You are here:
គ្រាន់តែទូលសូម!

តែ​មិនបាន​អ្វី​សោះ ពីព្រោះ​មិន​សូម។ យ៉ាកុប ៤:២ មាន​ពេល​មួយ​ខ្ញុំ​បានឮ​សម្លេង​ស្រែក​ដោយ​អំណរ ចេញពី​បន្ទប់ក្រោមដី។ ភរិយា​ខ្ញុំ ឈ្មោះ សឺ​រលី(Shirley) បាន​ខិតខំ​សរសេរ​ព្រឹត្តិបត្រ អស់​ជាច្រើន​ម៉ោង ហើយ​ចង់​បោះបង់​ការ​ព្យាយាម។ ដោយសារ​ការ​ថប់បារម្ភ និង​ភាព​មិន​ច្បាស់លាស់ អំពីអ្វី​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​បន្ទាប់​ទៀត នាង​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ជំនួយ​ពី​ព្រះ។ នាង​ក៏បាន​ស្វែងរក​ជំនួយ​ពី​មិត្ត​ភក្តិ​ក្នុង​ហ្វេសប៊ុក ហើយ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន គម្រោង​ធ្វើ​ព្រឹត្តិបត្រ​នោះ​ក៏បាន​បញ្ចប់ ដោយ​ការងារ​ជា​ក្រុម។ គម្រោង​ធ្វើ​ព្រឹត្តិបត្រ​ជា​រឿង​តូចតាច​ក្នុង​ជីវិត តែ​រឿង​តូច​អាច​នាំឲ្យមាន​ការ​ព្រួយបារម្ភ ឬ​ថប់បារម្ភ។ អ្នក​ប្រហែលជា​ឪពុក​ម្តាយ​ដែល​កំពុង​ដើរកាត់​ដំណាក់កាល​នៃ​ការ​ចិញ្ចឹម​កូន​ ជាលើកដំបូង ឬ​ជា​សិស្ស​កំពុង​ប្រឈមមុខ​ដាក់​បញ្ហា​ប្រឈម​ក្នុង​ការសិក្សា ឬក៏​កំពុង​សោកសង្រេង ដោយសារ​ការបាត់បង់​មនុស្សជា​ទីស្រឡាញ់ ឬមួយ​កំពុង​ជួប​បញ្ហា​ប្រឈម ក្នុង​គ្រួសារ ឬ​ការងារ​ជាដើម។ ជួនកាល យើង​ហាក់ដូចជា​ស្ថិតនៅ​លើ​មាត់ជ្រោះ ដោយ​មិន​ចាំបាច់ ព្រោះ​យើង​មិនបាន​ទូល​សូមឲ្យ​ព្រះ​ជួយ​យើង(យ៉ាកុប ៤:២)។ សាវ័ក​ប៉ុល​ចង្អុលបង្ហាញ​អ្នកដើរតាម​ព្រះយេស៊ូវ​ នៅ​ទីក្រុង​ភីលីព ក៏ដូចជា​យើង​រាល់គ្នា ឲ្យ​ងាក​ទៅ​រក​ការពារ​របស់​ព្រះ ក្នុង​ពេល​ដែល​យើង​ត្រូវការ​ជំនួយ យ៉ាងដូច​នេះ​ថា “កុំ​ឲ្យ​ខ្វល់ខ្វាយ​អ្វី​ឡើយ ចូរ​ទូល​ដល់​ព្រះ ឲ្យ​ជ្រាប​ពី​សេចក្តី​សំណូម​របស់​អ្នករាល់គ្នា​ក្នុង​គ្រប់ការ​ទាំងអស់ ដោយ​សេចក្តី​អធិស្ឋាន និង​ពាក្យ​ទូល​អង្វរ ទាំង​ពោល​ពាក្យ​អរព្រះគុណ​ផង​”(ភីលីព ៤:៦)។ ពេលណា​ជីវិត​យើង​មាន​ភាព​ស្មុគស្មាញ យើង​ត្រូវការ​ការ​រំឭក ដូច​បទចម្រៀង​ទំនុក​សកល “​ព្រះយេស៊ូវ​​ជា​មិត្តសំឡាញ់​ពិត​” ដែល​ច្រៀង​ថា យើងខ្ញុំ​តែងតែ​ខាន​មាន​សុខសាន្ដ…

