You are here:
មានរបស់ដ៏ស្រស់ស្អាតជាច្រើន

អ្នក​ស្រី លីលីយ៉ា ត្រូធ័រ(Lilias Trotter) គឺ​ជា​វិចិត្រករ និង​ជា​បេសក​ជន​។ មុន​ពេល​គាត់​ទទួល​មរណ​ភាព គាត់​បានមើល​តាម​បង្អួច ហើយ​បាន​ទទួល​ការ​បើក​សម្តែង ឲ្យ​ឃើញ​រទេះ​សេះ​មួយ​គ្រឿង របស់​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌។ យោង​តាម​អ្នក​សរសេរ​ជីវ​ប្រវត្តិ​របស់​គាត់ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​មិត្ត​ភក្ដិ​ម្នាក់ បាន​សួរ​គាត់​ថា “តើ​ឯង​កំពុង​មើល​ឃើញ​របស់​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ជា​ច្រើន​មែន​ទេ?”  គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “ចា! ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​របស់​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​ច្រើន​ណាស់”។ ពាក្យ​ចុង​ក្រោយ​របស់​អ្នក​ស្រី​ត្រូធ័រ បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង អំពី​កិច្ចការ​ដែ​លព្រះ​ទ្រង់​ធ្វើ ក្នុង​ជីវិត​របស់​គាត់។ ទ្រង់​បាន​បង្ហាញភាព​ស្រស់​ស្អាត​ជា​ច្រើន​ដល់​គាត់ និង​តាម​រយៈ​គាត់​ មិន​គ្រាន់​តែ​នៅ​ពេល​គាត់​ស្លាប់ តែ​ពេញ​មួយ​ជីវិត​គាត់។ ទោះ​បី​ជា​គាត់​ជាវិចិត្រ​ករ ដ៏​ពូកែ​ក៏​ដោយ គាត់​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ការ​បម្រើ​ព្រះ​យេស៊ូវ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​អាល់ហ្សេរី។​ គេ​ថា លោកចន រូស្គីន ( John Ruskin) ដែល​ជា​វិចិត្រករ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ ​ដែល​បាន​បណ្តុះ​បណ្តាល​គាត់ ធ្លាប់​បាន​និយាយ​ថា “គាត់​បាន​ខ្ជះ​ខ្ជាយ​ជីវិត​របស់​គាត់!”  នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ជ្រើស​រើស​យក​ការងារ​ជា​បេសក​ជន ជា​ជាង​ធ្វើ​ជា​វិចិត្រ​ករ។ ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​រឿង​នេះ​ដែរ នៅ​ក្នុង​គ្រា​សញ្ញាថ្មី នៅ​ពេល​ដែល​ស្ត្រី​ម្នាក់​បាន​ចូល​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​លោក​ស៊ីម៉ូន នាង​មាន​កាន់​ដប​ថ្ម​កែវ ដាក់​ប្រេង​ទេព្វិរូ​សុទ្ធ ហើយ​បាន​ចាក់​ប្រេង​លើ​ព្រះសិរ​ព្រះយេស៊ូវ។ អ្នក​ដែល​មាន​វត្ត​មាន​នៅ​ទីនោះ បាន​និយាយ​ថា តើ​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី​ នឹង​ធ្វើ​បង្ខាត​ប្រេង​នេះ​ដូច្នេះ។…

