរ៍ទី១៩ បាន​តម្រូវ​ឲ្យ​គេ​បញ្ចុះ​សព្វ​របស់​អ្នក​ទាំង​ពីរ នៅ​ក្នុង​ទី​បញ្ចុះ​សព​ពីរ​ដែល​ញែក​ដាច់​ពី​គ្នា​ដោយ​របង​នោះ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ពួកគេ​បាន​បដិសេធន៍​មិន​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​តម្រូវ​នេះ​ទេ​។ ពួកគេ​បាន​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​ផ្លាក​ឈ្មោះ​ផ្នូរ​របស់​ពួកគេ​មាន​កម្ពស់​ខ្ពស់​ផុត​របង​ប្រហែល​កន្លែង​ម៉ែត្រ ខុសពី​ធម្មតា ដើម្បី​ឲ្យ​ផ្នែក​ខាងលើ​របស់​ផ្លាក​ឈ្មោះ​ផ្នូរ​ទាំង​ពីរ​នោះ​អាច​ទល់​មុខ​គ្នា​ផុត​របង​នោះ ដោយ​មានតែ​ខ្យល់​នៅ​ចន្លោះ​កណ្តាល​។ នៅ​លើកំពូល​របស់​ផ្លាក​ឈ្មោះ​ផ្នូរ​របស់​បុរស​ជា​ប្តី មាន​រូប​ចម្លាក់​ដៃ​ម្ខាង​ឈោង​ទៅ​ចាប់​រូប​ចម្លាក់​ដៃ​ម្ខាង​ទៀត ​នៅ​លើកំពូល​ផ្លាក់​ឈ្មោះ​ផ្នូរ​របស់​ភរិយា​គាត់​។ ដូច​នេះ ប្តី​ប្រពន្ធ​មួយ​គូរ​នេះ​បាន​បដិសេធន៍​មិន​ឲ្យ​គេ​បំបែក​ពួកគេ​បាន សូម្បីតែ​ក្នុង​សេចក្តី​ស្លាប់​ក៏ដោយ​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​បទ​ចម្រៀង​សាឡូម៉ូន​បាន​ពន្យល់​អំពី​អំណាច​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​មាន​បន្ទូល​ថា “សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មាន​កំឡាំង ដូច​ជា​សេចក្តី​ស្លាប់ ហើយ​សេចក្តី​ប្រចណ្ឌ​ក៏​សាហាវ ដូច​ជា​ស្ថាន​ឃុំ​ព្រលឹង មនុស្ស​ស្លាប់”(៨:៦)។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ពិត​ប្រាកដ​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ណាស់​។ ជំហួល​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ “ក៏​ជា​ជំហួល​នៃ​ភ្លើង ជា​អណ្តាត​ភ្លើង​យ៉ាង​សហ័ស”(ខ.៦)។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ពិត​ប្រាកដ​មិន​ដែល​ចុះ​ចាញ់ មិន​នៅ​ស្ងៀម ហើយ​គេ​មិន​អាច​បំផ្លាញ​បាន​ឡើយ​។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​ពិពណ៌នា​ទៀត​ថា “ទឹក​ណា​ក៏​មិន​អាច​នឹង​ពន្លត់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​បាន​ឡើយ ទឹក​ជំនន់​នឹង​ពន្លិច​ក៏​មិន​បាន​ដែរ”(ខ.៧)។ “ព្រះ​ទ្រង់​ជា​តួ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់”(១យ៉ូហាន ៤:១៦)។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ខ្លាំង​បំផុត​របស់​យើង គ្រាន់តែ​ជា​ការ​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​មួយ​ភាគ…