Read article
ពេលដែលអ្នកត្រូវការជំនួយ

សេចក្តី​ជំនួយ​របស់ខ្ញុំ​មក​តែ​ពី​ព្រះយេហូវ៉ា​ទេ គឺជា​ព្រះ​ដែល​បង្កើត​ផ្ទៃមេឃ និង​ផែនដី។ ទំនុកដំកើង ១២១:២ ថ្ងៃ​នោះ​ជា​ថ្ងៃច័ន្ទ តែ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ ឈ្មោះ ឈា-មីង(Chia-ming) មិនបាន​នៅ​ការិយាល័យ​ទេ។ គាត់​នៅផ្ទះ កំពុង​សម្អាត​បន្ទប់ទឹក។ គាត់​គិតថា គាត់​​អត់​ការងារ​ធ្វើ​មួយ​ខែ​ហើយ ហើយ​គាត់​មិនឃើញ​មានឱកាស​ការងារ​សោះ។ ក្រុមហ៊ុន​គាត់​បាន​បិទទ្វារ ដោយសារ​ការ​រាតត្បាត​នៃ​ជំងឺ​កូ​វីត១៩។ ការ​ព្រួយបារម្ភ​អំពី​ពេល​អនាគត បាន​នាំ​ឲ្យ​ឈា-មីង​មានការ​ភ័យខ្លាច។ គាត់​គិតថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​រក​ប្រាក់​ចិញ្ចឹម​គ្រួសារ។ តើ​ខ្ញុំ​ទៅ​រក​ជំនួយ​នៅកន្លែង​ណា? នៅ​គ្រា​សញ្ញាចាស់ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ១២១:១ អ្នកធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ទីក្រុង​យេ​រូ​សា​ឡិម ដើម្បី​ប្រារព្ធ​ពិធីបុណ្យ បាន​សួរ​សំណួរ​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ​ថា តើ​ពួក​គេ​ត្រូវ​ទៅ​រក​ជំនួយ​នៅ​ទីណា? ការ​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ទីក្រុង​បរិសុទ្ធ នៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ី​យ៉ូន មាន​ចម្ងាយ​ឆ្ងាយ ហើយ​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ច្រើន​ផង ដោយ​អ្នកដំណើរ​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ការ​ឡើង​ទៅ​កន្លែង​ខ្ពស់ៗ ដែល​ពិបាក​ក្រៃលែង។ បញ្ហា​ប្រឈម​ដែល​ពួក​គេ​ជួប ហាក់ដូចជា​ការ​ធ្វើដំណើរ​ដ៏​ពិបាក ដែល​យើង​ជួប ក្នុង​ជីវិត ក្នុង​ពេល​សព្វថ្ងៃ ដោយ​ដើរតាម​ផ្លូវ​នៃ​ជំងឺ បញ្ហា​ទំនាក់ទំនង ការ​បែកបាក់ ស្រ្តេស​នៅ​កន្លែង​ធ្វើការ ឬ​មាន​បញ្ហា​ហិរញ្ញវត្ថុ និង​ភាព​គ្មាន​ការងារ​ធ្វើ ដូច​ឈា-មីង ជាដើម។ តែ​យើង​អាច​មាន​សង្ឃឹម​ឡើង ដោយ​ផ្អែក​ទៅលើ​សេចក្តី​ពិត​ដែល​ថា ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃមេឃ និង​ផែនដី នឹង​ជួយ​យើង(ខ.២)។ ព្រះអង្គ​ថែរក្សា​ជីវិត​យើង(ខ.៣,៥,៧-៨) ហើយ​ព្រះអង្គ​ជ្រាប​ថា…

Read article
មិនមែនដើរ ដោយមើលឃើញ

ដ្បិត​យើងខ្ញុំ​ដើរ​ដោយ​ជំនឿ មិនមែន​ដោយ​មើលឃើញ​ទេ។ ២កូរិនថូស ៥:៧ សត្វ​ឈ្លូស​អ៊ី​មផា​ឡា ស្ថិត​ក្នុង​អំបូរ​ឈ្លូស ដែល​អាច​លោត​បាន​កម្ពស់៣ម៉ែត្រ និង​ចម្ងាយ៩ម៉ែត្រ។ នេះ​ជា​សមត្ថភាព​ដែល​មិន​គួរឲ្យ​ជឿ ហើយក៏​មាន​សារៈសំខាន់​ចំពោះ​ការរស់រាន​របស់​ពួក​វា ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​នៅ​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក។ តែ​នៅក្នុង​សួនសត្វ​ជាច្រើន ដែលគេ​ចិញ្ចឹម​សត្វ​ឈ្លូស​អ៊ី​មផា​ឡា អ្នក​នឹង​ឃើញ​គេ​បាន​ដាក់​ពួក​វា​ក្នុង​បរិវេណ​ដែល​មាន​របង​កម្ពស់​តែ​១ម៉ែត្រ​ប៉ុណ្ណោះ។ តើ​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ឲ្យ​របង​ដែល​ទាប​ៗ​ដូច​នេះ អាច​ការពារ​សត្វ​ដែល​ពូកែ​លោត​នេះ មិន​ឲ្យ​ចេញទៅ​ខាងក្រៅ? គេ​អាច​ធ្វើ​ដូចនេះ​បាន ដោយសារ​សត្វ​ឈ្លូស​អ៊ី​ផា​ឡា​មិនព្រម​ផ្លោះ​របង​សោះ​ឡើយ ទាល់តែ​ពួក​វា​អាច​មើលឃើញ​កន្លែង​ដែល​វា​អាច​លោត​ទៅដល់។ របង​នោះ​អាច​រារាំង​ពួក​វា​មិន​ឲ្យ​ចេញពី​បរិវេណ​នោះ​បាន ព្រោះ​របង​នោះ​បាន​បាំង​មិន​ឲ្យ​ពួក​វា​មើល​ឃើញ ដី​ដែល​នៅ​ខាងក្រៅ​បរិវេណ។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​មនុស្ស យើង​ក៏​មិន​ខុសពី​សត្វ​ឈ្លូស​អ៊ី​មផា​ឡា​ឡើយ។ យើង​ក៏​ចង់​ដឹង​អំពី​លទ្ធផល​នៃ​រឿង​ដែល​យើង​ចង់​ធ្វើ មុននឹង​យើង​ចាប់ផ្តើម​ធ្វើ​វា។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ កា​រស់នៅ​ដោយ​ជំនឿ​កម្រ​នឹង​មានដំណើរ​ការ​ដូចនេះ​ណាស់។ កាល​សាវ័ក​ប៉ុល​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស គាត់​បាន​រំឭក​ពួក​គេ​ថា “យើងខ្ញុំ​ដើរ​ដោយ​ជំនឿ មិនមែន​ដោយ​មើលឃើញ​ទេ​”(២កូរិនថូស ៥:៧)។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​អធិស្ឋាន​ថា “សូមឲ្យ​ព្រះហឫទ័យ​ទ្រង់​បាន​សំរេច​នៅ​ផែនដី ដូច​នៅ​ស្ថានសួគ៌​ដែរ “(ម៉ាថាយ ៦:១០)។ តែ​មិនមែន​មានន័យថា យើង​នឹង​ដឹង​លទ្ធផល​ជាមុន​នោះ​ទេ។ ការរស់នៅ​ដោយ​ជំនឿ គឺ​មានន័យថា យើង​ជឿជាក់​លើ​បំណង​ព្រះទ័យ​ដ៏​ល្អ​របស់​ព្រះអង្គ ពេលណា​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ​មាន​ភាព​អាថ៌កំបាំង។ ក្នុង​ពេល​ដែល​ជីវិត​មាន​ភាព​មិន​ច្បាស់លាស់ យើង​អាច​មានការ​ជឿ​ទុកចិត្ត​ចំពោះ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្ថិតស្ថេរ​របស់​ព្រះអង្គ។ ទោះ​ជីវិត​យើង​មានរឿង​អ្វីក៏ដោយ ចូរ​យើង​សង្វាត​ឲ្យបាន​គាប់​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ (២កូរិនថូស ៥:៩)។—Bill Crowder តើ​ក្នុង​ផ្នែក​ណាខ្លះ​នៃ​ជីវិត​អ្នក ដែល​ពិបាក​មើលឃើញ​ជំហាន​បន្ទាប់?…