Read article
ការដើរតាមផ្លូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់

មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ជា​មួយ​គ្រួសារ​ខ្ញុំ ក្នុង​ចំណោម​ហ្វូង​មនុស្ស​ជា​ច្រើន។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ប៉ះ​ស្មា​កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ ហើយប្រាប់​គាត់​ថា យើង​ត្រូវ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​នេះ ទើប​តាម​ទាន់​ម្តាយ ​និង​ប្អូន​ស្រី​គាត់ ដែល​នៅ​ខាង​មុខ​យើង។ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដូច​នេះ​កាន់​តែ​ញឹក​ញាប់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពេល​វេលា​កាន់​តែ​រំគិល​ទៅ​មុខ នៅ​ក្នុង​សួន​កម្សាន្ត ដែល​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​កំពុង​ចូល​ទស្សនា។ គាត់​ក៏​បានចាប់​ផ្ដើម​ធុញ ហើយ​កាន់​តែ​ងាយ​បែក​អារម្មណ៍។ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គាត់ មិន​ព្យាយាម​ដើរ​តាម​ពួក​គេ? បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សួរ​ខ្លួន​ឯង​វិញ​ថាតើ​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដូច​គាត់ ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ? តើ​មាន​ពេល​ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បានងាក​បែរ​ចេញ​ពី​ការ​ដើរ​តាម ហើយ​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះ ដោយ​ធ្លាក់​ក្នុង​ការ​ល្បួង ដែល​នាំ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ដេញ​តាម អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន ជា​ជាង​ស្វែង​រក​ផ្លូវ​ទ្រង់? សូម​យើង​គិត​អំពី​ពាក្យ​របស់​ហោរា​អេសាយ ដែល​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ បាន​បង្គាប់​ឲ្យ​ថ្លែង​ប្រាប់​ប្រជា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ថា “ហើយ​កាល​ណា​ឯង​រាល់​គ្នា​បែរ​ទៅ​ខាង​ស្តាំ ឬ​ខាង​ឆ្វេង នោះ​ត្រចៀក​នឹង​ឮ​ពាក្យ​ពី​ក្រោយ​ឯង​ថា គឺ​ផ្លូវ​នេះ​ទេ ចូរ​ដើរ​តាម​នេះ​វិញ”  (អេសាយ ៣០:២១)។ នៅ​ដើម​ជំពូក​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ស្ដី​បន្ទោស​រាស្ដ្រ​របស់​ទ្រង់ ចំពោះ​ការ​បះ​បោរ​របស់​ពួក​គេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​អង្គ​បាន​សន្យា​ថា ប្រសិន​បើ​ពួក​គេ​ពឹង​ផ្អែក​កម្លាំង​របស់​ព្រះ​អង្គ ជា​ជាង​ទុក​ចិត្ត​លើ​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន​ឯង​(ខ.១៥) នោះ​ទ្រង់​នឹង​បង្ហាញ​ភាព​ទន់​ភ្លន់ និង​ការ​អាណិត​អាសូរ ដល់​ពួក​គេ​(ខ.១៨)។ ព្រះ​ទ្រង់​បង្ហាញ​សេចក្ដី​សប្បុរស​របស់​ទ្រង់​ដល់​យើង តាម​រយៈ​សេចក្តី​សន្យា​ថា នឹង​ដឹក​នាំ​យើង ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ទ្រង់។ ការ​នោះ​អាច​កើត​ឡើង​បាន នៅ​ពេល​យើង​ទូល​ថ្វាយ​ទ្រង់ ពី​បំណង​ចិត្ត​របស់​យើង…

Read article
ការស្តាប់ដំបូន្មានបងប្រុសរបស់អ្នក

មាន​ពេល​មួយ អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​ខ្ញុំ បាន​និយាយ​ទៅ​កាន់​ប្អូន​ប្រុស​គាត់​ថា “ប្អូន​ត្រូវ​តែ​ស្ដាប់​បង ពីព្រោះ​បង​ជា​បង​របស់​ឯង!” គាត់​បាន​ណែ​នាំ ដោយ​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​ប្អូន​ប្រុស​គាត់ ដែល​កំពុង​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទី​លំ​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​គាត់ ធ្វើឲ្យ​គាត់​មាន​អារម្មណ៍​មិន​ល្អ។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ក្នុង​រឿង​នេះ កូន​ច្បង​អាច​វិនិច្ឆយ​បាន​ថា អ្វី​ដែល​ល្អ​បំផុត សម្រាប់​ប្អូន​គាត់។ តើ​យើង​ធ្លាប់​ជំទាស់​នឹង​ឱវាទ​ល្អ​ៗ​របស់​បង​ប្រុស ឬ​បង​ស្រី​របស់​យើង​ទេ? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ មិន​មែន​មាន​តែ​អ្នក​ទេ ដែល​បាន​ទទួល​ផល​វិបាក ពី​ការ​មិន​ស្ដាប់​ដំបូន្មាន​ល្អ​ៗ ពី​មនុស្ស​ដែល​មាន​ភាព​ចាស់​ទុំ​ជាង។ គ្រួសារ​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​ធន​ធាន​ដ៏​អស្ចារ្យ​បំផុត ដែល​យើង​អាច​មាន ​ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ គ្រួសារ​ខាង​វិញ្ញាណ កើត​ឡើង​ពី​បង​ប្អូន​រួម​ជំនឿ ដែល​មាន​ការ​ជាប់​ទាក់​ទង​គ្នា ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ។ ក្រុម​គ្រួសារ​នេះ​រាប់​បញ្ចូល ទាំង​បុរស និង​ស្ត្រី ដែល​មាន​ភាព​ចាស់​ទុំ​ខាង​វិញ្ញាណ ដែល​ស្រឡាញ់​ព្រះ​ ព្រម​ទាំង​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ ជួន​កាល យើង​ក៏​ត្រូវ​ការ​ពាក្យ​ដាស់​តឿន​ឲ្យ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន  ឬ​កែ​តម្រង់ ឲ្យ​ត្រឡប់​មក​ផ្លូវ​ត្រូវ​វិញ គឺ​មិន​ខុស​គ្នា​ពី​ប្អូន​ប្រុស របស់​អ្នក​ជិត​ខាង​ខ្ញុំ​ឡើយ។ រឿង​នេះ​គឺ​ពិត​ណាស់ ជា​ពិសេស នៅ​ពេល​យើង​ធ្វើ​ខុស ចំពោះ​នរណា​ម្នាក់ ឬ​ក៏​មាន​នរណា​ម្នាក់ ធ្វើ​ខុស​មក​លើ​យើង។ ការ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ អាច​មាន​ការ​លំបាក។ ប៉ុន្ដែ ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ នៅ​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ ម៉ាថាយ ១៨:១៥-២០ បាន​បង្ហាញយើង…