Read article
ព្រះ​វត្ត​មាន​របស់​ព្រះ​ថែរក្សា​យើង

ដានីយ៉ែល ៦:១៩-២៧ ដ្បិត​ទ្រង់​ជា​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់នៅ … ទ្រង់​ប្រោស​ឲ្យ​រួច ហើយ​ក៏​ជួយ​សង្គ្រោះ​។ ដានីយ៉ែល ៦:២៦-២៧ នៅ​ពេល​ដែល​ចៅ​ៗ​របស់​ខ្ញុំ​មើល​សៀវភៅ​កម្រង​អនុស្សាវរីយ៍​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​ថ្នាក់​វិទ្យាល័យ ពួកគេ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ចំពោះ​ម៉ូត​សក់ សំលៀក​បំពាក់ និង​ឡាន​ដែល​ហួស​សម័យ នៅ​ក្នុង​រូបថត​ក្នុង​សៀវភៅ​នោះ។ ពេល​ខ្ញុំ​មើលទៅ​រូបថត​ទាំង​នោះ ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​ខុសពី​ពួកគេ ទីមួយ ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​ទឹក​មុខ​ញញឹម​របស់​មិត្ត​ចាស់ និង​មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​នៅតែ​រាប់អាន​គ្នា​រហូត​មកដល់​ពេល​សព្វថ្ងៃ​។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​ថែរក្សា​ខ្ញុំ​។ ព្រះ​វត្ត​មាន​ដ៏​សុភាព​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​ហ៊ុម​ព័ទ្ធ​ខ្ញុំ នៅ​ក្នុង​សាលា​រៀន​ដែល​ខ្ញុំ​ពិបាក​ចូល​ចំណោម​គេ​ឲ្យ​ចុះ​។ សេចក្តី​ល្អ​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​បន្ត​ថែរក្សា​ខ្ញុំ គឺជា​សេចក្តី​សប្បុរស​ដែល​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​អស់​អ្នក​ដែល​ស្វែង​រក​ព្រះអង្គ​។ លោក​ដានីយ៉ែល​បាន​ស្គាល់​ព្រះ​វត្ត​មាន​របស់​ព្រះ ដែល​ថែរក្សា​គាត់​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​ការ​រស់នៅ​ជា​ឈ្លើយសឹក ក្នុង​ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន គាត់​បាន​អធិស្ឋាន​នៅ​បន្ទប់​ខាងលើ ដែល​មាន​បង្អួច​បើក​ចំហ​ទៅ​រក​ទិស​នៃ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម(ខ.៧-៩)។ ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​នឹក​ចាំ​ព្រះអម្ចាស់ ដែល​ព្រះ​វត្ត​មាន​ទ្រង់​បាន​ជួយ​ទ្រទ្រង់​គាត់ ដោយ​ស្តាប់​ឮ និង​ឆ្លើយតប​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​គាត់​។ ដូច​នេះ ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បាន​ស្តាប់​ឮ ឆ្លើយតប ហើយ​ទ្រទ្រង់​គាត់​សារ​ជា​ថ្មី​។ ប៉ុន្តែ ទោះ​គេ​បាន​ចេញ​ច្បាប់​ថ្មី​ហាម​មិន​ឲ្យ​គាត់​អធិស្ឋាន​ក៏ដោយ ក៏​គាត់​នៅតែ​ស្វែងរក​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះអង្គ ទោះ​មាន​រឿង​អ្វី​កើត​ឡើង​ចំពោះ​គាត់​ក៏ដោយ​។ ដូច​នេះ គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ដូច​សព្វ​មួយដង(ខ.១០)។ កាល​គេ​ទម្លាក់​គាត់​ចូល​ក្នុង​រូង​តោ ទេវតា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ថែរក្សា​គាត់​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិភាព ក្នុង​នាម​ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ ហើយ​ក៏​បាន​ជួយ​សង្រ្គោះ​គាត់(ខ.២២)។ ការ​មើលទៅ​អតីត​កាល​របស់​យើង ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​យើង​មាន​ការ​លំបាក អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យ​នឹក​ចាំ​អំពី​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះ​។ សូម្បីតែ​ស្តេច​ដារីយ៉ូស​នៃ​ចក្រភព​ពើស៊ី​ក៏​បាន​មាន​បន្ទូល​អំពី​ព្រះ​អម្ចាស់​ថា “ទ្រង់​ប្រោស​ឲ្យ​រួច ហើយ​ក៏​ជួយ​សង្គ្រោះ…

Read article
បន្ទប់​សម្រាប់​ប្រកប​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ

លូកា ២:‌១-៧ នាង​ប្រសូត​បាន​បុត្រា​ជា​ចំបង​មក រួច​រុំ​នឹង​សំពត់​ផ្តេក​ក្នុង​ស្នូក ពីព្រោះ​ក្នុង​ផ្ទះ​សំណាក់​គ្មាន​កន្លែងណា​នៅទេ​។ លូកា ២:៧ ខ្ញុំ​មាន​ការ​សប្បាយ​ចិត្ត ដែល​បាន​ចំណាយ​ពេល​ចុង​សប្តាហ៍ នៅ​រដ្ឋ​ញូអូឡិន ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​មាន​ក្បួន​ដង្ហែ​ក្នុង​សង្កាត់​វប្បធម៌​បារាំង ដោយ​បាន​ដើរ​មើល​សារមន្ទីរ​សង្គ្រាម​លោក​លើកទី២ ហើយក៏​បាន​ភ្លក់​អយស្ទ័រ​អាំង​។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គេង​លក់​ក្នុង​បន្ទប់​សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ស្នាក់​នៅ ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ក៏បាន​នឹក​ប្រពន្ធ​កូន​របស់​ខ្ញុំ​។ ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​ណាស់ ដែល​មាន​ឱកាស​ចែក​ចាយ​ព្រះបន្ទូល​ក្នុង​ទីក្រុង​ផ្សេង​ទៀត ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​បំផុត​ដែល​មាន​បន្ទប់​សម្រាប់​ប្រកប​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​ផ្ទះ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​។ ក្នុង​ការ​ស្វែង​យល់​អំពី​ព្រះ​រាជ​កិច្ច​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ កាល​ព្រះ​អង្គ​គង់​នៅ​លើ​ផែនដី ជួនកាល គេ​មិន​បាន​ចាប់​អារម្មណ៍​ថា ព្រឹត្តិការណ៍​សំខាន់ៗ​បំផុត​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​កើត​ឡើង នៅ​តាម​ដង​ផ្លូវ​ញឹក​ញាប់​ប៉ុណ្ណា​ទេ​។ ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ​បាន​យាង​ចូល​ក្នុង​លោកិយ ដោយ​ការ​ប្រសូត​ក្នុង​ភូមិ​បេថ្លេហិម ស្ថិត​នៅ​ចម្ងាយ​មិន​អាច​វាស់​បាន ពី​ផ្ទះ​របស់​ព្រះ​អង្គ​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​ក៏​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះ​គ្រួសារ​ព្រះអង្គ​នៅ​ភូមិ​ណាសារ៉ែត​។ មាន​គ្រួសារ​ជា​ច្រើន​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ភូមិ​បេថ្លេហិម ដើម្បី​ធ្វើ​ជំរឿន ហេតុ​នេះ​ហើយ កណ្ឌ​គម្ពីរ​លូកា​បាន​ចែងថា នាង​ម៉ារា និង​លោក​យ៉ូសែប​មិន​អាច​រកបាន​បន្ទប់​ស្នាក់​នៅ​ឲ្យ​បាន​សមរម្យ​ទេ(លូកា ២:៧)។ ការ​អ្វី​ដែលគេ​មិន​ឃើញ​មាន ក្នុង​ការ​ប្រសូត​​របស់​ព្រះយេស៊ូវ គឺ​ពិតជា​បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ឃើញ ក្នុង​ការ​សុគត​របស់​ព្រះអង្គ​។ កាល​ព្រះយេស៊ូវ​នាំ​សិស្ស​ព្រះអង្គ​ចូល​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ព្រះអង្គ​បាន​ប្រាប់​សាវ័ក​ពេត្រុស និង​សាវ័ក​យ៉ូហាន ឲ្យ​រៀបចំ​អាហារ​បុណ្យ​រំលង​។ ព្រះអង្គ​បាន​បង្គាប់​ពួកគេ​ឲ្យ​ដើរ​តាម​អ្នក​លី​ក្អម​ទឹក ទៅដល់​ផ្ទះ​គាត់ ហើយ​សុំ​ប្រើ​បន្ទប់​ទទួល​ភ្ញៀវ​របស់​គាត់ សម្រាប់​ឲ្យ​ព្រះគ្រីស្ទ និង​ពួក​សិស្ស​ព្រះអង្គ​អាច​បរិភោគ​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​លើក​ចុង​ក្រោយ (២២:១០-១២)។ នៅ​ក្នុង​កន្លែង​ដែល​បាន​ខ្ចី​គេនោះ…

Read article