Read article
ប្តូរផ្តាច់ពេញមួយជីវិត

យ៉ូ​អាស​ទ្រង់​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្តី​ដ៏​ត្រឹមត្រូវ​នៅ​ព្រះនេត្រព្រះ​យេ​ហូវ៉ា គ្រប់១ជីវិ​តយេ​ហូ​យ៉ា​ដា​ដ៏​ជា​សង្ឃ។ ២របាក្សត្រ ២៤:២ លោ​កលី​នហ្វ៊​ត ដេ​តវេល័​រ(Linford Detweiler) ជា​អ្នកនិពន្ធ​បទចម្រៀង ដែល​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “មាន​សំណួរ​ខុស​ៗ​គ្នា ដែល​សីល្បៈករ​វ័យក្មេង​អាច​សួរ។ ទីមួយ ពួក​គេ​អាច​សួរ​ថា តើ​ធ្វើ​ដូចម្តេច ឲ្យ​ខ្ញុំ​មានឈ្មោះ​ល្បី?” លោ​កដេ​តវេល័​របា​នដាស់​តឿន​ថា ការ​មាន​គោលដៅ​ដូចនេះ ជា​ការ​បើកទ្វារ​ស្វាគមន៍​អំណាច​នៃ​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​គ្រប់​ប្រភេទ ចូល​ក្នុង​ជីវិតហើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់​និង​ភរិយា​គាត់ ក៏បាន​ជ្រើសរើស​យក​វិថី​នៃ​តន្រ្តី​ជីវិត​ដែល​មិនសូវ​លេចធ្លោ ដែល​ក្នុង​នោះ ពួក​គេ​បន្ត​ចម្រើន​ឡើង ពេញ​មួយ​ជីវិត។ លោ​កយេ​ហូ​យ៉ា​ដា មិនសូវ​មានឈ្មោះ​ល្បីល្បាញ គេ​បានដឹង​ថា គាត់​មានការ​ប្តូរផ្តាច់​ចំពោះ​ព្រះ ពេញ​មួយ​ជីវិត​គាត់។ គាត់​បាន​បម្រើការ​ជា​សង្ឃ​របស់​ព្រះ ក្នុង​អំឡុង​រជ្ជកាល​របស់​ស្តេច​យ៉ូ​អាស ដែល​ភាគច្រើន​ទ្រង់​បាន​គ្រប់​គ្រង​ប្រទេសជាតិ​បាន​ល្អ ដោយសារ​ជំនួយ​របស់​គាត់។ កាល​ស្តេច​យ៉ូ​អាស​ទើបតែ​មាន​ព្រះជន្ម៧ឆ្នាំ លោ​កយេ​ហូ​យ៉ា​ដា​ជា​អ្នក​ផ្តើម​គំនិត ឲ្យ​តាំង​ទ្រង់​ជា​ស្តេច​ស្រប​ច្បាប់(២ពង្សាវតា​ក្សត្រ ១១:១-១៦)។ តែ​នេះ​មិនមែន​ជា​ការ​ដណ្តើម​អំណាច​នោះ​ឡើយ។ នៅ​ថ្ងៃ​គ្រងរាជ្យ លោ​កយេ​ហូ​យ៉ា​ដា​បាន “ឲ្យ​ស្តេច និង​ពួក​ជន​ចុះ​សញ្ញា​នឹង​ព្រះយេហូវ៉ា​ថា គេ​នឹង​ធ្វើជា​រាស្ត្រ​របស់​ផង​ព្រះយេហូវ៉ា ហើយ​ឲ្យ​ស្តេច និង​ពួក​រាស្ត្រ ចុះ​សញ្ញា​គ្នា​ដែរ” (ខ.១៧)។ គាត់​ក៏បាន​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​តាម​សេចក្តី​សញ្ញា​ ដោយធ្វើ​ការកែទម្រង់ ដែល​ប្រទេស​គាត់​កំពុង​ត្រូវការ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ” ការ​ថ្វាយ​ដង្វាយ​ដុត នៅក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ក៏​នៅ​មាន​ជានិច្ច​គ្រប់១ជីវិត​របស់​លោក​យេ​ហូ​យ៉ា​ដា​”(២របាក្សត្រ…