Read article
ព្រះពរ តាមរយៈអ្នកលើកទឹកចិត្ត

ខ្សែ​ភាព​យន្ត នៅ​ឆ្នាំ​២០១០ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា “សុន្ទរកថា​របស់​ព្រះ​មហាក្សត្រ” បាន​និយាយ​អំពី​រឿង​រ៉ាវ នៃ​ស្តេច​អង់​គ្លេស ព្រះ​នាម ចច ទី៦ (George VI) ដែល​បាន​ឡើង​ស្នង​រាជ​សម្បត្តិ ដោយ​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក នៅ​ពេល​ព្រះ​ជេដ្ឋា​របស់​ទ្រង់​បោះ​បង់​ចោល​រាជ​បល្ល័ង្ក។​ ដោយសារ​ប្រទេស​ជិត​ធ្លាក់​ចូល ទៅ​ក្នុង​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី​២ ពួក​មន្ដ្រី​រដ្ឋា​ភិបាល​ចង់​បាន​មេដឹក​នាំ ដែល​ប៉ិន​ប្រសប់​ក្នុង​ការ​និយាយ​កំឡា​ចិត្ត​ប្រជាជន​តាម​វិទ្យុ ព្រោះ​នៅ​សម័យ​នោះ តួនាទី​របស់​វិទ្យុ កំពុង​តែ​មាន​ឥទ្ធិ​ពល​កាន់​តែខ្លាំង​ឡើង ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ។ ប៉ុន្ដែ ស្ដេចចច ទី​៦ មាន​បញ្ហា​និយាយ​ត្រដិត។​ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ជា​ពិសេស ចំពោះ​របៀប​ដែល​ខ្សែ​ភាព​យន្ត​នេះ បង្ហាញ​តួ​អង្គ​មហេសី​របស់​ទ្រង់ គឺ​ព្រះ​នាង អេលីសាបិត។ រៀង​រាល់​ពេល​ដែល​ទ្រង់​ជួប​ការ​លំបាក នៅ​ក្នុង​ការ​ថ្លែង​សុន្ទរកថា មហេសី​របស់​ទ្រង់ តែង​តែ​ធ្វើ​ជា​ប្រភព​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដ៏​ខ្ជាប់​ខ្ជួន​របស់​គាត់។ ការ​ស្ម័គ្រ​ស្មោះ​ដែល​មិន​ប្រែ​ប្រួល​របស់​ព្រះ​នាង បាន​ផ្ដល់​នូវ​ការ​គាំ​ទ្រ​ដែល​ទ្រង់​ត្រូវ​ការ​ជា​ចាំ​បាច់ ដើម្បី​យក​ឈ្នះ​លើ​ឧបសគ្គ​របស់​ទ្រង់ ហើយ​បាន​គ្រប់​គ្រង​ប្រទេស​បាន​ល្អ​ប្រសើរ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​សង្គ្រាម។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែង​អំពី​រឿង​របស់​អ្នក​លើក​ទឹក​ចិត្ដ​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​ផ្ដល់​ជំនួយ​ដ៏​មាន​អំណាច ក្នុង​កាលៈ​ទេសៈ​ដ៏​លំបាក​។ ឧទាហរណ៍ លោក​ម៉ូសេ​មាន​លោក​អើរ៉ុន និង​លោក​ហ៊ើ ជា​អ្នក​ជួយ​ជ្រោម​ជ្រែង ក្នុង​អំឡុង​ពេល​អ៊ីស្រាអែល​ធ្វើ​សង្រ្គាម(និក្ខមនំ ១៧:៨-១៦)។ នាង​អេលីសាបិត​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​នាង​ម៉ារា ជា​សាច់​ញាតិ ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ(លូកា ១:៤២-៤៥)។ បន្ទាប់​ពី​លោក​ប៉ុល​បាន​ប្រែ​ចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះ គាត់​ត្រូវ​ការ​ការ​ជួយ​ជ្រោម​ជ្រែង​ពី​លោក​បាណាបាស…

Read article
តាមរបៀបដែលមិននឹកស្មានដល់

កាល​ពី​ឆ្នាំ​១៩៨៦ កុមារ លេវ៉ាន មើរីត (Levan Merritt) អាយុ​៥​ឆ្នាំ បាន​ធ្លាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​បរិវេណ​ចិញ្ចឹម​សត្វ​ស្វា​ឪ​ហ្គូរីឡា ដែល​មាន​របាំង​ជុំវិញ ជម្រៅ​៦​ម៉ែត្រ ក្នុង​សួន​សត្វ​ជើស៊ី ប្រទេស​អង់​គ្លេស។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ឪពុក​ម្តាយ និង​អ្នក​ឈរ​មើល ស្រែក​ឲ្យ​គេ​ជួយ នោះ​ស្រាប់​តែ​មាន​ស្វា​ឈ្មោល​ធំ​មួយ​ក្បាល ឈ្មោះ ចាំបូ(Jambo) បាន​មក​ឈរ​នៅ​បាំង​ក្មេង​ប្រុស​ដែល​ដេក​ស្ដូក​ស្ដឹង ធ្វើ​ឲ្យ​សត្វ​ស្វា​ហ្គូរីឡា​ដទៃ​ទៀត​មិន​អាច​ចូល​មក​ក្បែរ​គាត់​បាន។ បន្ទាប់​មក វា​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​អង្អែល​ខ្នង​ក្មេង​នោះ​ថ្មម​ៗ។ នៅពេល​ដែល​លេវ៉ាន ចាប់​ផ្តើម​ស្រែក​យំ ចាំបូ​ក៏​បាន​នាំ​ស្វា​ហ្គូរីឡា​ដទៃ​ទៀត ចេញ​ទៅ​ទ្រុង​របស់​ពួក​គេ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​យាម​សួន​សត្វ និង​អ្នក​បើក​បរ​រថយន្ត​សង្គ្រោះ បាន​ចុះ​មក​ជួយ​សង្គ្រោះ។ ជាង​៣០​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក លេវ៉ាន​នៅ​តែ​និយាយ អំពី​ចាំបូ ដែលជា​សត្វ​មាន​មាឌ​ធំ​ដ៏​សប្បុរស ដែល​ប្រៀប​បាន​នឹង​ទេវតា​ដែល​បាន​ការពារ​គាត់ ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​គាត់ តាម​របៀប​ដែល​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់ និង​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ដោយ​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផ្នត់​គំនិត ចំពោះ​សត្វ​ស្តា​ហ្គូរីឡា​ជា​រៀង​រហូត។ ហោរា​អេលីយ៉ា ប្រហែល​ជា​បាន​រំពឹង​ថា ព្រះ​ជាម្ចាស់​នឹង​ធ្វើ​ការ​របស់​ទ្រង់ តាម​របៀប​ដ៏​ជាក់​លាក់​ណា​មួយ ប៉ុន្ដែ ព្រះ​លើអស់​ទាំង​ព្រះ បាន​ប្រើ​ខ្យល់​ព្យុះ ការ​រញ្ជួយ​ផែន​ដី​ដ៏​ខ្លាំង និង​ភ្លើង​ឆេះ​ដ៏​សន្ធោ​សន្ធៅ ដើម្បី​បង្ហាញ​ហោរា​របស់​ទ្រង់ ពី​របៀប ដែលគាត់​មិន​ត្រូវ​គិត​អំពី​ទ្រង់។  បន្ទាប់​មក ទ្រង់​ក៏​បាន​ប្រើ​សំឡេង​តូច​រហៀង​ៗ ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​ព្រះ​ហប្ញ​ទ័យ និង​ព្រះ​វត្ត​មាន​របស់​ទ្រង់(១ពង្សាវតាក្សត្រ…