Read article
ចែកចាយសេចក្តីពិតជាច្រើនជំនាន់

ត្រូវឲ្យ​ឯង​ប្រាប់​ពី​ការ​ទាំងនោះ​ដល់​កូនចៅ​ឯង​ឲ្យដឹង​តរៀងទៅ​វិញ។ ចោទិយកថា ៤:៩ ក្នុងអំឡុងពេល​នៃ​ការ​រាតត្បាត​នៃ​ជំងឺ​កូ​វីដ១៩ ជីដូនជីតា​ជាច្រើន​មិន​អាច​ជួប​ចៅៗរបស់​ខ្លួន ដោយ​ផ្ទាល់ ដោយសារ​ខ្លាច​ឆ្លង​ជំងឺ​នេះ ដូចនេះ ពួក​គេ​ក៏បាន​ស្វែងរក​មធ្យោបាយ​ថ្មីៗ ដើម្បី​ទំនាក់ទំនង​គ្នា។ ការ​ស្ទង់​មតិ​ នៅ​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​បាន​បង្ហាញថា ជីដូនជីតា​ជាច្រើន​បាន​រៀន​ផ្ញើ​សារ និង​ប្រើ​បណ្តាញ​សង្គម ជា​មធ្យោបាយ ដើម្បី​រក្សា​ចំណងទាក់ទង​ដ៏​មានតម្លៃ ជា​មួយ​ចៅៗរបស់​ខ្លួន។ ពួក​គេ​ខ្លះ​ថែមទាំង​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ខ្លួន តាម​រយៈ​ប្រព័ន្ធ​ហ្ស៊ូម​ជាដើម។ វិធី​មួយ ក្នុងចំណោម​វិធី​ប្រសើរ​បំផុត ដើម្បី​ឪពុក​ម្តាយ និង​ជី​ដូច​ជីតា​អាច​ជិះ​ឥទ្ធិពល​មក​លើ​កូនចៅ​របស់​ខ្លួន គឺ​ត្រូវ​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ស្គាល់​សេចក្តី​ពិត​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ចោទិយកថា ជំពូក៤ លោក​ម៉ូសេ​បាន​បង្គាប់​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ “កុំ​ឲ្យ​ភ្លេច​អស់ទាំង​ការ ដែល​ភ្នែក​ពួក​គេ​បានឃើញ ឬ ការ​ទាំងនោះ​បាន​ឃ្លាត​ចេញពី​ចិត្ត​ពួក​គេ​ទៅ​ឡើយ(ខ.៩)។ គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ ឲ្យ​បង្រៀន​សេចក្តី​ទាំងនោះ ដល់​កូនចៅ​ខ្លួន ដើម្បីឲ្យ​ពួក​គេ​រៀន “កោតខ្លាច​ព្រះអង្គ​”(ខ.១០) ហើយ​រស់នៅ តាម​សេចក្តី​ពិត​របស់​ព្រះអង្គ នៅក្នុង​ទឹកដី ដែល​ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​ពួក​គេ។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វព្រះទ័យ​​ឲ្យ​យើង​អរ​សប្បាយ នឹង​ទំនាក់ទំនង​ដែល​ទ្រង់ប្រទាន​ឲ្យ​យើង​មាន ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ និង​មិត្តភក្តិ​យើង។ ព្រះអង្គ​ក៏​សព្វព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ប្រើ​ទំនាក់ទំនងនោះ ​ដើម្បី​ចែកចាយ​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះអង្គ ពី​ជំនាន់​មួយ ទៅ​ជំនាន់​មួយទៀត ដោយ​បង្ហាត់​ខាង​ឯសេចក្តី​សុចរិត និង​ដើម្បីឲ្យ​មាន​គ្រប់​ទាំង​ចំណេះ សម្រាប់​នឹង​ធ្វើការល្អ​គ្រប់មុខ​”(២ធីម៉ូថេ ៣:១៦-១៧)។ ពេលណា​យើង​ចែកចាយ​អំពី​សេចក្តី​ពិត​របស់​ព្រះ និង​កិច្ចការ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ក្នុង​ជីវិត​យើង…