Read article
កន្លែងដែលយើងអាចរកបានសេចក្តីសង្ឃឹម

អេលីសាបិត បាន​ខំប្រឹង​តយុទ្ធ នឹង​ការ​ញៀន​ថ្នាំ អស់​រយៈ​ពេល​យ៉ាង​យូរ ហើយ​ពេល​ដែល​នាង​បាន​ជា​សះស្បើយ នាង​ចង់​ជួយ​អ្នក​ឯទៀត​។ ដូច​នេះ នាង​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម​សរសេរ​នៅ​លើ​សន្លឹក​ក្រដាស ដោយ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ យក​ទៅ​បិទ​ផ្សាយ​ទូទាំង​ទីក្រុង​របស់​នាង។ អេលីសាបិត​បាន​យក​ក្រដាស​ដែល​នាង​បាន​សរសេរ ទៅ​ដាក់​គៀប​ពី​ក្រោម​ផ្លឹត​បក់​កញ្ចក់​ឡាន នៅ​តាម​ចំណត ហើយ​ក៏​បាន​យក​វា​ទៅ ដាក់​នៅ​លើ​បង្គោល ក្នុង​សួន​ច្បារ​នានា។ កាល​ពី​មុន នាង​ធ្លាប់​ព្យាយាម​ស្វែង​រក​ទីសំគាល់​នៃ​ក្តី​សង្ឃឹម តែ​ឥឡូវ​នេះ នាង​បាន​ព្យាយាម​ជួយ​អ្នក​ដទៃ ឲ្យ​រក​ឃើញ​ក្តី​សង្ឃឹម​នោះ។ ក្នុង​ចំណោម​ក្រដាស់​ដែល​នាង​បាន​សរសេរ ​មាន​ក្រដាស់​មួយ​សន្លឹក បាន​បញ្ចប់ ដោយ​ពាក្យ​ថា “ខ្ញុំ​សូម​ផ្ញើ​ក្តី​សង្ឃឹម ឲ្យ​អ្នក ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ជា​ច្រើន”។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ប្រទាន​យើង​រាល់​គ្នា  នូវ​ក្តី​សង្ឃឹម ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។ ទ្រង់​ប្រទាន​ក្តី​ស្រឡាញ់ ដល់​យើង រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ហើយ​ក៏​ពង្រឹង​យើង ដោយ​ក្ដី​សង្ឃឹម។ ទ្រង់​មិន​បាន​ប្រទាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ម្តង​មួយ​ដំណក់​ៗ​ឡើយ  ប៉ុន្តែ បានបង្ហូរ​ចេញ​ពី​ដួង​ព្រះទ័យ​របស់​ទ្រង់​មក ហើយ​ក៏​ចាក់​បង្ហូរ​ចូល​មក ក្នុង​ចិត្ត​របស់​យើង យ៉ាង​ហូរ​ហៀរ។ “ពី​ព្រោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ បាន​ផ្សាយ​មក​សព្វ​ក្នុង​ចិត្ត​យើង​រាល់​គ្នា ដោយសារ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​មក​យើង​ហើយ” (រ៉ូម ៥:៥)។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ​នឹង​ប្រើ​ពេល​លំបាក ដើម្បី​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ការ​អត់​ធ្មត់ និង​ចរិត​លក្ខណៈ​ល្អ​ៗ ហើយ​នាំ​យើង​ឲ្យ​មាន​ជីវិត ដែល​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត និង​ក្តី​សង្ឃឹម(ខ.៣-៤)។…