Read article
ផ្ទះពីរប្រភេទ

អស់អ្នក​ណា​ដែល​ឮពាក្យ​របស់ខ្ញុំ​ទាំងនេះ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម ខ្ញុំ​នឹង​ធៀប​អ្នកនោះ​ដូចជា​មនុស្ស​ប៉ិន​ប្រយ័ត្ន ដែល​សង់ផ្ទះ​ខ្លួន​នៅ​លើ​ថ្ម។ ម៉ាថាយ ៧:២៤ ដើម្បី​ធ្វើតេស្ត​ភាពរឹងមាំ​របស់​ផ្ទះ​ពីរ​ខ្នង វិស្វករ​បាន​ប្រើ​ខ្យល់ព្យុះ​សប្ប​និមិត្ត​ប្រភេទ​ទី៣ ដោយ​ប្រើ​កង្ហា​ដែល​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង ដែល​អាច​បាញ់​ខ្យល់​យ៉ាង​គំហុក ដោយ​ល្បឿន​ប្រហែល​១៦០​គីឡូ​ម៉ែត្រ ក្នុង​រយៈ​ពេល​១០នាទី។ ផ្ទះ​ទីមួយ​ត្រូវ​បាន​គេ​សង់​ឡើង ដោយ​មិន​ប្រើ​ក្បួន​ទប់ទល់​ខ្យល់ព្យុះ ហើយ​ផ្ទះ​មួយទៀត​ត្រូវ​គេ​សង់​ឡើង តាម​ក្បួន​នោះ ដោយ​មាន​ដំបូល និង​គ្រឹះ​រឹងមាំ​ជាងផ្ទះ​ធម្មតា។ ផ្ទះ​ទីមួយ​ក៏បាន​ញ័រ​រញ្ជួយ ហើយ​ទីបំផុត​ក៏បាន​ដួល​រលំ តែ​ផ្ទះ​ទីពីរ​អាច​ធន់​នៅ ដោយមាន​ការខូចខាត​តែ​ផ្នែក​ខាងក្រៅ​បន្តិចបន្តួច។ វិស្វករ​ម្នាក់ ក្នុងចំណោម​វិស្វករ​ទាំងនោះ​ក៏បាន​ធ្វើការ​សង្ខេប​ការសិក្សា​នេះ ដោយ​សួរ​ថា “តើ​អ្នក​ចង់​រស់នៅ ក្នុង​ផ្ទះ​មួយ​ណា​?” កាល​ព្រះយេស៊ូវ​បង្រៀន​អំពី​តម្លៃ​នៃ​ការរស់នៅ​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បញ្ចប់ ដោយមាន​បន្ទូល​ថា “អស់អ្នក​ណា​ដែល​ឮពាក្យ​របស់ខ្ញុំ​ទាំងនេះ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម ខ្ញុំ​នឹង​ធៀប​អ្នកនោះ​ដូចជា​មនុស្ស​ប៉ិន​ប្រយ័ត្ន ដែល​សង់ផ្ទះ​ខ្លួន​នៅ​លើ​ថ្ម​”(ម៉ាថាយ ៧:២៤)។ ខ្យល់ព្យុះ​ដ៏​កាច់​សាហាវ​បាន​វាយ​ប្រហារ​មក តែ​ផ្ទះ​នោះ​នៅតែ​ឈរ​យ៉ាង​រឹងមាំ។ យ៉ាងណាមិញ មនុស្ស​ដែល​បានឮ​ព្រះបន្ទូល​ហើយ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​តាម គឺ​ប្រៀប​ដូចជា​មនុស្ស​ល្ងង់​ដែល​សង់ផ្ទះ​នៅ​លើ​ដីខ្សាច់(ខ.២៦)។ ខ្យល់​ដ៏​កាច​សាហាវ​ក៏បាន​បក់បោក​មក ហើយ​ផ្ទះ​នោះ​ក៏​បាន​រលំ។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​បាន​ប្រទាន​ជម្រើស​ពីរ​យ៉ាង ដល់​អ្នក​ស្តាប់​របស់​ទ្រង់​ គឺ​ជ្រើស​រើស​សង់ផ្ទះ​របស់​ខ្លួន​នៅ​លើ​គ្រឹះ​រឹងមាំ នៃ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះអង្គ ឬ​សង់​នៅ​លើ​ដី​ខ្យាច់​ដែល​គ្មាន​ស្ថេរ​ភាព តាមផ្លូវ​របស់​យើង។ យើង​ក៏​ត្រូវ​ធ្វើការ​សម្រេចចិត្ត​ផង​ដែរ។ តើ​យើង​នឹង​សង់​ជីវិត​យើង នៅ​លើ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ឬសង់​នៅ​លើ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ការ​បង្រៀន​របស់​ព្រះអង្គ? ដោយ​ជំនួយ​របស់​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ នោះ​យើង​អាច​សម្រេចចិត្ត​សង់​ជីវិត​យើង នៅ​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ។—Marvin…