Read article
តាមពេលវេលាដ៏សមស្របមួយ

កាល​ពី​ម្សិល​មិញ ខ្ញុំ​បាន​ទិញ​សំបុត្រ​យន្ត​ហោះ ឲ្យ​កូន​ច្បង​របស់​ខ្ញុំ ទៅ​រៀន​នៅ​មហា​វិទ្យាល័យ។ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ដែល​ឃីប៊ត​នៅ​លើ​កុំព្យូទ័រ​របស់​ខ្ញុំ នៅ​តែ​ដំណើរ​ការ ព្រោះ​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បញ្ជា​ទិញ​សំបុត្រ​យន្ត​ហោះ​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ហូរ​ទឹក​ភ្នែក​ជោគ​លើឃីប៊ត​នោះ។ ខ្ញុំ​ធ្លាប់​មាន​ភាព​រីក​រាយ នឹង​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ជា​មួយ​នឹង​កូន​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ រយៈ​ពេល​១៨​ឆ្នាំហើយ  បានជា​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​សោក​សៅ ចំពោះ​ការ​ចាក​ចេញ​របស់​នាង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​របស់​ខ្ញុំ បាត់​បង់​ឱកាស នៅ​ពេល​អនាគត ដោយសារ​តែ​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ឲ្យ​នាង​បែក​ចេញ​ពី​ខ្ញុំ​នោះ​ឡើយ។ នាង​បាន​ដើរ​ដល់​ផ្លូវ​បំបែក នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​នាង គឺ​សក្តិ​សម នឹង​ឲ្យ​នាង​ចាប់​ផ្តើម​ធ្វើ​ដំណើរ លើ​ផ្លូវ​ថ្មី​មួយ ក្នុង​ការ​ស្វែង​យល់​ពី​ភាព​ពេញ​វ័យ ព្រម​ទាំង​ស្គាល់​ផ្នែក​ផ្សេង​ទៀត​នៃ​ប្រទេស។ ខណៈ​ពេល​ដែល​រដូវ​កាល​នៃ​ភាព​ជា​ឪពុក​ម្ដាយ​ ជិត​ដល់​ទី​បញ្ចប់ រដូវ​កាល​ថ្មី​មួយ​ទៀត​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម។ វា​ប្រាកដ​ជា​នាំ​មក​នូវ​ឧប​សគ្គ និង​ការ​លំបាក ក៏​ដូច​ជា​ភាព​សប្បាយ​រីក​រាយ​ថ្មី​ៗ។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​ដែលជា​ស្ដេច​ទីបី នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល បាន​មាន​បន្ទូល​ថា ព្រះជា​ម្ចាស់​តាំង​ឲ្យ “មាន​ពេល​សំរាប់​គ្រប់​ទាំង​អស់ គឺ​មាន​ពេល​សំរាប់​គ្រប់​ការ ដែល​ចង់​ធ្វើ​នៅ​ក្រោម​មេឃ” (សាស្ដា ៣:១)។ យើង​ជា​មនុស្ស​មាន​ការ​គ្រប់​គ្រង តិច​តួច​ណាស់ មក​លើ​ព្រឹត្ដិ​ការណ៍​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង ទោះ​យើង​យល់​ថា ព្រឹត្ដិការណ៍​ទាំង​នោះ​មាន​លក្ខណៈ​អំណោយ​ផល ឬ​អត់​ក៏​ដោយ។ តែ​ព្រះ​ដែល​មាន​គ្រប់​អំណាច​ចេស្តា ទ្រង់​បាន​បង្កើត “របស់​សព្វ​សារពើ​ឲ្យ​ល្អ​ តាម​​រដូវ​កាល” (ខ.១១)។ នៅ​ក្នុង​រដូវ​នៃ​ការ​ឈឺចាប់ យើង​អាច​ជឿ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​ថា…

Read article
ស្នាមឆ្លាក់ នៅលើព្រះហស្ដទ្រង់

លោក​ឆាល ស្ពើជីន ( Charles Spurgeon) បាន​បម្រើ​ព្រះ​នៅ​ព្រះវិហារ នៅ​ទីក្រុង​ឡុងដ៍ ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ក្នុង​អំឡុងទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៨០០។ កាល​នោះ​គាត់​ចូល​ចិត្ត​អធិប្បាយ បទគម្ពីរ អេសាយ ៤៩:១៦ ដែល​បាន​ចែង​ថា ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​ចារឹក​យើង​ទុក ​នៅ​ផ្ទៃ​បាត​ព្រះ​ហស្ត​របស់​ទ្រង់។ គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “បទ​គម្ពីរ​ដ៏​ល្អ​ដូច​នេះ គឺ​ត្រូវ​ឲ្យ​យើង​យក​មក​អធិប្បាយ​រាប់រយ​ដង!” សេចក្តី​ដែល​បាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ ពិត​ជា​មាន​តម្លៃ​ណាស់ បាន​ជា​យើង​អាច​យក​មក​ពិចារណា ​នៅ​ក្នុង​គំនិត​របស់​យើង ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត។ លោក​ស្ពើជីន បាន​បក​ស្រាយ​យ៉ាង​ក្បោះ​ក្បាយ អំពី​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ដល់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ជា​រាស្ដ្រ​ទ្រង់ ដែល​សេចក្តី​សន្យា​នេះ បាន​ជាប់​ទាក់​ទង​នឹង​ព្រះ​យេស៊ូវ ជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​នៃ​ព្រះ ដែល​ទ្រង់​បាន​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ជំនួស​យើង​រាល់​គ្នា។ លោក​ស្ពើជិន​បាន​សួរ​ថា “តើ​ស្នាម​របួស នៅ​ក្នុង​ព្រះហស្ដ​ទ្រង់ គឺ​ជា​អ្វី​? . . . គឺ​ជា​ស្នាម​ឆ្លាក់ ដែល​អ្នក​ឆ្លាក់​បានយក​ដែក​គោល មក​ឆ្លាក់ ដោយ​ដំ​នឹង​ញញួរ។ ទ្រង់​បាន​ជាប់​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ​ទ្រង់​អាច​នឹង​ឆ្លាក់​រាស្ដ្រ​ទ្រង់ ជាប់​នៅ​លើបាត​ព្រះ​ហស្ត​របស់​ទ្រង់”។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បាន​សន្យា ថានឹង​ឆ្លាក់​រាស្រ្ដ​របស់​ទ្រង់ ជាប់​នៅ​លើ​ព្រះ​ហស្ដ​របស់​ទ្រង់  ដូច​នេះ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​លាត​ព្រះ​ហស្ដ​របស់​ទ្រង់ នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ​ទទួល​ការ​ដំដែក​គោល…

Read article
កេរដំណែលនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់

ខណៈ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​បើក​មើល​ព្រះ​គម្ពីរ​របស់​យាយ​ទួត​ខ្ញុំ ស្រាប់​តែ​មាន​វត្ថុ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​មួយ ធ្លាក់​មក​លើ​ភ្លៅ​របស់​ខ្ញុំ។ វាជា​ក្រដាស់​មួយ​សន្លឹក​តូច ដែល​មាន​អក្សរ​សរសេរ ដោយ​កូន​ក្មេង​ពី​លើ​ថា “មាន​ពរ​ហើយ អស់​អ្នក​ដែល​មាន​សេច​ក្តី​កំសត់ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ ដ្បិត​នគរ​ស្ថានសួគ៌​ជា​របស់​ផង​អ្នក​ទាំង​នោះ។ មាន​ពរ​ហើយ អស់​អ្នក​ដែល​យំ​សោក ដ្បិត​អ្នក​ទាំង​នោះ​នឹង​បាន​សេចក្តី​កំសាន្ត​ចិត្ត”(ម៉ាថាយ ៥:៣-៤)។ នៅ​ក្បែរ​ខគម្ពីរ​នោះ​ មាន​អក្សរ​សរសេរ​ក្រវិច​ក្រវៀន​ជាប់​គ្នា​រដិត គឺ​ជា​ហត្ថលេខា​របស់​ម្តាយ​ខ្ញុំ។ យាយ​ទួត​របស់​ខ្ញុំ មាន​ទម្លាប់​បង្រៀន​ចៅ​ៗ ឲ្យ​សរសេរ​ខគម្ពីរ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេរៀន ហើយ​យក​ខគម្ពីរ​ទាំង​នោះ មក​ដាក់ក្នុង​ចិត្ត។ ប៉ុន្ដែ រឿងរ៉ាវ​ ពី​ខាង​ក្រោយ​ខគម្ពីរ​ទាំង​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្រក់​ទឹក​ភ្នែក។ ជីតា​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​មរណៈ​ភាព តាំង​ពី​ពេល​ដែលម្តាយ​ខ្ញុំ នៅ​ក្មេង ហើយ​ប្អូន​ប្រុស​តូច​របស់​ម្ដាយ​ខ្ញុំ (គឺ​ពូ​របស់​ខ្ញុំ) ក៏​បាន​ស្លាប់ ប៉ុន្មាន​សប្តាហ៍​ក្រោយ​មក​ទៀត។ គឺ​នៅ​ពេល​សោកនាដ​កម្ម​នោះ​ហើយ ដែល​យាយ​ទួត​ខ្ញុំ បាន​នាំ​ម្ដាយ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយ​ទទួល​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ដែល​មាន​តែ​ទ្រង់​ទេ​ដែលអាច​ប្រទាន​ឲ្យ​បាន។ សាវ័កប៉ុល​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​លោក​ធីម៉ូថេ​ថា “ដ្បិត​ខ្ញុំ​នឹង​ចាំ​ពី​សេចក្តី​ជំនឿ​ស្មោះត្រង់ ដែល​នៅ​ក្នុង​អ្នក សេចក្តី​ជំនឿ​នោះ​បាន​នៅ​ក្នុង​យាយ​ឡូអ៊ីស ជា​ជីដូន​របស់​អ្នក​ជា​មុន​ដំបូង រួច​ក៏​នៅ​ក្នុង​អ្នក​អ៊ើនីស ជា​ម្តាយ​អ្នក​ដែរ ហើយ​ខ្ញុំ​ជឿជាក់​ថា ក៏​នៅ​ក្នុង​អ្នក​ផង” (២ធីម៉ូថេ ១:៥)។ សេចក្តី​ជំនឿ​មិន​មែន​ជា​កេរមរតក​ឡើយ ប៉ុន្តែ សេចក្តី​ជំនឿ គឺ​សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​ចែក​រំលែក​។ ម្ដាយ និង​យាយ​របស់​លោក​ធីម៉ូថេ…