Read article
អ្នករសាត់អណ្តែតដែលបញ្ចេញពន្លឺ

ទោះ​បើ​បាន​ដល់ទី​ណាក៏ដោយ គង់តែ​ត្រូវឲ្យ​យើង​កាន់​តាមច្បាប់​នោះ​ឯង។ ភីលីព ៣:១៦ នៅ​ក្រោម​ស្បៃ​រាត្រី ក្នុង​រដូវ​ផ្ការីក នៃ​ឆ្នាំ២០២០ អ្នក​ជិះ​ក្តា​លើទឹក​រលក​ទាំងឡាយ​កំពុងតែ​ជិះ​ពីលើ​ទឹករលក​ដែល​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត នៅ​តាម​បណ្តោយ​ឆ្នេរ​ទីក្រុង​សាន់​ឌី​អេ​ហ្គោ។ ផ្ទាំង​ទស្សនីយភាព​នៃ​ពន្លឺ​ដែល​ចេញពី​ទឹករលក​នោះ កើត​ចេញ​ពី​ផ្លង់​តុង ជាស​រី​រាង្គតូច​ល្អិត​ម្យ៉ាង ដែលគេ​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ តាម​លំនាំ​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​ក្រិក ដែល​មានន័យថា “ជនព​នា​ចរ​” ឬ “មនុស្ស​រសាត់​អណ្តែត​”។ នៅពេល​ថ្ងៃ សរីរាង្គ​ដែល​មានជីវិត​ទាំងនោះ​ធ្វើឲ្យ​ទឹក​មាន​ពណ៌ក្រហម ហើយ​ស្រូប​យក​ពន្លឺថ្ងៃ ដោយ​បំ​លែង​ទៅជា​ថាមពល។ ពេល​មាន​អ្វី​ប៉ះ​ពួក​វា​នៅពេល​យប់​ងងឹត ពួក​វា​ក៏បាន​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​អគ្គិសនី​ពណ៌ខៀវ។ អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ជា​សាសន៍​ស្ថានសួគ៌ ជា​អ្នកដំណើរ​រសាត់​អណ្តែត​នៅក្នុង​លោកិយ ព្រោះ​លោកិយ​មែន​ជា​ផ្ទះ​ពិតប្រាកដ​របស់​ពួក​គេ​ឡើយ។ ពេលណា​កាលៈទេសៈ​ដ៏​ពិបាក​រំខាន​ផែនការ​របស់​យើង ដែល​រៀបចំ​បាន​ល្អ ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ក៏បាន​ប្រទាន​កម្លាំងមក​​យើង ឲ្យ​ឆ្លើយតប​ដូច​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​ជា​ពន្លឺ​នៃ​លោកិយ​នេះ ដើម្បីឲ្យ​យើង​អាច​នាំឲ្យ​គេ​មើលឃើញ​ចរិយា​សម្បត្តិ​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ក្នុង​ភាព​ងងឹត។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា គ្មានអ្វី​ដែល​មានតម្លៃ​ជាង​ការ​ប្រកប​ស្និទ្ធស្នាល​ជាមួយ​ព្រះគ្រីស្ទ និង​សេចក្តី​សុចរិត ដែល​បាន​មក​ពី​ជំនឿ​លើ​ព្រះអង្គឡើយ​(ភីលីព ៣:៨-៩)។ ទីបន្ទាល់​នៃ​ការរស់នៅ​របស់​គាត់ បាន​បង្ហាញ​យើង​ថា ការ​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូវ​ និង​អំណាច​នៃ​ការ​រស់​ឡើងវិញ​របស់​ព្រះអង្គ បាន​ធ្វើឲ្យ​ជីវិត​យើង​ផ្លាស់​ប្រែ មាន​ឥទ្ធិពល​មក​លើ​ការរស់នៅ​របស់​យើង និង​របៀប​ដែល​យើង​ឆ្លើយតប ពេល​ដែល​ទុក្ខ​លំបាក​រំខាន​ជីវិត​របស់​យើង(ខ.១០-១៦)។ ពេលណា​យើង​ចំណាយពេល​ជាមួយ​ព្រះរាជបុត្រ​នៃ​ព្រះ​ជា​រៀងរាល់ថ្ងៃ ព្រះវិញ្ញាណ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​យើង​នូវ​សេចក្តី​ពិត ដែល​ជួយ​ឲ្យ​យើង​អាច​ប្រឈមមុខ​ដាក់​បញ្ហា​ទាំងឡាយ​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ ដោយ​នាំឲ្យ​គេ​ស្គាល់​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ(ខ.១៧-២១)។ យើង​អាច​ធ្វើជា​ទី​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ក្តី​សង្ឃឹម​មក​ពី​ព្រះ កាត់​តាម​ភាព​ងងឹត…

Read article
រឹងមាំដូចដែក

នៅ​ថ្ងៃនេះ​អញ​បាន​តាំង​ឯង​ឡើង ទុកជា​ទីក្រុង​ត្រៀម​ដោយ​គ្រឿង​ចំបាំង ជាស​សរ​ដែក ហើយ​ជា​កំផែង​លង្ហិន។ យេរេមា ១:១៨ គេ​បាន​ទទួលស្គាល់​ថា សត្វ​កញ្ចែ​ដែក​មាន​សម្បក​ខាងក្រៅ​ដ៏​រឹងមាំ ដែល​អាច​ការពារ​ខ្លួន​វា ឲ្យ​រួចផុត​ពី​សត្វ​ដទៃ​ដែល​ចង់​ស៊ី​វា​ជា​អាហារ។ ទោះ​ជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ សម្បក​របស់​វា​មាន​កម្លាំង​ដ៏​អស្ចារ្យ ដែល​អាច​ធន់​នឹង​សំពាធ។ ពេល​ដែល​មាន​អ្វី​សង្កត់ពីលើ​សម្បក​របស់​វា សម្បក​ដ៏​រឹង​នោះ​ក៏បាន​យឺត ជាជាង​ប្រេះ​បែក នៅត្រង់​សន្លាក់​របស់​វា។ ខ្នង​របស់​វា​រាបស្មើ ហើយ​ទាប ដែល​ជួយ​ឲ្យ​វា​ធន់​នឹង​ការ​ប្រេះ​បែក។ អ្នក​វិទ្យាសាស្រ្ត​បាន​ធ្វើតេស្ត​មក​លើ​សម្បក​របស់​វា ហើយ​រក​ឃើញថា សម្បក​វា​អាច​ទប់​ទម្ងន់​សង្កត់ ដែល​ធ្ងន់ជាង​ទម្ងន់​ខ្លួន​វា ៤ម៉ឺន​ដង។ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​សត្វល្អិត​នេះ​ឲ្យ​មាន​ភាពរឹងមាំ​យ៉ាងណា នោះ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រទាន​ភាព​អត់ធន់​ដល់​លោក​យេរេមា​ផង​ដែរ។ ​ហោរា​រូប​នេះ​បាន​ទួល​រង​សម្ពា​ធ​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ ពេល​ដែល​គាត់​ប្រកាស​ព្រះរាជសារ ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​មិន​ពេញចិត្ត ដូចនេះ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​សន្យា​ថា ​ព្រះអង្គ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​គាត់ មាន​ភាពរឹងមាំ ដូច “សរសរ​ដែក និង​កំផែង​លង្ហិន​”(យេរេមា ១:១៨)។ ទម្ងន់​សង្កត់​ដ៏​ធ្ងន់​នោះ មិនបាន​ធ្វើឲ្យ​​លោក​ហោរា​សំប៉ែត ខ្ទេចខ្ទី ឬុ​លិចលង់​នោះ​ឡើយ។ ព្រះបន្ទូល​ដែល​គា​ត់​ប្រកាស នឹង​ឈរ​នៅ​យ៉ាង​រឹងមាំ ដោយសារ​ព្រះវ​ត្ត​មាន និង​អំណាច​ជួយ​សង្រ្គោះ​របស់​ព្រះ។ ពេញ​មួយ​ជីវិត​របស់​លោក​យេរេមា គាត់​ត្រូវ​គេ​ចោទ​បង្ខូច ចាប់ខ្លួន ជាប់ចំណង ត្រូវ​គេ​វាយដំ ជាប់ឃុំឃាំង ហើយ​ត្រូវ​គេ​បោះ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​អណ្តូង​ទៀត តែ​គាត់​នៅតែ​អាច​អត់ទ្រាំ​បាន។ លោក​យេរេមា​ក៏​មានការ​តស៊ូ​នឹង​ទុក្ខ​លំបាក​នៅក្នុង​ចិត្ត​ផង​ដែរ។…

Read article
មិនបិទបាំងអំពើបាបទៀតឡើយ

មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ការ​រំលង ច្បាប់​របស់​ខ្លួន​បាន​អត់ទោស​ឲ្យ គឺ​ដែល​បាប​របស់​ខ្លួន​បាន​គ្រប​បាំង​ហើយ។ ទំនុកដំកើង ៣២:១ ជាច្រើន​ឆ្នាំមុន នៅក្នុង​ប្រទេស​មួយ គេ​បាន​តំឡើង​កាំភ្លើង​បាញ់​ទឹក​បំបាត់​ក្លិនស្អុយ១រយ​ដើម ដោយ​ប្រើ​សម្ពាធ​ទឹក​ខ្លាំង នៅកន្លែង​ចាក់សំរាម​ធំ មួយ​កន្លែង ដែល​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​កន្លែង​ចាក់សំរាម​រាប់​រយ ទូទាំង​ប្រទេស ដែល​កំពុងតែ​នាំឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មានការ​ព្រួយបារម្ភ​កាន់តែ​ខ្លាំង។ កាំភ្លើង​ទាំងនោះ​បាន​បាញ់​ទឹកក្រអូប​ជាច្រើន​លីត្រ ក្នុង​មួយ​នាទី បាន​ចំងាយ​ប្រហែល៥០ម៉ែត្រ មក​លើ​ភ្នំ​សំរាម​ជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ទោះ​ពួក​គេ​បាន​បាញ់ មក​លើ​គំនរសំរាម​នោះ បាន​ប៉ុន្មាន​លីត្រ​ក៏ដោយ ក៏​ទឹកអប់​ទាំងនោះ​គ្រាន់តែ​បាន​គ្រប​ពី​លើ​ក្លឹន​ស្អុយ​ប៉ុណ្ណោះ ​ទាល់តែ​ពួក​គេ​ដក​ប្រភព​នៃ​ក្លិនស្អុយ​ចេញ ទើប​ពួក​គេ​អាច​បំបាត់​ក្លិនស្អុយ​បាន។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​ធ្លាប់​ព្យាយាម​គ្រប​បាំង​ក្លិនស្អុយ នៃ​អំពើបាប​របស់​ទ្រង់​ផង​ដែរ។ ទ្រង់​បាន​ប្រើអំណាច​ជា​ស្តេច​ក្នុង​ផ្លូវខុស ដើម្បី​យក​នាង​បាត​សេ​បា​ធ្វើជា​ប្រពន្ធ ហើយ​បញ្ជា​ឲ្យ​គេ​សម្លាប់​លោក​អ៊ូ​រី ដែល​ជា​ស្វាមី​របស់​នាង(២សាំ​យ៉ូអែល ១១:១-២៤) ហើយ​បន្ទាប់មក ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រើ​វិធី​បិទបាំង​ភាព​ស្មោកគ្រោក​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ភាព​ស្ងាត់ស្ងៀម ល្បិចកល និង​ការគោរព​ប្រតិបត្តិ​ព្រះ​តែ​សម្បក​ក្រៅ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់​ក៏បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​ទ្រង់​ទទួលស្គាល់​កំហុស(ទំនុកដំកើង ៣២:៣-៤) ដោយអំណាច​ចេស្តា​ព្រះអង្គ។ ទ្រង់​មិន​អាច​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ទោសកំហុស​នៃ​អំពើបាប​របស់​ទ្រង់ និង​ការ​​ដាក់ទោស​ពី​ព្រះ បាន​តទៅទៀត​ ដូចនេះ ទ្រង់​ក៏បាន​ទូល​សូម​សេចក្តី​មេត្តា និង​ការ​លាង​សម្អាង​ខាងវិញ្ញាណ​ពី​ព្រះ(៥១:១-៤)។ ទ្រង់​ក៏បាន​សារភាព​បាប​របស់​ទ្រង់​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​អត់ទោស​បាប ឲ្យ​ស្តេច​អង្គ​នេះ ហើយក៏​បាន​ប្រទាន​អំណរ​ជាថ្មី(៣២:១,១១ ៥១:១២-១៥)។ ពេល​យើង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើបាប ការ​ព្យាយាម​បិទបាំង​អំពើបាប​របស់​យើង…