Read article
របៀបដ៏ត្រឹមត្រូវ ក្នុងការអធិស្ឋាន

ខ្ញុំ​សូម​កោត​សរសើរ ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​កត់​ត្រា​សំណូម​ពរ​អធិស្ឋាន នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​កំណត់​ត្រា ដែល​ទួក​អស់ ដោយ​សារ​ កាន់​ប្រើ​រាល់​ថ្ងៃ ព្រម​ទាំង​តាម​ដាន​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​សរសើរ​ដំកើង ដែល​បាន​កត់​ទុក ហើយ​ក៏​បាន​សរសេរ​អំពី​ការ​ឆ្លើយ​តប ដែល​បាន​ទទួល​សម្រាប់​ការ​អធិស្ឋាន​នីមួយ​ៗ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទទួល​ការ​បណ្តាល​ចិត្ត ដោយ​សារ​អ្នក​ដែល​ជួប​ប្រជុំ​គ្នា ជា​មួយ​អ្នក​ដទៃទៀត ដើម្បី​អធិ​ស្ឋាន​ ហើយ​បាន​លុត​ជង្គង់​អធិស្ឋាន​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​គេង ស្ទើរ​សឹក​រនាប​ផ្ទះ។ អស់​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​យក​គំរូ​តាម​ពួក​គេ និង​ខិត​ខំ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ទម្លាប់​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​ ហើយ​ព្យាយាម​ធ្វើ​ប្រើ​ពាក្យ​ពេចន៍​វោហា តាម​អ្នក​ដែល​ពូកែ​ប្រើ​ពាក្យ​ជាង​ខ្ញុំ។ នៅ​ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ហាក់​ដូច​ជា​កំពុង​តែ​ព្យាយាម​ស្វែង​រក​អាថ៌​កំបាំង​នៃ​ការ​អធិ​ស្ឋាន។ នៅ​ទី​បំផុត ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​យើង គ្រាន់​តែ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើង ចាប់​ផ្ដើម​អធិស្ឋាន ហើយ​បញ្ចប់ ដោយ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ (ម៉ាថាយ ៦:៥)។ ទ្រង់​អញ្ជើញ​យើង​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​សន្ទនា ដែល​ទ្រង់​សន្យា​ថា ទ្រង់​នឹង​ស្តាប់​យើង​អធិស្ឋាន​(ខ.៦) ។ ព្រះអង្គ​មិន​ដែល​តម្រូវ ឲ្យ​យើង​លេង​ពាក្យ ឬ​អធិស្ឋាន​រត់​មាត់ ដូច​គេ​សូត្រ​មេលេខ​នោះ​ឡើយ(ខ.៧)។ ទ្រង់​ធានា​ចំពោះ​យើង​ថា ការ​អធិស្ឋាន​គឺជា​អំណោយ​មួយ និង​ជា​ឱកាស ដើម្បី​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់​ទ្រង់​(ខ.៩-១០) ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​ទំនុក​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់​របស់​ទ្រង់ (ខ.១១) និង​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ពី​សុវត្ថិ​ភាព ដែល​យើង​មាន នៅ​ក្នុង​ការ​អត់​ទោស និង​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​ទ្រង់ (ខ.១២-១៣)។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ធានា​ដល់​យើង​ថា ទ្រង់​ស្ដាប់​ឮ…

Read article