Read article
ការលើកទឹកចិត្តដែលនាំឲ្យជីវិតផ្លាស់ប្តូរ

ឯបា​ណា​បាស គាត់​គិត​ចង់​យក​យ៉ូហាន ដែល​ហៅថា​ម៉ាកុស ទៅជាមួយ​ផង តែ​ប៉ុល​មិន​ចូលចិត្ត​នឹង​យក​គាត់​ទៅ​ទេ។ កិច្ចការ ១៥:៣៧-៣៨ កាល​លោក​ថូម៉ាស អេ​ឌី​សិន(Thomas Edison) មាន​អាយុ៧ឆ្នាំ គាត់​មិន​ចង់ទៅ​សាលា ហើយក៏​រៀន​ខ្សោយ។ ថ្ងៃមួយ គ្រូបង្រៀន​ថែមទាំង​ហៅ​គាត់​ថា មនុស្ស​វង្វេងស្មារតី​ទៀតផង។ គាត់​ក៏បាន​ប្រញាប់​រត់​ទៅផ្ទះ​វិញ។ នៅ​ថ្ងៃបន្ទាប់ ម្តាយ​របស់​គាត់ ​ជា​គ្រូបង្រៀន​ដែល​មាន​គរុកោសល្យ ក៏បាន​ទៅ​និយាយ​ជាមួយ​គ្រូ​របស់​គាត់ ហើយក៏​បានសម្រេច​ចិត្ត​បង្រៀន​គាត់​នៅ​ផ្ទះវិញ។ ដោយមាន​ជំនួយ​ពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​លើកទឹកចិត្ត​របស់​ម្តាយ​គាត់ (និង​ប្រាជ្ញា​ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​គាត់) គាត់​ក៏បាន​ក្លាយជា​អ្នកច្នៃប្រឌិត​ដ៏​ល្បីល្បាញ។ ក្រោយមក គាត់​ក៏​សរសេរ អំ​ពី​អ្វីៗដែល​ម្តាយ​គាត់​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​គាត់ ដែល​បាន​លើកទឹកចិត្ត​គាត់​ឲ្យ​បន្តដំណើរ​ទៅមុខ​ទៀត។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ កិច្ចការ ជំពូក ១៥ យើង​ឃើញថា លោក​បា​ណា​បាស និង​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ធ្វើការ​បម្រើ ជា​បេសកជន​ជាមួយគ្នា រហូតដល់​ពេល​មួយ​ពួក​គេ​មានការ​ខ្វែងគំនិត​គ្នា នៅក្នុង​ការសម្រេច​ចិត្ត​ថា ត្រូវ​នាំ​លោក​ម៉ាកុស​ទៅ​ជាមួយ​ឬ​អត់។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បដិសេធន៍ ព្រោះ​កាលពីមុន លោក​ម៉ាកុស​បាន​រត់ចោល​គាត់ នៅ​ស្រុក​ប៉ាម​ភី​លា​ម្តង​ហើយ(ខ.៣៦-៣៨)។ ជា​លទ្ធផល សាវ័ក​ប៉ុល និង​លោក​បា​ណា​បាស​ក៏បាន​​ធ្វើដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​ផ្សេង​គ្នា។ សាវ័ក​ប៉ុល​យក​លោក​ស៊ីឡាស​ទៅជាមួយ ហើយ​លោកប៉ា​ណា​បាស​ក៏បាន​ទៅ​ជា​មួយ​លោក​ម៉ាកុស។ លោក​បា​ណា​បាស​​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​លើក​ទី២ដល់​លោក​ម៉ាកុស ហើយ​ការ​លើកទឹកចិត្ត​របស់​គាត់ បាន​ជួយ​ឲ្យ​លោក​ម៉ាកុស​មាន​សមត្ថភាព​បម្រើ និង​មានជោគ​ជ័យ ក្នុង​ការងារ​បេសកកម្ម។…

Read article